Şubat ayında NASA, konumlandırma sistemini test etmenin bir parçası olarak Ay’da 30 dakika boyunca bir “işaret” başlattı. Bu sistem, Ay’ı ziyaret etmeyi ve yüzeyinde kalıcı bir insan varlığı oluşturmayı daha güvenli hale getirmek için tasarlandı. Gerçek zamanlı bir iletişim ağı oluşturacak otonom bir navigasyon sistemidir.
Sistem, Lunar Node 1 veya LN-1, NASA’nın CLPS girişiminin bir parçası olarak Intuitive Machines’in IM-1 görevinde başarıyla test edildi. Sistem, Ay’daki astronotların yanı sıra yörünge araçları ve ay gezicileri arasında da iletişim sağlama kapasitesine sahip. Her araştırmacının diğer araçlara, yer istasyonlarına ve ay gezicilerine göre konumunu takip edecek.
LN-1’in yaratıcıları, bu sistemin sabit tekrarlayıcılardan ve ay yüzeyindeki mesafeyi ve yönü “gözle” belirleyen Apollo dönemi astronotlarının yöntemlerinden önemli ölçüde üstün olduğunu belirtiyor.
“Ay’da geçici bir işaret ışığı yaktık. NASA Uzay Uçuş Merkezi navigasyon mühendisi Evan Anzalone, “Şimdi uzay aracına ve mürettebata güvenli ve kendinden emin bir şekilde keşif yapmaları için rehberlik eden bir dizi işaretçiden oluşan dayanıklı bir ağ oluşturmanın yollarını arıyoruz” dedi. Marshall ve LN-1’in baş araştırmacısı.
Deney, 15 Şubat’ta IM-1 görevi için bir yük olarak gerçekleştirildi. Odyssey olarak adlandırılan Nova-C iniş aracı, 22 Şubat’ta ayın güney kutbu yakınındaki Malapert A kraterinin yakınına başarılı bir şekilde indi. İniş aracı, kapanmadan önce LN-1 de dahil olmak üzere altı bilim ve teknoloji gösterisi gerçekleştirerek sonraki günleri yüzeyde geçirdi.
IM-1 ilerledikçe ekip LN-1 işaretçisinin günlük testlerini gerçekleştirdi. Orijinal plan, faydalı yükün inişten sonra günün 24 saati bir işaret sinyali yayınlamasını gerektiriyordu. NASA’nın Derin Uzay Ağı (DSN) bu sinyali günde ortalama 10 saat alabiliyor. Ancak iniş aracının yönelimi nedeniyle ay yüzeyinden yalnızca 15 dakikalık iki iletim gerçekleşti. Sinyal DSN tarafından başarılı bir şekilde tespit edildi ve telemetri ve navigasyon ölçümleri Marshall, NASA’nın Jet Propulsion Laboratuvarı ve Kentucky’deki Morehead Eyalet Üniversitesi’ndeki araştırmacılara iletildi. Elde edilen veriler şu anda değerlendiriliyor.
Gelecekte, LN-1 gibi navigasyon yardımcıları, navigasyon ve iletişim rölelerini ve sabit iletişim düğümlerini tamamlayarak daha fazla iletişim güvenilirliği sağlayabilir. Ay altyapısı genişledikçe bu tür sistemler, yoğun bir sistemi izleyecek ve sürdürecek, her varlığı gerçek zamanlı olarak takip edecek ve LunaNet uyumlu daha büyük bir mimarinin parçası olarak çalışacak bir ağa dönüşecek. Ayrıca Japonya Havacılık ve Uzay Araştırma Ajansı’nın ay navigasyon uydu sistemi de dahil olmak üzere diğer NASA projeleri ve uluslararası programlarla etkileşime girecekler.
LN-1, geleneksel transponderlere kıyasla iletim gecikmelerini birkaç saniyeye indirerek, ay kaşiflerine veri dağıtımını önemli ölçüde iyileştirebilir. Ayrıca bilgi aktarım gecikmelerinin 20 dakikaya kadar çıkabildiği Mars’ta navigasyon ve konumlandırma özellikle önem kazanıyor.