Bu bölüm şu tarihte mevcut: yayın platformları.
Kredi kartıyla yapılan ödeme sonrasında uygulanan çoklu ücretler satıcının sorumluluğundadır. Çoğu zaman bilinmeyen ancak önemli sonuçları olan ücretler: şeffaflık, müşteriler tarafından ödenen nihai fiyatlar, artan maliyetler… Kart, Fransa’daki ödemelerin hâlâ %50’sini temsil ediyor. Dijital Yüzyıl Fransa genel müdürü ve İtalyan fintech şirketi Satispay’in yeni pazarı Pascal Cotte ile konuyu görüştü.
Banka masraflarında “mutlak şeffaflığa ihtiyaç var”
Bu çoklu maliyetler genellikle halk tarafından bilinmiyor gibi görünmektedir. Daha da kötüsü, Satispay için YouGov araştırmasına göre ankete katılan satıcıların %69’unun bu ücretler hakkında kesin bir fikri yok. Maliyetlerdeki önemine rağmen %11’inin hiçbir fikri bile yok.
Üç tür ücret vardır. Bunlardan ilki ağlardır. Bunlar Mastercard, Visa ve hatta Carte Bancaire’in kart ağlarının kullanımı karşılığında uygulanan ücretleridir.
Değişim ücretleri ikinci kategoriyi temsil eder. “ Fransız iseniz ve bir İtalyan bankasında bulunan bir banka kartı kullanıyorsanız, bir Fransız bankasında bulunan bir kartı kullanan bir İtalyan ile aynı ücretleri ödemezsiniz. », diye özetliyor Pascal Cotte.
İkincisi, tüccarın bankası tarafından fatura edilen bankadır. Bu ücretlerin tümü, istisnasız olarak, müşterinin kartla ödeme yapması durumunda üye işyeri tarafından ödenir. “ Sonuçta bu, gerçekten anlamadığımız ve yıl sonunda satıcıya fatura edilen toplam tutarın %3 ila %4’ünü temsil eden üç katmanlı ücretlerdir. », diyor Satispay’in Fransız genel müdürü.
Kendisi ve YouGov araştırmasına göre bu suçlamaların ardındaki temel konu şeffaflık olacaktır: “ Mutlak bir şeffaflığa ihtiyaç olduğuna inanıyorum “, açıklıyor. Daha fazla şeffaflığa yönelik çözümlerden biri, örneğin aracıların azaltılmasında yatmaktadır.
Bu, İtalya’da mobil ödeme alanında liderler arasında yer alan Satispay’in ilkelerinden biridir. Bu aynı zamanda bu güvenilir üçüncü tarafın ücret miktarını azaltmasına ve birkaç yıl boyunca seviyelerini korumasına da olanak tanır.
Pascal Cotte, bu maliyetler ve bunları çevreleyen karmaşıklıkla ilgili olarak şunu açıklıyor: ” Kredi kartı geldiğinde, altyapıların kurulmasıyla birlikte, kaydileştirilmiş ödemeye izin veren bir ekosistemin kurulması gerekliydi: bankalar, Visa gibi operatörler, kart veren kuruluşlar ve alıcılar tarafından “.
temsil eden birçok unsur belirli sayıda geçiş ücreti “. Müşteri sadakati başka bir konudur. Son zamanlarda, özellikle Visa ve Mastercard’da resmi olarak enflasyon nedeniyle ücretler arttı.
Risk, tüccarların bu artışları ürünlerinin tüketiciler tarafından ödenen nihai fiyatlarına yansıtmasıdır. İkincisi, bu ücretlerin varlığını bilmeden, profesyonelin fiyatlarını artırdığını ve sadakatine zarar verdiğini düşünme riskini taşır.
“ Bugün tüccarlarımız bize birkaç şey anlatıyor. Y : Neye para ödediğimi anlamıyorum. İki: Bunu anlamak benim için çok önemli. Üç: Bana tahsilat yapabilme gerçeğinden başka bir şey getirirse, özellikle sadakat meselesini getirirse, ödeme çözümümü değiştirmeye hazırım. », diye bitiriyor Pascal Cotte.