Dataktivist kooperatifinin kurucu ortağı olan ve özellikle kamu sektöründeki verilerin açılması konusunda uzman olan Samuel Goëta, Sciences Po Aix’te yardımcı öğretim görevlisidir. Az önce yayınladı Demokrasinin Verileri. Açık veriler, yetkiler ve karşı güçler (C & F éditions, 2024), idarelerin verilerini “varsayılan olarak” açmasını gerektiren Lemaire yasasından neredeyse sekiz yıl sonra, açık veri hareketinin başarıları ve sınırları etrafında eleştirel bir değerlendirme geliştirdiği bir çalışma.
Bu yasaya rağmen, son verilere göre 2022 yılı sonunda toplulukların yalnızca %16’sı bu alandaki yükümlülüklerine uymuştur. bölgelerin açık veri gözlemevinin envanteri.
Fransa’da bugün kamu verilerinin açılışı nerede?
Durum belirsiz. Görünüşte bu büyük bir başarı: Fransız açık verileri, gelişmiş bir kamu ekosistemi ve buna adanmış belirli sayıda amiral gemisi şirket ve dernek ile uluslararası sıralamanın en üstünde yer alıyor ve önemli kullanımlar var. Ancak Fransa’da verilerin açılması oldukça zayıf bir şeffaflık kültürü üzerine kurulu. Bu, yaklaşık kırk yıl öncesine dayanan, az bilinen bir hak olan ve genellikle idareler tarafından atlatılan idari belgelere erişime kadar uzanıyor: Taleplerin yaklaşık %80’ine yanıt alınmıyor.
Ancak açık veri, veri setlerinin gönüllü olarak kullanıma sunulması anlamına gelir. Karar vericilerin yenilik yapmasını sağlayacak verilerle seçilmiş yetkilileri heyecanlandıracak veriler arasında çift hızlı bir açık veri var. Sübvansiyonlara, kamu ihale verilerine baktığımızda bu limitleri görüyoruz… Kısacası bu veriler kurulu gücü sorgulayabilir hale gelir gelmez. Siyasi iradeye dayalı, kolaylıkla çökebilecek kırılgan bir ekosistemdir.
Lemaire kanunundan kaynaklanan yükümlülüklerin uygulanmasının zorluğunu nasıl açıklayabiliriz?
2016 Dijital Cumhuriyeti yasasının ardından çok az kaynak kullanıma sunuldu. OpenDataFrance derneğine küçük bir yardım oldu. Bu, Etalab gibi [un département de la direction interministérielle du numérique, la dinum, chargé de l’ouverture des données publiques], destek sağladı – ancak verileri “varsayılan olarak” açma ölçeğinde değil. Bu nedenle toplulukların ayırdığı kaynaklar büyük ölçüde siyasi bir dürtünün, küçük bir aracın, bir çıkarın varlığına ve çoğu zaman bunu kendi zamanlarında özgür ya da kenarda yapan birkaç ajanın iyi niyetine bağlıydı. çok az hiyerarşik destekle misyonlarını yerine getiriyorlar. Bu durum bölgesel ayrımları daha da artırdı.
Bu makalenin okunacak %48,83’ü kaldı. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.