Apple Vision Pro’nun içi yalnız olunacak bir yerdir. Eşimle birlikte film izleyemiyoruz. Meraklı dostlara orada dünyanın nasıl göründüğünü anlatmak çok zor. Senin yanında dursam bile, gözlerimin ön ekranda hayaletimsi bir yansıması olsa bile, seninle benim aramda bir engel var.
Ayrıca bir Vision Pro kulaklığınız yoksa ve Spatial Personas’ı etkinleştirmediyseniz.
Apple geçen hafta Spatial Personas’ı piyasaya sürdü. Esrarengiz dijital avatarınızı FaceTime penceresinden SharePlay özellikli herhangi bir uygulamanın yanı sıra sanal alanınıza da serbest bırakır. Beni merakla ara. Yalnızlık, her eleştirmenin işaret ettiği gibi Vision Pro’nun bir aleyhte haliydi. Bu buna yardımcı olur mu? Öğrenmek için hafta sonu editörümüz Wes Davis’i (aynı zamanda Vision Pro’ya da sahip) aradım.
Wes’in Persona’sını ve onun hareketsiz sanal bıyığını çok iyi tanıyorum. Yine de hayaletimsi bir Wes’e sahip olmak rahatsız ediciydi. içinde ofisim ortalıkta dolaşıyor. Bir korku filmi gibi, bazen Wesona’dan bakışlarımı kaçırıyordum ve sonra o tamamen benim işime karışıyordu. O zaman Wesona’yı çimdikleyip ofisimin diğer tarafına yerleştirmem gerekecekti. Hatta onun tamamı bile değildi. Personalar yalnızca başınızı, boynunuzu, omuzlarınızın bir kısmını ve ellerinizi yansıtır. Bedeni, bacakları ve kolları yok. Bu, ellerin tuhaf yerlerde görünmesine neden olabilir. Ve bir kişi arkasını döndüğünde bazen ortadan kaybolur çünkü Personalar kafanızın arkasını yakalamaz. Bazen Ant-Man gibi büyüyüp küçülürsün. Böyle anlarda arkadaşınızın gerçekte orada olmadığı fikri güçlenir.
Her ne kadar tuhaf gelse de Uzamsal Kişilikler etkileyicidir. Genellikle Vision Pro’da oturuyorum ama Spatial Persona’lara sahip olmak beni, özellikle de Freeform’da karalama ve karalama yaparken daha fazla hareket etmeye teşvik etti. (Yine de, çizim yapmak için bir tür kalemim olmasını isterdim. Çizdiğim çeşitli Kirby’ler… topaklıydı.) Oyun Odası’nda sanal satranç oynadık ve kendimi biraz bilim kurgu filmlerindeki bir savaş generali gibi hissettim. , bir masanın etrafında dolaşıp birliklerimin yerini inceliyor, düşünceli bir şekilde var olmayan sakalımı okşuyordum. Evet, birliklerimi yedi dakika içinde ezici bir yenilgiye uğrattım ama o hava oradaydı.
Bunlar eğlenceli deneyimlerdi ama aynı zamanda dikkat çekiciydi. Özellikle göz izleme sistemi çalışıyorsa veya kulaklığın ağırlığını birdenbire hissetmeye başlarsanız, pek çok sorun giderme söz konusudur. Sunumları ve işbirlikçi yazılımları zaten Zoom üzerinden paylaşıyoruz. Kovid-19’un zirve yaptığı dönemde hepimiz 3.500 dolarlık bir kulaklığa ihtiyaç duymadan uzaktan bağlanmanın yaratıcı yollarını bulduk. Ben o insanlardan biriydim var Gerçekten içine Hayvan geçidi600 çan şalgam fiyatına arkadaşların adalarını ziyaret etmek, sesli sohbette dedikodu yaparken çığlık atmak ve ayaklarımızı tekmelemek. Bu teknolojik açıdan Wesona’nın şahımı mat eden hayalet eli kadar etkileyici değildi ama kendimi daha az yalnız hissetmemi sağlama konusunda çok daha ileri gitti.
Spatial Personas’ı Apple Music ile kullanmak daha eğlenceliydi. Stray Kids’in mükemmel “Back Door”, “Thunderous” ve “Case 143” müzik videolarıyla Wes’i K-pop’a dönüştürmek için elimden geleni yaptım. O, kaba bir şekilde hareketsiz kaldı. Beyoncé’nin yanına döndük Kovboy Carter albüm. İkimiz de bunun harika bir albüm olduğu konusunda hemfikirdik, ancak görsel bir öğe olmadan orada hayaletler gibi oturup başını sallamak tuhaftı. Vision Pro’da müzikle birlikte çalışmak (en azından yazar olarak bizim işimiz için) de tuhaf. Sanal Mac ekranımdaki bir taslağı yazıyorsam, neden dönüp Wesona’nın ayrı taslağını okurken tıkırdadığını görmek isteyeyim ki?
Ancak Apple’ın Uzamsal Kişiliklerin ne olabileceğini düşündüğünü anladığım birkaç an oldu; Ruhların Kaçışı Wes’in Plex sunucusunda ve Son Jedi Apple TV’de. (Rey ve Kylo Ren’in temelde birbirleriyle Uzamsal Kişilik FaceTime’ı yaptığı filmden daha iyi izlenecek film olabilir mi?) Bu, arkadaşınızın koltuğuna oturup birlikte bir film izlemeye, hasta bir sahne olursa geri dönebileceğiniz bir film izlemeye en yakın duyguydu. , tomurcukunuza bakın ve “Bunu az önce mi gördün?” deyin. Bizim durumumuzda, bu konu hakkında derin bir tartışmaya girdik. Yıldız Savaşları devam üçlemesi ve onunla ilgili her şey yanlış. Sonunda, dünyanın diğer ucundaki (şanslıysam yalnızca birkaç yılda bir görebildiğim) arkadaşlarımın da Vision Pro’lara sahip olmasını diledim.
Vision Pro çalıştığında, İşler. Ancak öyle olmadığında, dikişleri gördüğünüzde, kulaklığı takmadan önce kendinizi daha yalnız hissetmenize neden olabilir. Görmediğiniz şey, Wes ve benim bir şeyin neden işe yaramadığını çözmek ve neden işe yaramadığını anlamak zorunda kaldığımız tüm garip duraklamalar – kulaklık taktığınızda daha zor olan şeyler ve o gün her ne sebeple olursa olsun, Vision Pro göz takibinde sorun yaşıyordum. (Wes’in göz izlemeyle ilgili pek fazla sorunu yok ama benimkini birkaç seansta yeniden ayarlamam gerekiyor.)
Sonra, aslında bir şeyleri birlikte izleyebilmenin engeli var. Apple sözcüsü Zach Kahn, Apple TV Plus’taki Apple Originals gibi yalnızca abonelere özel içerikler için her ikinizin de aboneliğe sahip olması gerektiğini doğruladı. (Aile Paylaşımı yoluyla bir aboneliği paylaşmadığınız sürece.) Ayrıca SharePlay’i destekleyen uygulamalarla da sınırlısınız. Kulaklığı takıp herhangi bir uygulamayı seçip yola çıksanız daha iyi olur.
Peki Uzamsal Kişiler Vision Pro’yu daha az yalnız hale getirdi mi? Evet ve hayır. Spatial Personas’ı test etmek şu ana kadar kulaklıkta yaşadığım en eğlenceli şeydi. Öte yandan Wes hâlâ Vision Pro’yu düzenli olarak kullanan tanıdığım tek kişi. Bu parayla Türkiye’ye gidiş-dönüş uçak bileti alınabilecekken, arkadaşlarımdan benimle sanal olarak takılmak için 3.500 dolar isteme konusunda rahat değilim. Aslında beni ziyaret et. Bunların bir kısmının zamanla daha iyi olacağını umuyoruz. Ama şimdilik burada çoğunlukla yalnızım.