Yeni bir çalışma, Samanyolu’nun Mısır’ın gök tanrıçası Nut’un rolünü nasıl vurgulamış olabileceğini ortaya koyuyor ve Mısır inançları ile diğer kültürlerin inançları arasında paralellikler kurarak göksel olayların evrensel öneminin altını çiziyor.
Eski Mısırlılar, dini inançları ve Güneş, Ay ve gezegenler hakkındaki astronomi bilgileri ile biliniyorlardı, ancak şimdiye kadar bunların hangi rolde olduğu belirsizdi. Samanyolu Mısır dini ve kültüründe oynandı.
tarafından yapılan yeni bir çalışma Portsmouth Üniversitesi Astrofizikçi, Samanyolu ile Mısır’ın gök tanrıçası Nut arasındaki ilişkiye ışık tutuyor.
Nut, genellikle kardeşi dünya tanrısı Geb’in üzerine eğilmiş yıldızlarla dolu bir kadın olarak tasvir edilen gökyüzünün tanrıçasıdır. Dünyayı boşluğun tecavüz eden suları tarafından sular altında kalmaktan korur ve güneş döngüsünde önemli bir rol oynar, akşam karanlığında Güneş’i yutar ve şafak vakti doğarken onu bir kez daha doğurur.
Samanyolu’nun Rolü
Makale, Samanyolu’nun Nut’un gökyüzü rolüne ışık tutmuş olabileceğini iddia etmek için eski Mısır metinlerinden ve simülasyonlarından yararlanıyor. Kışın Samanyolu’nun Nut’un uzanmış kollarını öne çıkardığını, yaz aylarında ise omurgasını gökyüzünde izlediğini öne sürüyor.
Astrofizik Doçenti Dr Or Graur şunları söyledi: “Galaksiler üzerine bir kitap yazarken ve Samanyolu mitolojisini araştırırken şans eseri gök tanrıçası Nut’a rastladım. Kızlarımı bir müzeye götürdüm ve onlar bu kemerli kadın görüntüsünden büyülendiler ve onunla ilgili hikayeler duymak istediler. Bu ilgimi çekti ve gök tanrıçası Nut’un hem astronomi hem de Mısır bilimini birleştirerek hem astronomik hem de kültürler arası ikili bir analiz yapmaya ve onun gerçekten Samanyolu ile bağlantılı olup olamayacağına karar verdim.”
Ekteki görüntü, yıldızlarla kaplı gökyüzü tanrıçası Nut’u, babası Shu tarafından havada tutulmakta ve kardeşi Dünya tanrısı Geb’in üzerinde kavislendirilmiş halde göstermektedir. Solda, yükselen güneş (şahin başlı tanrı Re) Nut’un bacaklarına doğru süzülüyor. Sağda, batan güneş, gece boyunca yeraltı dünyasında güneşi yeniden canlandıracak olan Osiris’in uzanmış kollarına doğru kollarından aşağıya doğru süzülüyor. Katkıda bulunanlar: EA Wallis Budge, Mısırlıların Tanrıları, Cilt. 2 (Methuen & Co., 1904).
Dr Graur, Piramit Metinleri, Tabut Metinleri ve Fındık Kitabı gibi antik kaynaklardan oluşan zengin bir koleksiyondan yararlandı ve bunları Mısır gece gökyüzünün karmaşık simülasyonlarıyla karşılaştırdı.
Samanyolu’nun Nut’un ilahi varlığını vurguladığına dair ikna edici kanıtlar buldu.
Kültürel Karşılaştırmalar ve Gelecek Araştırmalar
Ayrıca Dr Graur, Mısır inançlarını diğer kültürlerin inançlarıyla ilişkilendirerek, farklı toplumların Samanyolu’nu nasıl yorumladığına dair benzerlikler gösterdi.
Şöyle konuştu: “Çalışmam aynı zamanda Nut’un ölen kişinin öbür dünyaya geçişindeki rolünün ve yıllık kuş göçüyle bağlantısının diğer kültürlerin Samanyolu’nu nasıl anladıklarıyla tutarlı olduğunu gösteriyor. Örneğin, Kuzey ve Orta Amerika’daki farklı halklar arasında ruhların yolu veya Finlandiya ve Baltık ülkelerindeki Kuşların Yolu olarak.
“Araştırmam, disiplinleri birleştirmenin eski inançlara nasıl yeni bakış açıları sunabileceğini gösteriyor ve astronominin insanlığı kültürler, coğrafyalar ve zamanlar boyunca nasıl birbirine bağladığını vurguluyor. Bu makale, Samanyolu’nun çok kültürlü mitolojisini kataloglamak ve incelemek için daha büyük bir proje için heyecan verici bir başlangıçtır.”
Referans: “Eski Mısır’da Samanyolu’nun Gök Tanrıçası Fındığı Olarak Kişileştirilmesi: Astronomik ve Kültürlerarası Bir Analiz”, Or Graur, 2 Nisan 2024, Astronomi Tarihi ve Mirası Dergisi.
DOI: 10.3724/SP.J.1440-2807.2024.01.02