NASA’nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi, bir güneş patlamasının bu görüntüsünü (sağdaki parlak flaşta görüldüğü gibi) 15 Mayıs 2024’te yakaladı. Görüntü, parlamalardaki son derece sıcak malzemeyi vurgulayan ve renklendirilmiş aşırı ultraviyole ışığın bir alt kümesini gösteriyor. deniz mavisi. Kredi bilgileri: NASA/SDO
15 Mayıs 2024’te, NASAGüneş’i sürekli izleyen Güneş Dinamikleri Gözlemevi, iki güçlü X sınıfı güneş patlamasının görüntülerini yakaladı. İlki X3.4 sınıfı bir işaret fişeği olarak sınıflandırıldı ve 04:37 ET’de zirveye ulaştı. X2.9 olarak sınıflandırılan ikinci parlama 10:38 ET’de zirveye ulaştı.
Güneş patlamaları, güneş lekeleriyle ilişkili manyetik enerjinin salınmasından kaynaklanan yoğun radyasyon patlamalarıdır. Bu patlamalar, radyo dalgalarından gama ışınlarına kadar elektromanyetik spektrumda görülebilir ve güneş sisteminin en güçlü olayları arasındadır. Güneş patlamaları Dünya’ya yönlendirildiğinde uydu iletişimini bozmak, elektrik şebekesi operasyonlarını etkilemek ve kutup ışıklarını (Kuzey ve Güney Işıkları) geliştirmek dahil olmak üzere gezegenimizi çeşitli şekillerde etkileyebilir.
Dünya üzerindeki etki öncelikle güneş radyasyonunun Dünya’nın manyetik alanıyla etkileşimini içerir ve bu da jeomanyetik fırtınalara yol açabilir. Bu fırtınalar teknolojiyi ve altyapıyı bozabilir ve astronotları ve yüksek irtifa uçuşlarını daha yüksek düzeyde radyasyona maruz bırakabilir.
NASA’nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi, bir güneş patlamasının bu görüntüsünü (soldaki parlak flaşta görüldüğü gibi) 15 Mayıs 2024’te yakaladı. Resim, parlamalardaki son derece sıcak malzemeyi vurgulayan ve renklendirilmiş aşırı ultraviyole ışığın bir alt kümesini gösteriyor. deniz mavisi. Kredi bilgileri: NASA/SDO
Güneş patlamaları, X-ışını dalga boylarındaki yoğunluklarına göre A sınıfından (en zayıf) X sınıfına (en güçlü) kadar sınıflandırılır. Her sınıfın enerji çıkışı on kat artar ve her sınıfta 1’den 9’a kadar daha ince bir ölçek, işaret fişeğinin gücünü daha da ayırt eder. X sınıfı işaret fişekleri güneş sistemindeki en büyük patlamalardır ve gezegen çapında radyo kesintilerini ve uzun süreli radyasyon fırtınalarını tetikleyebilir.
NASA’nın Güneş Dinamikleri Gözlemevi (SDO), güneş atmosferini küçük uzay ve zaman ölçeklerinde ve aynı anda birçok dalga boyunda inceleyerek Güneş’in Dünya ve Dünya’ya Yakın uzay üzerindeki etkisini anlamaya adanmış bir görevdir. 11 Şubat 2010’da başlatılan SDO, NASA’nın Bir Yıldızla Yaşamak (LWS) programının bir parçasıdır.
Sanatçının Dünya yörüngesindeki SDO uydusunun konsept görüntüsü. Kredi bilgileri: NASA
Gözlemevi, Dünya ortamındaki değişkenliği yönlendiren güneş dinamiklerinin daha eksiksiz anlaşılmasına yol açan gözlemler sağlayan bir dizi cihazla donatılmıştır. Bu araçlardan biri, her 12 saniyede bir güneş diskinin birden fazla dalga boyunda görüntülerini üreten ve güneş koronasının yapısı ve dinamikleri hakkında bilgi sağlayan Atmosfer Görüntüleme Düzeneğidir (AIA). Bir diğer önemli araç olan Heliosismik ve Manyetik Görüntüleyici (HMI), güneş değişkenliğini inceliyor ve Güneş’in içini ve manyetik aktivitenin çeşitli bileşenlerini karakterize ediyor.
SDO’nun verileri, bilim adamlarının güneş patlamalarını, koronal kütle püskürmelerini (CME’ler) ve diğer güneş olaylarını gözlemleyerek Güneş’in Dünya ve uzay ortamı üzerindeki etkisini anlamalarına yardımcı olmak açısından hayati öneme sahiptir. Bu bilgi, uydu operasyonlarını, astronotları ve Dünya tabanlı sistemleri etkileyebilecek uzay hava olaylarını tahmin etme yeteneğini geliştirmek için çok önemlidir.