Fallout İncelemesi – Bu Çorak Toprakta İsraf Yok

Savaş. Savaş asla değişmez. Ancak hiçbir şey olmasa da video oyunu uyarlamalarının durumu son birkaç yılda çok değişti. Aslına bakılırsa, bu noktada bir oyunun filme başarılı bir şekilde uyarlanması karşısında şaşkınlığı ifade etmek neredeyse eskimiş bir davranış. Yine de, içinde bir dünya kolaylıkla hayal edilebilir. Araları açılmak darbeyle bombalanan bir dizi vardı. Neyse ki Amazon Prime’ın Araları açılmak show, girişkenlik ve cesaretle yayın dünyasının geniş dünyasına adım atıyor. Ve bazen çok fazla cesaret.

Araları açılmak gösteri aynı şekilde başlıyor Araları açılmak oyun. İzleyiciler Soğuk Savaş’ın kızıştığı bir dünyayla tanışıyor. Bu, Amerika Birleşik Devletleri’nin (ve muhtemelen diğer herkesin) nükleer bir savaşta yok olmasına yol açtı. Hayatta kalanların bir kısmı, karanlık Vault-Tec şirketinin izniyle seçilmiş birkaç kişi için ayrılmış yer altı sığınakları olan Vault’lar sayesinde hayatta kaldı. Bu arada, diğer insanlar da bunu atlattı ama bir ya da beş doz radyasyon almadan.

Serpintiden Serpinti

İçinde Araları açılmak oyunlarda her giriş, bombaların düşmesinden birkaç on yıl ile birkaç yüzyıl sonra herhangi bir yerde gerçekleşir. Akıllıca, Araları açılmak TV şovu belirli bir başlığı uyarlamaz, ancak bir tür “Serpinti 5.” On yıldan az bir süre sonra gerçekleşir Serpinti 4 ancak tamamen farklı bir konum ve karakter kümesiyle.

Öncelikle üç figüre odaklanıyor: Lucy (Ella Purnell), Cooper/the Ghoul (Walton Goggins) ve Maximus (Aaron Moten). Lucy, yüzeyi hiç görmemiş bir Mahzen Sakinidir, Cooper yalnızca yüzeyi görmüştür ve insandan çok radyasyona maruz kalmış bir canavardır ve Maximus, bir grup yüzey sakininin çocuğu olarak doğmuştur ancak yetim kaldıktan sonra Çelik Kardeşliği tarafından evlat edinilmiştir.

Orijinal hikayeye rağmen, Araları açılmak oyunlara bir sürü selam var. Bunlardan bazıları, örneğin savaş sonrası şehir gibi, irfan olarak geliyor. Gölgeli Kumlar çok önemli bir rol oynuyor. Ve bazıları, patlamış bir Vault su çipinin kışkırtıcı olayı geri çağırması gibi komplo araçları olarak geliyor. Serpinti 1. Tüm bu baş sallamalar hem serinin tecrübelileri hem de yeni gelenler için işe yaramalı. Oyunları oynadıysanız referansı takdir edersiniz. Ancak yapmadıysanız, bu geri aramalar dünyayı detaylandırır ve entrika sağlar. Bir olay örgüsü noktasının denenmiş ve doğru olduğu kanıtlanırsa, çorak arazide imrenilen savaş öncesi teknolojinin çoğu gibi hala işe yarıyor.

Çorak Topraklara Yolculuk

TV şovu bir bölümle başlıyor Fallout’un 1950’lerin (teknik olarak 2077) versiyonu, robotların retro sakinlerle omuz omuza olduğu. Rezil bir aktör olan Cooper Howard, bir doğum günü partisinde çalışırken kızıyla bağ kurar. Aniden bombaların Los Angeles’a düşmeye başladığını görür.

Gösteri, birkaç yüzyıl ileriye, Vault 33’te, 33 ve 31’e bağlı Vault 32’den bir adamla evlenmeye hazırlanan bir kadın olan Lucy MacLean’a atlıyor. Bu arada, Çelik Kardeşliği’nin yüzey milisleri Maximus’u yaver olarak eğitiyor. bir görev için. Ve Cooper Howard’ın 2296’ya ulaşmayı başardığı ortaya çıktı; artık derinden radyasyona maruz kalmış bir Ghoul, bir ödül avcısı olarak hayatta tutuluyordu.

Gösterinin sekiz bölümü boyunca, Araları açılmak üç kahraman ve iki zaman çizelgesi arasında hokkabazlık yapıyor. Ancak Kardeşliğin Güç Zırhının bozulmuş takımının aksine, anlatı kendini kolaylıkla ve etkili bir şekilde kullanıyor. Vault 33’te bir şeyler ters gidince Lucy, gizemli bir figürün peşinde yüzeye çıkar. Bu rakam, Maximus’un Kardeşlik için istediği ve Ghoul’un ödül aldığı bir MacGuffin’i gerektiriyor.

Bu nedenle üç kahramanın yolları sık sık kesişir. Ve her iki tarafın da Dr. Siggi Wilzig’in (Michael Emerson) yarattığı garip teknoloji parçasını elde etme güdüsü olduğundan bağlılıklar sık ​​sık değişiyor. Savaş öncesi zaman çizelgesi çoğunlukla Cooper/Ghoul’a odaklansa da, Vault-Tec’in ne pişirdiğini araştırırken yine de ana olay örgüsünü besliyor. Söylemeye gerek yok, şimdiki zamana bağlanıyor ve final, tüm olay örgüsünü ve kahramanları gerçekten tatmin edici bir şekilde bir araya getiriyor.

Karakter Yaratıcısı

Bu nedenle, özellikle rol yapma oyununa dayanan bir dizi için şaşırtıcı olmayan bir şekilde, karakterler oyunun kalbini kanıtlıyor. Araları açılmak. Oyunların zaman çizelgeleri, bilgi düşüşleri ve tuhaf bir şekilde kendine özgü dünyası arasında, oyuncuların işleri onlar için biçilmiş kaftan. Ama yine de hepsi görevi anlıyor.

Ella Purnell, esas olarak 1950’lerin estetiğine takılıp kalan ve dünyanın ilerlediğini öğrenince hızla büyümeye zorlanan Lucy’ye harika bir “vay be willickers” tavrı getiriyor. Walton Goggins, savaş öncesi barışsever insan formunda ve bir radsakrep kadar acımasız Ghoulified formunda Cooper olarak çifte görev üstleniyor. Ancak farklı huylara rağmen aynı adam olduklarını asla unutmanıza izin vermez. Aaron Mortan, Maximus rolünde en basit role sahip olsa da, herkes için daha büyük bir iyiliğe inanan ancak bunun peşindeyken alçakgönüllü davranabilen bir karakterin nüanslarını satıyor.

Bu güçlü üçlü gerçekten güçlü bir topluluktan destek alıyor. Sevilen Kyle McLachlan, Lucy’nin babası ve Vault 33’ün Gözetmeni Hank MacLean rolünde sevimlilik saçıyor ve sırları bastırıyor. Ve Lucy’nin kardeşi Norm rolünde Moises Arias bize bu karakterin hikaye boyunca nasıl bir omurgaya sahip olduğunu gösteriyor.

Bu arada Sarita Choudhury, göründüğünden daha fazlasına sahip bir akıncı olan Lee Moldaver’ı canlandırıyor. Frances Turner, Cooper’ın eşi ve Vault-Tec’te yönetici olan Barb Howard rolünde ikilik içeren başka bir karakteri canlandırıyor. Son olarak Fred Armisen, Chris Parnell ve Matt Berry gibi komedi aktörleri ekstra dozda mizah katmak için sahneye çıkıyor.

Fallout’un Tonu

Jonathan Nolan, Lisa Joy, Graham Wagner, Cenevre Robertson-Dworet ve diğer yönetmenler, yazarlar ve yapım ekibi cesaret ve zekalarıyla filmin tonunu yakalama konusunda birinci sınıf bir iş çıkarıyorlar. Araları açılmak. Bu, birinin eski bir arkadaşıyla barıştığı, insan olmanın ne anlama geldiğine dair bir monolog yaptığı ve ardından aynı sahnede (kelimenin tam anlamıyla) kıçını yemeye karar verdiği bir dünya.

Araları açılmak komedi ve dramdır. Bilim kurgu ve batı unsurları var. Ve kan fışkırırken felsefe fışkırtıyor. Prodüksiyon tasarımı, oyunlara iyi uyum sağlarken aynı zamanda bu dünyaya yaşanmış (ve ölmüş) bir his veriyor. Ve film müziğinde, genellikle mükemmel ya da mükemmel olmayan anda çalınan, 50’li yıllardan kalma çok sayıda şarkı var.

Sistemle Oyun Oynamak

Yine de bazen iyisiyle kötüsüyle biraz fazla oyun gibi geliyor. Tüm video oyunu uyarlamaları karşılaştırma gerektirmez. Ancak kıyamet sonrası çorak arazilerin iki büyük uyarlaması olarak, Araları açılmak ile yan yana gelmeye uygundur Bizden geriye kalanlar. Her iki seri de oyunlarının dünyasını detaylandırmak için TV’yi kullanma konusunda harika bir iş çıkarıyor. Özellikle başlangıçtaki önemli geri dönüşler, bu vahşi kıyamet sonrası dönemleri gerçek dünyadaki ikilemlere dayandırıyor.

Araları açılmak daha iyi bir tempoya sahip Bizden geriye kalanlar, Belirli bir oyunu uyarlamak yerine kendi hikayesi olmasının bir diğer avantajı. Yine de, oynanış niteliklerine çok fazla eğildiğinde, sarsıcı oluyor. Bazı dövüşler biraz fazla gerçekçi gelmiyor, bazı karakter kararları ise karizma kontrolleri kimsenin başarısız olamayacağını.

Ama sonuçta, Araları açılmak sürükleyici bir izleme deneyimi sunuyor. Eski bir video oyunu serisine dayanıyor olması, dünyasının zengin bir şekilde resmedildiği anlamına geliyor. İlginç karakterlere gülünecek çok şey var, canlı şiddet karşısında keyif alınacak tiksinti dolu bakışlar ve dünyanın çoğu sona ermişken dünyayı nasıl daha iyi bir yer haline getirebileceğimiz konusunda kafa yoracak ikilemler var.