Terminatör 2: Kıyamet Günü 1991’de gösterime girdikten sonra gösterişli destek amaçlı aksiyon filmlerinin standart taşıyıcısıydı ve bazıları için de öyledir, ancak hayranlarının çoğu Blu-ray sürümleri konusunda pek de hevesli değildi. Ancak son yıllarda filmi seven insanlar 35 mm’lik baskılar kullanarak filmi restore ediyor ve bu çabalardan biri de X üzerinde tur atmak oldu.
Filmler ve buna benzer projeler hakkında sık sık paylaşım yapan Jon W., birkaç ekran görüntüsü derledim yeni sürümü diğer aktarımlarla karşılaştıran bir başlıkta. Bu konu üzerinde çalışan kişiye doğrudan itibar etmediler, ancak ekran görüntüsü yayınla “Terminatörü restore eden kişi”den bir metin — Google’da bir kısmını kelimesi kelimesine aramak beni şuraya yönlendirdi: Rob’un Nostalji Projeleri.
Bu çabanın büyük bir kısmı, bu filmin baştan sona çok sessiz olan renklendirmesini “düzeltmeyi” hedefliyor; bu, o zamanlar pek çok filmde oldukça yaygındı, özellikle de aşağıdaki gibi acımasız filmlerde. Terminatör 2 veya Robocop. Bunun bir gelişme olduğundan emin değilim ama burada amaçlanan bazı şeyler hoşuma gidiyor.
Robert Patrick’in T-1000’inin bazı gençlere John Connor’ın nerede olduğu ve filmin diğer versiyonları hakkında sorular sorduğu bir sahneden, hayran projesinin (en üstte) artık çok daha sıcak olan görüntüsünü ele alalım. Sahnenin daha çok sabahın erken saatlerinde veya akşamın geç saatlerinde geçtiği hissini veriyor; bu ve diğer bitişik sahnelerdeki uzun gölgeler göz önüne alındığında bu mantıklı geliyor. Her zaman bu filmin bana fazla soğuk görünen bazı kısımlarının olduğunu düşünmüşümdür ve bu da ona başka türlü sahip olamayacağı bir hayat veriyor.
Ancak işe yaramadığı pek çok yer var; örneğin bu mavi gölgelerden güneşin yere vurduğu kumlu renklere geçiş çok sert. Bu çekimi Blu-ray’in alttaki çekimiyle ve benim neredeyse 30 yıllık The Ultimate Edition DVD kopyamla karşılaştırdığımda, bu aktarımların daha tozlu kahverengimsi grisinin yönetmen James Cameron’un istediği gibi göründüğü görülüyor. .
Yelpaze versiyonunun ağır renklendirmesi, daha önce orada olan ayrıntıların çoğunun, şişmiş kırmızılarla ezildiği yukarıdaki çekimde de ortaya çıkıyor. Ancak bu sahnenin Blu-Ray versiyonunda, birkaç dakika sonra daha da kırmızılaşan tuhaf bir somon rengi solukluk var. Tekrar ediyorum, daha iyi olduğundan emin değilim ama fan versiyonunun renkleri zaman zaman biraz daha tutarlı geliyor.
Sonuçta bu transferin filme sağladığı en büyük fayda bana göre filmin grenli olmasına izin vermesidir. İnsanlar Blu-ray transferlerinin dijital gürültü azaltmayı aşırı kullandığından, bunun bir tür mumsu görünüme neden olduğundan ve film grenini 1080p’de görmenin bir şekilde gerçekten rahatlatıcı olduğundan şikayet ediyor. Renk derecelendirmesinin bu kadar cilasız görünmesi çok yazık.
Yine de bu çabayı bize getirenleri olduğu kadar alkışlıyorum. Yıldız Savaşları “Gümüş Ekran Sürümü” olarak bilinen tiyatro restorasyon projesi, bu filmin versiyonunu, açılış metni taramasına “Bölüm IV: Yeni Bir Umut” eklenmeden önce, orijinal olarak sinemalarda gösterildiği haliyle sunmaya çalışıyor.
Bu versiyonunu tercih etmeyebilirim terminatör 2, ancak renkli filmlerin siyah beyaz nasıl göründüğünü görmek için televizyonumun renk doygunluğunu azaltmakla aynı şekilde izlemek yine de eğlenceli. Özellikle aynı filmi yüzlerce kez izlediğinizde ve biraz farklı bir şey istediğinizde.