Güneş öldüğünde Dünya nasıl olacak?

Güneş öldüğünde güneş sistemimiz ve içindeki her şey (Dünya dahil) çok farklı görünecek.

Ancak evimiz dediğimiz gezegenin ölmekte olan yıldızımız tarafından “yutulup yutulmadığını” ya da onun pençesinden kurtulmayı başardığını yalnızca zaman gösterecek.

“Beyaz cücelerden geçen enkazdaki uzun vadeli değişkenlik” başlıklı yeni bir makaleye göre, iç gezegenler Merkür ve Venüs’ün güneş tarafından ezilip yutulması neredeyse kesin. yayınlanan bugün Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimleri.

Ancak Dünya, yıldızından daha uzun süre hayatta kalsa bile ne yazık ki yine de yaşanabilir olmayacaktır. Artı tarafta, en azından Jüpiter’in bazı uydularından daha iyi durumda olacaktır; uluslararası astrofizikçiler ekibi, güneşin enerjisi bittiğinde bu uyduların yerinden çıkıp parçalanabileceğini söylüyor.

Ev sahibi yıldızlar beyaz cüceye dönüştüğünde bizimkine benzer gezegen sistemlerine ne olacağını inceledikten sonra, güneş sistemimizin bundan beş milyar yıl sonra nasıl görünebileceğine dair korkunç bir kehanetle ortaya çıktılar.

“Güneş yetişip onu yakmadan önce Dünya’nın yeterince hızlı hareket edip edemeyeceği belli değil, ama [if it does] Dünya olurdu [still] Warwick Üniversitesi’nden Profesör Boris Gaensicke, atmosferini ve okyanusunu kaybedecek ve yaşamak için pek de güzel bir yer olmayacak” diye açıkladı.

Eğer gezegenimiz Venüs ve Merkür’le birlikte güneş tarafından yutulursa, bu durum Mars’ı ve dört gaz devini (Jüpiter, Satürn, Uranüs ve Neptün) sonunda bir beyaz cüceye dönüşecek olan şeyin yörüngesinde bırakacaktır.

Araştırmacılar ekibi, hayatta kalan asteroitlerin ve daha küçük uyduların muhtemelen parçalanıp toz haline getirileceğini ve ardından ölü yıldızın içine düşeceğini söyledi.

Güneş şu anda çekirdeğinde hidrojen yakıyor, ancak bu tükendiğinde genişleyecek ve kırmızı bir dev haline gelecek, ardından da beyaz bir cüceye dönüşecek; yıldızların tüm yakıtlarını yaktıkları son durum.

Beyaz cüceleri incelemek faydalıdır çünkü yıldız oluşumunun ve evriminin farklı yönlerine ışık tutar.

Bu çalışmadaki araştırmacılar, beyaz cücelerin yakınından geçen asteroitlere, aylara ve gezegenlere ne olacağını bilmek istediler.

Buldukları şey, bu cesetlerin kaderinin muhtemelen son derece şiddetli ve felaket olacağıydı. Bu sonuca, cisimlerin geçişlerini (önlerinden geçen nesnelerin yıldızların parlaklığında neden olduğu düşüşleri) analiz ettikten sonra ulaştılar.

Yıldızların etrafında dönen gezegenlerin neden olduğu öngörülebilir geçişlerin aksine, enkazın neden olduğu geçişler tuhaf şekilli, kaotik ve düzensizdir.

Tayland’daki Naresuan Üniversitesi’nden baş araştırmacı Dr. Amornrat Aungwerojwit şunları söyledi: “Daha önceki araştırmalar, asteroitler, aylar ve gezegenler beyaz cücelere yaklaştığında, bu yıldızların devasa kütle çekiminin bu küçük gezegen cisimlerini giderek daha küçük parçalara ayırdığını göstermişti. “

Bu parçalar arasındaki çarpışmalar sonunda onları toz haline getiriyor ve bu toz daha sonra beyaz cüceye düşüyor ve araştırmacıların orijinal gezegen gövdelerinin ne tür malzemeden yapıldığını belirlemesine olanak tanıyor.

Bu yeni araştırmada bilim insanları, 17 yıl boyunca yıldızların parlaklığındaki değişiklikleri analiz ederek, bu cisimlerin nasıl bozulduğuna dair fikir sahibi oldular. Hepsi birbirinden çok farklı davranan üç farklı beyaz cüceye odaklandılar.

Profesör Gaensicke şunları söyledi: “Birkaç saatte bir beyaz cücenin etrafında dönen asteroitlerin, belki uyduların ve hatta gezegenlerin kalıntılarını tespit edebilmemiz oldukça akıl almaz bir gerçek, ancak çalışmamız bu sistemlerin davranışlarının hızla gelişebileceğini gösteriyor birkaç yıl içinde.

“Çalışmalarımızda doğru yolda olduğumuzu düşünsek de bu sistemlerin kaderi hayal edebileceğimizden çok daha karmaşık.”

İncelenen ilk beyaz cüce (ZTF J0328−1219) son birkaç yılda istikrarlı ve “iyi huylu” görünüyordu, ancak yazarlar 2010 civarında büyük bir felaket olayına dair kanıtlar buldular.

Başka bir yıldızın (ZTF J0923+4236) her birkaç ayda bir düzensiz bir şekilde karardığı ve yeniden parlamadan önce bu sönük haller sırasında dakika cinsinden zaman ölçeklerinde kaotik değişkenlik gösterdiği gösterildi.

Analiz edilen üçüncü beyaz cücenin (WD 1145+017), 2015 yılında Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) tarafından sayı, şekil ve geçiş derinliklerindeki büyük farklılıklarla teorik tahminlere yakın davrandığı gösterilmiştir.

Şaşırtıcı bir şekilde, bu araştırmada incelenen geçişler artık yok.

Profesör Gaensicke, “2015 yılı civarında meydana gelen felaket çarpışmalarının ürettiği toz dağıldıkça, sistem genel olarak çok yavaş bir şekilde daha parlak hale geliyor” dedi.

“Bu geçişlerin öngörülemez doğası gökbilimcileri çılgına çevirebilir; bir dakika önce oradalar, sonra yok oluyorlar. Bu da onların içinde bulundukları kaotik ortama işaret ediyor.”

Kendi güneş sistemimizin kaderi sorulduğunda Profesör Gaensicke şunları söyledi: “Üzücü haber şu ki, Dünya muhtemelen beyaz cüceye dönüşmeden önce genişleyen bir güneş tarafından yutulacak.

“Güneş sisteminin geri kalanı için, Mars ve Jüpiter arasında bulunan bazı asteroitler ve belki de Jüpiter’in bazı uyduları yerinden çıkabilir ve incelediğimiz parçalanma sürecine girecek nihai beyaz cüceye yeterince yaklaşabilir.”