Bir kara deliğin tarihteki ilk görüntüsünü yakalayan uluslararası Event Horizon Telescope işbirliği, bilim camiasında bir kez daha kaşlarını kaldırdı. Bu seçkin bilim adamlarından oluşan ekip bir kez daha galaksimiz Yay A*’nın merkezindeki kara deliğin görüntüsünü sundu.
Kara delikler, olay ufkuna giren tüm madde ve ışığı emen, son derece güçlü yerçekimine sahip kozmik nesnelerdir. Bu onları sıradan gözlem için neredeyse görünmez kılar. Kara deliğin kendisi gözlemlenemese de çevresinde dönen gaz ve madde, tespit edilebilecek kadar parlak bir ışık yayar. Yeni görüntüyü elde etmek için Event Horizon Teleskobu işbirliği, kara deliği çevreleyen güçlü manyetik alanları görüntülemek için polarize ışığın etkisini kullandı.
Harvard-Smithsonian Enstitüsü Astrofizik Merkezi’ndeki proje ortak araştırmacılarından biri olan Sarah Issaun, “Gözlemlediğimiz kutuplaşma yapısı, Sgr A* kara deliğinin yakınında güçlü, kavisli ve düzenli manyetik alanların varlığına işaret ediyor” dedi.
Yeni görüntü, Sgr A*’yı daha önce ilk görüntüsü elde edilen M87* kara deliğiyle karşılaştırma fırsatı sağladı. Araştırmacılar her iki kara deliğin manyetik alanlarının yapısında benzerlikler keşfettiler.
“Sgr A*, çok daha büyük ve daha güçlü M87* kara deliğinde gözlemlenene çarpıcı derecede benzer bir polarizasyon yapısına sahip olsa da, güçlü ve düzenli manyetik alanların, kara deliklerin etraflarındaki gaz ve maddeyle nasıl etkileşime girdiği konusunda kritik öneme sahip olduğunu öğrendik.” söz konusu.
Işığın polarizasyonu, dalgaların titreştiği yönü ifade eder. Işık polarize olduğunda belirli bir yönde salınır ve insan gözüne normal ışıkla aynı görünse de, araştırmacılar manyetik alanların yönelimi hakkında bilgi edinmek için polarize ışık üzerinde çalışırlar.
Proje eş lideri Angelo Ricarte, “Kara deliklerin yakınındaki sıcak, parıldayan gazdan gelen polarize ışık, kara deliği besleyen gaz ve toz akışlarına nüfuz eden manyetik alanların yapısını ve gücünü anlamaya yardımcı oluyor” dedi.
Araştırmacılar, 2021 yılında M87*’nin manyetik alanlarını incelemek için benzer bir teknik kullandılar ve artık benzer Sgr A* verileriyle bunları karşılaştırabilecekler. Çarpıcı keşif, Sgr A*’nın M87*’den bin kat daha küçük olmasına rağmen benzer manyetik alanlara sahip olmasıdır.
Projenin proje bilimcisi yardımcısı Mariafelicia De Laurentiis, bu keşfin kara deliklerin beslenmesini ve buharlaşmasını yöneten evrensel fiziksel süreçleri ima ettiğini belirtiyor. Ayrıca teorik modellerin ve simülasyonların geliştirilmesine yardımcı olur ve olay ufkuna yakın kara deliklerin fiziğine ilişkin anlayışımızı genişletir.