Eminim hepimiz bir noktada kendimizi ve eylemlerimizi, insan olmayı falan sorgulamışızdır. Şu anda burada olmamız için olması gereken her şeyi düşünmek aklımızı karıştırıyor ve geçmişteki kararlarınızı mikroskop altına koymak, herkesi uçurumun eşiğine getirmek için yeterli olabilir. Alters bir kişinin hayatındaki ‘eğer’leri derinlemesine incelemeye ve en küçük değişikliklerle işlerin nasıl farklı sonuçlanacağını görmeye çalışan bir oyundur. Geçtiğimiz günlerde Polonya’daki The Alters geliştiricisi 11-Bit Studios’u ziyaret ederek akıllara durgunluk veren yapımlarından birkaç saat oynama şansım oldu.
The Alters duygusal bir bilim kurgu oyunudur. The Alters, üçüncü şahıs bir hayatta kalma oyunudur. Alters… anlatımlı bir macera oyunu mu? Görünüşe göre pek çok şey var ve bunu kendim için oynayarak, bu bakış açısının kiminle konuştuğunuza bağlı olarak neden değiştiğini anlayabiliyorum. Alter’lar farklı insanlar için farklı şeyler ifade eder.
O zaman temel bilgiler. Temel görevi yabancı bir gezegendeki mürettebatına patronunun yapmasını söylediği her şeyi yapmasına yardım etmek olan bir derin uzay şirketinde teknisyen olan Jan olarak oynuyorsunuz. Buradaki sorun, son gezilerindeki inişin amaçlanandan çok daha zorlu olmasıydı, öyle ki aslında herkes öldü. Elbette Jan hariç. O bir bilim dehası ya da uzman bir pilot değil, o sadece Jan; belirli bir özel beceriye sahip olmayan bir işçi. Bu bir sorundur.
Oynama sürecimin ilk kısmı, kendisinden önce gelen diğer birçok oyuna çok benziyordu; Issız manzarayı araştırdım, kaynaklar buldum ve gemimi onardım. Son zamanlarda hayatta kalma oyunlarında bir eksiklik yok ve daha değerli kayalar elde etmek için kayalara vurmaktan, sırf bunu daha karmaşık bir şeye dönüştürmekten oldukça yoruldum. Neyse ki, üssüme adım attığımda bu korkunç aşinalık hissi azaldı.
Üssünüz, geminiz ya da ona her ne ad verirseniz verin, tekerlek tellerinin genellikle gideceği yere bir sürü kutunun asıldığı dev bir tekerleğe benziyor. Asansörle yukarı çıkınca manzara değişiyor; This War of Mine ve hatta Fallout Shelter’daki perspektife çok benzer şekilde yan yana gösteriliyor. Üssünüzün her bir bölümü, çalışma, uyku veya telefon görüşmesi yapma gibi belirli bir işlevi yerine getirir. Bu bölümlerin her birinin yolculuğunuz için hayati önem taşıdığını, çünkü Jan’ın hepsini yönetecek uzmanlığa veya gün içinde saatlere sahip olmadığını göreceksiniz.
Tüm bu deneyimin pürüzleri ve öncülleri geliyor. Jan’ın yardıma ihtiyacı vardır ve gemi arkadaşlarının ölmesiyle birlikte tüm görev ve Jan’ın hayatı kısa sürede doğal olmayan bir şekilde sona erecektir. Daha sonra yarım yamalak patronlarınızdan gelen belirsiz bir telefon ve çözümün, Jan’ın hayatının birkaç doğal olmayan başlangıca ulaşması şeklini aldığı ortaya çıkıyor.
Geminin neden tamamen işlevsel bir klonlama tesisi taşıdığı, Alters’la geçirdiğim kısa süre boyunca tamamen açık değildi, ancak Jan, dışarıdaki bir gezide çok nadir bir kaynak keşfettikten sonra aslında bu doğum kapsülünü kullanabilir ve böylece iş gücünü çözebilir. sorun. Başarılı bir testten sonra, bir koyunu klonladıktan sonra (Dolly’ye pek çok gönderme var ki bu hoş bir dokunuş), hayat yaratmaya hazırız.
Jan kendini her kopyaladığında klonda bir şeyler değişir. Geçmiş yaşamlarının bir kısmı Jan’ınkinden farklıydı; farklı bir şey yapmayı seçtiler ve sonuç olarak farklı bir insan oldular. Bu, benim açıklayacak kadar akıllı olmadığım pek çok soruyu gündeme getiriyor, ancak onlara sadece klonlar demek biraz rahatsız edici oluyor – özellikle de bunu yüzlerine söylediğinizde.
Şimdi, ortaya çıkan kişi, diğer Jan aslında alternatif bir hayat yaşamamıştır; gemideki kuantum bilgisayar bunu sizin için hesaplar ve kafasını yaşanmamış bir geçmişle doldurur. Bu kullanışlı çünkü bu klonlardan bazıları (basitlik adına onlara böyle hitap etmeye devam etmem gerekecek, kusura bakmayın, Mekanik Jan), OG Jan’ın sahip olmadığı, ekipman tamiri gibi özel yeteneklerle tamamen oluşturulmuş bir şekilde ortaya çıkıyor.
İlk eserim Jan’ın mekanik bir versiyonuydu; bir şeyi düzeltmesine ihtiyacım vardı. Tam olarak sandığı kişi olmadığını öğrendiğinde pek memnun olmadı, ancak küçük bir sohbet ve bağ kurma seansından sonra işler bir şekilde istikrarlı bir ilişkiye dönüştü. Annene bağlanıyorsun; OG Jan, istikrarsız bir aileye dönüşen bu ortamda onun için ayağa kalkmaktan çok korkuyordu, oysa Tamirci Jan devreye girdi. Anneleriyle ilgili hikayeler paylaşıyorlar ve ben de sevilen bir çocukluk yemeği pişirerek ilişkiyi onarmaya çalışmayı seçtim. ikimiz için de.
Her Jan’ın hayatının zaman çizelgesine girebilirsiniz; üniversiteye gitmek, zor bir zamanda alkole yönelmek ve bu gemideki işe girmek gibi büyük anlarla noktalanıyorlar. Her yeni Ocak ayında, bu zaman çizelgesi dallara ayrılır ve burada derinlemesine inceleyebilir ve onların sizin yapmadığınız şeyleri tam olarak inceleyebilirsiniz.
Bu tür oyunlarda yeni üyelerin işe alınması süreci genellikle bir beceri menüsüne indirgenir; bu oldukça kişisel olmayan bir süreçtir ve yalnızca bir amaca yönelik bir araçtır. Ancak Alters, yapabileceğiniz en kişisel dokunuşu katıyor; her yeni mürettebat üyesi genel havuzunuza bir beceri katıyor, evet, ama aynı zamanda kendinizi ve kendi hayatınızda yaptığınız seçimleri sorgulamanızı da sağlıyorlar. Hayatınızdaki kararların her olasılığını görmek ağır gelebilir ve bu, bir süredir deneyimlediğim en heyecan verici şeylerden biri.
Jan’ın hayatında inceleyebileceğiniz pek çok ilgi çekici nokta var ve teorik olarak bu olaydan yeni bir Jan doğabilecek. Gemimin nüfusu oldukça az olmasına rağmen, alternatif insanlarla dolu bir alanın sonunda üssü eve çağırdığını görmek kolaydır. Bunun nasıl sonuçlanacağı ve Jan’in kendisiyle kişilerarası ilişkilerin gerçek bir ipinde nasıl yürüyeceğini çözmesi büyüleyici – eğer başarılabilirse.
The Altars’ın genel hayatta kalma yönü bana pek hitap etmese de, üssün içinde olup bitenler kesinlikle ilgimi çekiyor. Bu kendi başına büyüleyici bir deney ve Jan’in bu durumla nasıl başa çıktığını görmek istiyorum. Umarım beni kendime bakmaya zorlamaz. Bu çok kötü olurdu.