Yılan robot form faktörü onlarca yıldır varlığını sürdürüyor. Otomasyon dünyasına kattığı çeşitliliğin yanı sıra tasarımın birçok pragmatik özelliği de var. Bunlardan ilki, bir modül hasar gördükten sonra bile sistemin çalışmaya devam etmesini sağlayan yedekliliktir. İkincisi ise serpantin sisteminin dar alanlarda hareket etmesini sağlayan gövdedir.
İkincisi, sistemler insanların ve diğer robotların sığamayacağı noktalara sıkışabildiğinden, yılan robotları arama kurtarma ekiplerine ilgi çekici bir katkı haline getirdi. Diğer uygulamalar arasında sırasıyla borular ve insan organları etrafında hareket edebilen küçültülmüş versiyonları olan sıhhi tesisat ve hatta tıbbi uygulamalar bulunmaktadır. Fütüristik robotik uygulamalardan asla çekinmeyen NASA JPL (Jet Propulsion Laboratory), dünya dışı yaşamı araştırmak için sağlam form faktörünün kullanılabileceği yolları araştırıyor.
Resim Kredisi: NASA JPL/Cal-tech
Bu tür hikayelerde sıklıkla olduğu gibi, henüz başlangıç aşamasındayız. Bu tür sistemlerin bu soluk mavi mermerin somurtkan bağlarını kaydırdıktan sonra karşılaşabileceği şeyleri taklit etmek için tasarlanan karasal manzaralar üzerinde testler şu anda yürütülüyor. NASA araştırmacıları onu Satürn’ün küçük, soğuk ayı Enceladus’a göndermeyi planladıkları için bu, çok fazla buz anlamına geliyor.
Cassini’den yirmi birinci yüzyılda yapılan uçuşlar, su açısından zengin bir ortamı ortaya çıkardı ve bu da buzla kaplı ayı, güneş sistemimizdeki yaşam için potansiyel bir aday haline getirdi. Nihai plan yılan robotunu kullanmaktır. Ekzobiyoloji Mevcut Yaşam Araştırmacısı (EELS)Ay kabuğunun altındaki okyanusları keşfetmek ve sonunda evrenin büyük, açık sorularından birine cevap vermek.
Araştırmanın arkasındaki ekip şöyle yazıyor: “Okyanus dünyasından ilham alan araziyi, akışkan ortamı, kapalı labirent ortamlarını ve sıvıları geçmeye uyarlanabilecek şekilde tasarlandı.” bir makale bu ayın Science Robotics dergisinde yayınlandı. “Enceladus, EELS donanım ve yazılım mimarisinin yanı sıra mobilite ve otonom yeteneklerinin tasarımının ana itici gücüdür. Enceladus’a doğru bir basamak olarak mimarisini geliştirmek ve test etmek için buzulları Dünya’ya benzer buz ortamları olarak kullanıyoruz.”
Resim Kredisi: NASA JPL/Cal-tech
Proje için JPL, Arizona Eyalet Üniversitesi ile işbirliği yaptı; Kaliforniya Üniversitesi, San Diego; ve yılan robotları tasarlama konusunda uzun bir geçmişe sahip olan Carnegie Mellon Üniversitesi. Aslında CMU spinout HEBI Robotics, sistemin bu ilk versiyonunda kullanılan modülleri tasarladı.
“EELS, Enceladus’ta yüzeydeki dar gayzerlerden aşağıya kayarak güney kutbunda altı mil derinliğinde olduğu tahmin edilen geniş, küresel okyanusta yüzebilir.” CMU notları. “EELS, Dünya’dan ve insan kontrolünün pençesinden bağımsız olarak uzaklaşmasına olanak tanıyan risk farkındalığına sahip planlama, durumsal farkındalık, hareket planlaması ve özduyusal kontrol ile donatılmıştır.”
NASA’ya göre sistem 100.000 gram ağırlığında ve 4,4 metre uzunluğunda.