Sonunda, Ocak ayında CES’teki ilk çıkışından bu yana hakkında yazdığım tavşan r1’i (şirket bu küçük harf stilinde ısrar ediyor) aldım. Ve cihazı açtıktan yaklaşık 30 saniye sonra, birkaç ay erken gönderildiğini anlayabildim – ama dürüst olmak gerekirse… bu sorun değil mi? Bu tuhaf, nispeten ucuz ve açıkçası bir deney. Bana göre bu, üzerinde durmamız gereken değil, arkasında durmamız gereken bir şey.
r1’in asıl sorunları açık: Yeterli uygulama entegrasyonuna sahip değil ve “sadece bir uygulama olabilir.”
İlk soruna gelince, bu şu anda tamamen doğru. Bağlanabileceğiniz yalnızca dört şey var: Uber, DoorDash, Spotify ve Midjourney. Açıkça çok küçük olan rakamı bir kenara bırakırsak, bunlar benim işime yaramıyor. Çok fazla araba kullanmıyorum (ve sıklıkla Lyft kullanıyorum); Fazla yemek sipariş etmiyorum (DoorDash kötü bir şirkettir); Midjourney’i kullanmıyorum (ve kullansaydım ses arayüzü kullanmazdım); ve Spotify kullanmıyorum (eğer inanabiliyorsan Winamp ve Plex). Açıkçası kilometreniz değişebilir, ancak dört tanesi çok fazla değil.
Bunun yalnızca bir uygulama olup olamayacağına ve bunun Android’de çalıştığına veya bazı yerleşik API’leri kullandığı fikrine takılıp kalanlar için – belki de tüm adımı kaçırdınız, yani zaten çok fazla uygulamamız var ve asıl mesele şu ki birçok ortak görevi ve hizmeti daha basit, daha az dikkat dağıtıcı bir cihaza aktarmak.
Açıkçası bu şeyin hedef kitlesi ben değilim. Ama hâlâ bir tane tutan ve büyük bir teknoloji yayını için yazan adamım, o yüzden bunu ciddiye alalım.
Resim Kredisi: tavşan
Basit gerçek şu ki, tavşan r1 fikrini beğendim ve bu fikrin olgunlaşması için biraz zaman ayırana kadar beklemekte bir sakınca görmüyorum. Rabbit, Google, Apple ve Amazon’un son on yıldır sahtesini yaptığı çok amaçlı yapay zeka asistanının 1.0 sürümünü (gerçi bu noktada daha çok 0.1’e benziyor) oluşturmaya çalışıyor. Siri, Google Asistan, Alexa… hepsi bir dizi API için yalnızca doğal dildeki komut satırlarıdır. Hiçbiri gerçekten ne yapacağını bilmiyor, bu yüzden sadece hızlı atlardan birini destekliyorlar ve bir noktada onlara yetişmeyi umuyorlar. Tavşan, endüstrinin 900 kiloluk gorilleri sallanırken niyetlerinin hızlı hareket etmek ve bir şeyler göndermek olduğunu söyledi.
Sorun, bir şirketin tutkusunu gerçekte ödediğiniz üründen ayırmakta ortaya çıkıyor. Kesinlikle tavşanın cihazı, CEO Jesse Lyu’nun çeşitli demolarda ve videolarda gösterdiği duruma yakın değil. Bunun için mükemmel açıklamalarımız var ancak bu, r1’in tamamen yalın bir durumda gönderildiği gerçeğini değiştirmiyor.
Şu anda kimseye bir tane almasını vicdanımla tavsiye edemem. Yani benim için neredeyse hiçbir şey yapmıyor. Ancak bu, halihazırda 100.000 kişinin bunu yapmasını engellemedi ve onların hiçbir şekilde aldatıldıklarını düşünmüyorum. Rabbit, mümkün olan en hızlı şekilde (gecikmelere rağmen hala oldukça hızlı bir şekilde) pazara sunulacağı ve minimum uygulanabilir ürünle piyasaya çıkacağı konusunda oldukça açık davrandı ve daha sonra bahsettiği özellikleri ekleyecek.
Bu arada, kullanabileceğiniz birkaç popüler uygulamanız ve sizin için bir şeyleri araştırabilecek veya resimlerdeki şeyleri tanımlayabilecek yetenekli bir konuşma yapay zekası (normalde parasını ödemeniz gereken) var. Üç tane ayar var.
Zengin seçenek
Yani işe yarıyor – sınırlı bir “işe yarıyor” tanımı için. Bana MVP gibi geldi. Bu senin için 200 dolar değerinde mi? Ya WhatsApp aracılığıyla görüntülü görüşme ekleselerdi? Lyft, Tidal, sesli transkripsiyon, Airbnb, navigasyon ve Snake eklenince bu 200 dolara değecek mi? Gelecek yıl onu istediğiniz uygulama konusunda eğitebileceğiniz zaman ne olacak? (Şirketin övülen Büyük Eylem Modeli’nin işe yaradığını varsayarsak.) Şaka yapmıyorum; bu aslında sadece neye para ödemeye değer olduğunu düşündüğünüzle ilgili bir sorudur.
200 dolar hiçbir şey değil, ancak tüketici elektroniği söz konusu olduğunda – özellikle de 1.000 dolardan fazla iPhone’un olduğu bu günlerde – bu da tam olarak büyük bir bilet kalemi değil. İnsanlar her gün RAM’e, akıllı ölçüm bandına ve güzel mekanik klavyelere 200 dolar ödüyor. Bana şu anda 200 dolara Feker 75 Alüminyum alabileceğimi söyleseydin, iki tane sipariş verirdim ve asla pişman olmazdım! (Bana bir e-postanız varsa!) Bu arada beni bir MacBook Pro’nun tam bedelini öderken asla göremezsiniz. Yine, karar vermek her birimize kalmış. (Ancak birçok hesabınız için yetkili oturumlara sahip olacaklarını göz önünde bulundurarak bir güvenlik denetimi de bekleyebilirsiniz.)
Kişisel olarak bunun olası bir geleceğe eğlenceli bir bakış olduğunu düşünüyorum. Telefonum çantamda ama r1 cebimde ve yürüyüş sırasında onu çıkarıp “burada ne tür şahinler ve kartallar yaşıyor?” diye sorabiliyorum. Sibley uygulamasını açıp bölgeye göre filtrelemek yerine. O zaman “Simplenote’ta gördüğüm kuşlar listesine kır şahini de ekleyin” diyebilirim. O zaman ‘Beni evime götürmesi için Golden Gardens’ın otoparkına bir araba çağırın ve ucuz seçeneği kullanın’ diyebilirim ve bu olur. Sonra ondan birinin şenlik ateşinin yanında çalan şarkıyı kaydetmesini ve tanımlamasını istiyorum. (Sadece sorun mu? Seattle’da bu yapılmadı). Ve benzeri.
Elbette bunların hepsini telefonumda yapabilirim. Sizi bilmem ama ben o şeyi elimde tutmaktan, uygulamalar arasında geçiş yapmaktan ve şu anda aslında önemli olmayan şeyler için bildirim almaktan yoruldum.
Tavşan r1 kullanımda. El modeli: Washington Post’tan Chris Velazco.
Daha odaklı bir cihaz fikri hoşuma gitti. Ufacık ve güvenlik turuncusu olması hoşuma gidiyor ve temelde hiçbir sebep yokken karmaşık bir dönme mekanizmasına sahip gerçekten kötü bir kameraya sahip (tam da bu nedenle çift uçlu kamera yığınları yapıyorlar).
Şirketler her türlü tuhaf şeyi yapardı. Google’ın tuhaf Nexus Q müzik olayını hatırlıyor musunuz? Benzersiz klavyeleri, hareket topları, harika malzemeleri ve tuhaf rampaları olan akıllı telefonların eskiden ne kadar çılgın olduğunu hatırlıyor musunuz? Teknoloji artık çok sıkıcı. İnsanlar her şeyi aynı cihazda yapıyor ve herkesin cihazı neredeyse herkesinkiyle aynı.
“Bu hangi şarkı?” Telefon çıkıyor, kilidini açın, kaydırın, kaydırın, dokunun.
“Anma Günü hafta sonu için şu tarafta bir kulübe bulabilecek miyiz bakalım.” Telefon, hızlıca kaydırma tipi kaydırma kaydırma tipi.
“Posta Servisindeki iki adam kimdi?” Telefon, dokunun, yazın ve kaydırın.
Her gün, her şeyde, aynı bir avuç eylem. Yararlıdır ama sıkıcıdır. Ve yıllardır aynı! Telefonlar, 2007’de dizüstü bilgisayarların olduğu yerdi ve akıllı telefonlar, bunu yapmanın başka bir yolu olduğunu bize bildirmek için ortaya çıktı. Tavşan aynı şeyi r1 ile daha az ölçüde yapmayı umuyor ve adil olmak gerekirse İnsancıl da öyle, ancak ikincisinin daha temel sorunları var gibi görünüyor.
R1’in var olması ve aynı anda hem şaşırtıcı derecede fütüristik hem de komik derecede sınırlı olması hoşuma gidiyor. Teknoloji bazen eğlenceli ve tuhaf olmalı. Verimlilik ve güvenilirlik abartılıyor. Ayrıca size şunu söyleyeyim, ev yapımı bira ve bilgisayar korsanlığı topluluğu bu konuda şehre inecek. Üzerinde Tempest oynayana veya dürüst olmak gerekirse bir sosyal medya uygulaması veya okuyucusunda aşağı inene kadar sabırsızlanıyorum. Neden? Teknoloji bizim ondan yaptığımız şeydir. Tavşan buna eğilimli ve bence bu çok hoş.