Kararımız
Homeworld 3, strateji oyunlarının en saygın serilerinden biri için hoş bir geri dönüş olsa da bazen hantal arayüzü, onu olduğundan daha eski hissettirebilir.
Ana Dünya 3 bir nevi zaman kapsülüdür. Ana serideki bir önceki oyundan tam yirmi yıl sonra gelen oyun, sanki 90’ların başındaki RTS patlamasının hiçbir zaman belirsizliğe gömülmediği alternatif bir boyuttan hiperuzaydan çıkmış gibi hissettiriyor. Homeworld 3 için dikkate değer ölçüde çok az değişiklik oldu; bu, öncülüğünü yaptığı orijinal iki Homeworld oyunuyla aynı balistik, tamamen 3D RTS dövüşüdür.
Bununla birlikte, RTS aile ağacının bu dalı, serinin uzun süredir yokluğu nedeniyle büyük ölçüde solmaya terk edildi ve bu nedenle, abartılı derin uzay savaşlarını yeniden yönetmek bir zevk olsa da, kayıp 20 yıllık yinelemeyi merak etmek zorunda kalıyoruz. ve inovasyon ve şu anda önümüzde olan oyunu nasıl değiştirmiş olabilecekleri. Her bir birimin tam altı derecelik hareket kabiliyetine sahip olduğu bir savaş alanını modellemenin zor olduğu ortaya çıktı ve Homeworld 3, bunun hala çözülmemiş bir sorun olmadığının kanıtı.
Homeworld 2’de denizci ve filo komutanı olarak görev yapan parlak bilim adamı Karan S’jet’in, galaksinin Anomali olarak bilinen karanlık bir köşesine yaptığı yolculukta ortadan kaybolmasının ve burada öğrenmeye çalıştığı yerin üzerinden, Homeworld evreninde yirmi yıl geçti. hiperuzay ağındaki kapıları neden devre dışı bıraktığını. Koruması altındaki Imogen S’jet, yeni görevlendirilen ana gemi Khar-Kushan’la yola çıkar. Misyonu, neler olup bittiğini anlamak ve -umarım- galaksiye yeni bir refah ve aydınlanma çağı getiren Hiperuzay Geçit Ağını yeniden kurmaktır.
Kampanyanın hikayesi yaklaşık bir düzine görev boyunca anlatılıyor ve ben çoğunlukla Dramatik ara sahnelerin sorunsuz bir şekilde oynanışa geçişinden keyif aldım. Karakterler baştan sona konuşkan, özellikle de Khar-Kushan’ın filo istihbarat subayı Isaac. Aksiyon başlarken her görevi açıklamak için birkaç dakika ayıracak ve farklı bir yaklaşım denemek için sıfırdan bir göreve başlamak istediğimde bu bazen sinir bozucu oluyordu (genellikle ana gemimin bir patlamada patlamasıyla sonuçlanmayacak bir yaklaşım). muazzam mavi-beyaz enerji topu). Onun sert iç konuşmalarını beklemek yerine, her görevde konuşmayı bitirir bitirmez kurtarmalar oluşturdum, bu da beni daha önce duyduğum brifingleri dinlemek zorunda kalmaktan kurtardı.
Ana Dünya’nın bir zamanlar tanıdık olan ritimlerine yeniden alışmam biraz zaman aldı ve bunu başardıktan sonra her görevden keyif aldım. Hala orijinal oyunların tam 3 boyutlu hareketini içerse de Homeworld 3’teki her savaş, uzayda bulmayı beklediğinizden çok daha fazla topografya içeriyor. Çatışmalar, çoğu tüneller ve yarıklarla dolu olan ve saldırı araçlarını düşman savunmalarının etrafından gizlice dolaştırmanıza olanak tanıyan eski yıldızlararası üst yapılar ve kozmik buz tabakaları çevresinde gerçekleşiyor. Daha büyük gemiler de dahil olmak üzere yüzen nesneler, gelen yangına karşı koruma olarak kullanılabilir.
Orijinal Ana Dünya’nın en sevdiğim yönü kalıcı bir filo kavramıydı. Bir görevde inşa ettiğiniz veya yağmaladığınız gemiler bir sonrakine taşınırken, kaybettiğiniz gemiler sonsuza kadar yok olurdu. Homeworld 3 senaryosunda da durum yine aynı, ancak bu seçenek eğer umursamıyorsanız devre dışı bırakılabilir.
Bu girişin tadını çıkarmak için Ana Dünya hakkında önceden herhangi bir bilgiye ihtiyacınız yok, ancak daha önceki oyunları ve gezegen tarafındaki giriş olan Deserts of Kharak’ı oynamadıysanız hikaye o kadar etkili gelmeyebilir. Kampanya, Hiigaran filosunda bulunan birim türlerinin yanı sıra üç boyutlu savaşa giriş niteliğindedir.
Belki de öğrettiği en önemli ders, birleşik silahların gerekliliğidir. Hiçbir gemi veya gemi sınıfı sihirli bir değnek değildir; en küçük önleyicilerden korkutucu savaş kruvazörlerine kadar her geminin, diğer gemi türleri tarafından kapatılması gereken zayıf yönleri vardır. Fırkateynler ve korvetler çok fazla ateş gücü pompalayabilir, ancak bir yasaklama savaşçısı sürüsünü güvenilir bir şekilde takip edemeyecek kadar yavaş ve hantaldırlar. Uzun menzilli füze botları nokta savunmalarını kolaylıkla alt edebilirler ancak kendi başlarına bırakılırlarsa kırılgan ve çaresiz olurlar.
Bu örtüşen güçlü ve zayıf yönler sistemi, kuvvet kompozisyonunu her savaşın başlangıcında önemli bir husus haline getiriyor, ancak bunun pratikte hantal olabileceğini gördüm. Çoğu modern RTS oyununda olduğu gibi, herhangi bir birime çift tıklayarak bölgedeki o türdeki tüm birimleri seçebilirsiniz ve ilgili sayı tuşuna basarak gemilerin kısayol tuşlarıyla bağlı komut gruplarını yukarı çekebilirsiniz. Ancak kampanya size şaşırtıcı yeni tehditler göndermeyi sevdiğinden, grup kompozisyonu konusunda çok bilimsel olmaya çalışmak boşunadır. Çoğu zaman, kendimi grup olarak muhtemel görünen bir damlayı seçerken ve onu gelen düşman saldırılarını engellemek için gönderirken, çok geç olmadan onarım için arkaya dönmesi gereken başıboş olanları seçmeye çalışırken buldum.
Her haritanın etrafında uçulacak çok fazla manzara olduğundan, 3 boyutlu alanda gezinmek, normalde olabileceğinden daha az sorundur. Gemileri belirli bir hedefe taşımak istediğinizde, bunu seçmek ve sağ tıklamak kadar basittir ve seçtiğiniz filo, bunu bir hareket komutu olarak mı yoksa saldırı komutu olarak mı yorumlayacağını bağlamsal olarak söyleyebilecektir. Ancak boş uzaydaki noktaları seçmeye alışmam çok daha uzun sürdü: Bu, V tuşuna sağ tıklamayı veya dokunmayı, geçerli konumdan dışarı doğru uzanan düzlemsel bir disk boyunca bir mesafe ve yön seçmeyi ve ardından tuşu basılı tutmayı içerir. Gemilerinizin hareketlerini tamamlamasını istediğiniz hayali diskin üstünde veya altında bir z düzeyi seçmek için fare düğmesini kullanın.
En iyi ihtimalle, düzgün bir şekilde idare ettiğinizde bile hantaldır, ancak birden fazla geminin üç boyutlu hareketinin düz ekranda nasıl yönetileceği konusunda daha iyi bir fikrim yok – ve bu zorluk, bunun neden böyle olduğunu açıklamaya yardımcı olabilir. Son yirmi yılda “Ana Dünya benzeri” bir RTS için çok az girişimde bulunuldu.
Her durumda Homeworld 3, kampanyaya ek olarak iki mod daha sunuyor. Geleneksel çatışma modu, insan veya yapay zeka rakiplerle oynanabilir. Yeni mod Savaş Oyunları, “yarı roguelike” bir deneyim olarak tanımlanıyor ve işbirliği düşünülerek tasarlandı. Şu ana kadar bunun sadece birkaç oyununu oynadım ama konsepti beğendim: her tur rastgele bir harita üzerinde rastgele bir hedeften oluşuyor ve hedefi tamamlayarak hiperuzaya atlayabilir ve yeni bir ‘kalıntı’ yetenek seçebilirsiniz. . Zaman geçtikçe düşman baskısı arttığı için hız çok önemlidir. Savaş Oyunları, bir Ana Dünya kampanyasının temel parçalarına indirgenmiş ve bir TV bölümünün uzunluğuna sıkıştırılmış gibi hissettiriyor.
Şu anda biraz seyrek gibi görünüyor, ancak geliştirici Blackbird Interactive’in Savaş Oyunlarına bir yıllık eklemeler yapma planları var ve bunların zaten sağlam olan temel üzerine nasıl inşa edildiğini görmek ilgimi çekecek.
Homeworld 3 mükemmel olmasa da gerçek anlamda Homeworld’dür. Bir kez daha devasa bir ana geminin komutasına geri dönmek harika bir duygu ve bu, 1999’daki ilk oyun kadar devrim niteliğinde olmasa da, yine de oynanırken görülmesi çarpıcı derecede güzel bir oyun. Kaynak kontrolörleri düşman füze botlarına tutunup onları ele geçirirken iyon fırkateynleri ateşi Enkarne muhriplere odaklıyor, yeni tehditlerle yüzleşmek için etraflarında dönerken önleyici kontrrail’ler parlak taraklar yaratıyor, lazerler ve torpidolar uzayda göz kırparak düşman gövdeleriyle çarpışıyor, mavi şok dalgası Bir asteroit fırtınasının ortasında kritik hale gelen bir hiperuzay sürüşü… Homeworld 3’teki her şey görülmeye değer ve tadını çıkarabileceğiniz bir manzara.
Şansımız varsa devam filmi için yirmi yıl beklememize gerek kalmayacak.