Ryugu asteroit örnekleri üzerinde yapılan son araştırmalar, kuyruklu yıldızın organik maddesinin Dünya’nın yakınlarına taşındığını gösteriyor ve bu da yaşamın yapı taşlarının uzaydan nasıl gelmiş olabileceğine dair bilgiler sunuyor. (Sanatçının konsepti). Kredi bilgileri: SciTechDaily.com
Dünya’ya yakın bir asteroit olan Ryugu, Japon Hayabusa2 misyonunun başarılı bir şekilde örnekleri toplayıp Dünya’ya geri göndermesinin ardından geniş ilgi gördü. Alınan örnekler, güneş sistemi hakkında zengin bir bilgi kaynağı oldu ve asteroitlerin organik moleküllerin Dünya’ya taşınmasındaki potansiyel katkısına ışık tuttu.
Şimdi, bilim adamlarından oluşan bir ekip, Ryugu örnekleri üzerinde yoğun bir araştırma gerçekleştirdi ve kuyruklu yıldızın organik maddesinin uzaydan Dünya’ya yakın bölgeye taşındığına işaret eden kanıtlar keşfetti.
Ekipte Tohoku Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yer Bilimleri Bölümü’nden yardımcı doçent Megumi Matsumoto da vardı. Bulgularının ayrıntıları yakın zamanda dergide yayınlandı. Bilim Gelişmeleri.
(Solda) Ryugu numunesinin yüzeyinde keşfedilen eriyik sıçraması. Eriyik sıçraması yuvarlak bir şekil gösterir. (Sağ) Eriyik sıçramasının CT dilim görüntüsü, içinde bol miktarda boşluk sergiliyor. Kredi: Megumi Matsumoto ve ark.
Asteroit Ryugu’nun koruyucu bir atmosferi yoktur ve yüzey katmanı doğrudan uzaya maruz kalır. Uzaydaki küçük gezegenler arası tozlar asteroit yüzeyine çarparak asteroitin yüzey malzemelerinin bileşiminde değişikliklere neden olabilir.
Erime Sıçramalarının Analizi
Matsumoto ve meslektaşları, numune yüzeylerinin boyutları 5 ila 20 mikrometre arasında değişen küçük ‘eriyik sıçramaları’ içerdiğini ortaya çıkardı. Bu eriyik sıçramaları, kuyruklu yıldız tozundan oluşan mikrometeoroidlerin Ryugu’yu bombalaması sonucu oluştu.
Matsumoto, “3D CT görüntülememiz ve kimyasal analizlerimiz, eriyik sıçramalarının çoğunlukla boşluklu silikat camlardan ve küçük küresel demir sülfit kalıntılarından oluştuğunu gösterdi” diyor. “Eriyik sıçramalarının kimyasal bileşimleri, Ryugu’nun sulu silikatlarının kuyruklu yıldız tozuyla karıştığını gösteriyor.”
Eriyik sıçramasında bulunan karbonlu bir malzeme. Karbonlu malzeme süngerimsi bir doku gösterir ve küçük demir sülfit kalıntıları içerir. Bu, kuyruklu yıldız tozunda bulunan ilkel organik maddelere benzer. Kredi: Megumi Matsumoto ve ark.
Çarpmanın neden olduğu ısınma ve hızlı soğuma sırasında Ryugu’nun yüzey malzemelerinin ve kuyruklu yıldız tozunun karıştırılması ve erimesi, eriyik sıçramalarını oluşturdu. Boşluklar, Ryugu’nun sulu silikatlarından salınan ve ardından eriyik sıçramalarında yakalanan su buharına karşılık geliyor.
Karbonlu Malzemelerin Doğası
Analiz ayrıca bol miktarda nano gözeneklere sahip küçük karbonlu materyalleri ve eriyik sıçramalarında demir sülfit kalıntılarını da ortaya çıkardı. Karbonlu malzemeler dokusal olarak kuyruklu yıldız tozundaki ilkel organik maddeye benzer, ancak nitrojen ve oksijenden yoksundurlar, bu da onları kimyasal olarak organik maddeden farklı kılar.
“Kuyruklu yıldızın organik maddesinden oluşan karbonlu malzemelerin, darbenin neden olduğu ısınma sırasında nitrojen ve oksijen gibi uçucu maddelerin buharlaşması yoluyla oluşmasını öneriyoruz. Bu, kuyruklu yıldız maddesinin dış güneş sisteminden Dünya’ya yakın bölgeye taşındığını gösteriyor” diye ekliyor Matsumoto. “Bu organik madde, bir zamanlar uzaydan Dünya’ya getirilen yaşamın küçük tohumları olabilir.”
Ekip ileriye dönük olarak, ilkel uzay malzemelerinin Dünya’ya akışı hakkında daha fazla bilgi sağlayacak daha fazla erime sıçraması bulmak için Ryugu örneklerini incelemeyi umuyor.
Referans: Megumi Matsumoto, Junya Matsuno, Akira Tsuchiyama, Tomoki Nakamura, Yuma Enokido, Mizuha Kikuiri, Aiko Nakato, Masahiro Yasutake, Kentaro tarafından “Ryugu parçacık yüzeylerinde darbe erimelerinin mikroyapısal ve kimyasal özellikleri: Asteroit Ryugu’ya çarpan gezegenler arası toz kayıtları” Uesugi, Akihisa Takeuchi, Satomi Enju, Shota Okumura, Itaru Mitsukawa, Mingqi Sun, Akira Miyake, Mitsutaka Haruta, Yohei Igami, Hisayoshi Yurimoto, Takaaki Noguchi, Ryuji Okazaki, Hikaru Yabuta, Hiroshi Naraoka, Kanako Sakamoto, Shogo Tachibana, Michael Zolensky, Toru Yada, Masahiro Nishimura, Akiko Miyazaki, Kasumi Yogata, Masanao Abe, Tatsuaki Okada, Tomohiro Usui, Makoto Yoshikawa, Takanao Saiki, Satoshi Tanaka, Fuyuto Terui, Satoru Nakazawa, Sei-ichiro Watanabe ve Yuichi Tsuda, 19 Ocak 2024, Bilim Gelişmeleri.
DOI: 10.1126/sciadv.adi7203