Onun için, önce Sovyetler Birliği, sonra da tüm insanlık için, dünyanın her yerinde inanılmaz kutlamalar ve kalabalıklarla, Sovyetler Birliği ve ideolojisi lehine gerçek bir propaganda turuna çıkarıldığı bir kahramanlık dönemi başladı. insanlığın ilerlemesi için gerekli itici gücü garanti eden tek şey.
Aslında o dönemde, uzayın yeni bir sınır olduğuna pek inanmayan Başkan Eisenhower’ın da etkisiyle, kaybettiği toprakları geri kazanmakta büyük zorluk çeken ABD’ye karşı mutlak bir hakimiyet söz konusuydu. Gagarin’in başarıları ve 1968’de henüz 34 yaşındayken ölümüyle ilgili çok sayıda efsane var. 4,5 metre ve 5 tonluk Vostok 1 uzay aracıyla Icarus’u yenen adam, Mig-15 jetiyle sıradan bir eğitim gezisinde öldü. Sovyet üstünlüğü, on yılın sonunda ilerlemenin yönünü tersine çeviren ve ABD’nin büyük ölçüde liderliği ele geçirmesine neden olan Apollo misyonlarına kadar uzun bir süre devam etti.
Bugün, yerden 200 ila 1000 kilometre yüksekte, Dünya etrafındaki alçak yörüngeyi doldurduktan sonra, günlük faaliyetlerimizde bizi takip eden ve neredeyse bizimle ilgilenen 5 bin uydu, bize randevuya gitmenin yolunu gösteriyor. restoran, biz uçağımızın ne zaman geleceğini, saat kaçta ve nerede olduğunu bize bildiriyorlar, aynı zamanda tarımı izliyorlar, gemileri takip ediyorlar ve günün her anında bizim ve Gezegenin hayatını iyileştiren sayısız diğer uygulamaları izliyorlar.
Sürekli ve neredeyse kontrol edilemez bir ilerleme, ancak Dünya’nın yakınıyla sınırlı: Kısacası, birkaç yıl öncesine kadar uzayı, dünya toprağının basit ve yakın bir uzantısı olarak deneyimliyorduk. Hatta bizden sadece 400 kilometre yukarıda bulunan muhteşem Uluslararası Uzay İstasyonu’nun ötesine hiç geçmemiş astronotlar için bile. Basit bir ifadeyle köşeyi dönünce.
Uzay ekonomisiyle birlikte Ay’a dönme, oraya gitme, onu ziyaret etme, orada yaşama, bizim için değerli madenleri çıkaracağımız evler, laboratuvarlar, madenler inşa etme isteği de yeniden başladı. Biz de bir tane istiyoruz Ay ekonomisi.