NASA’nın uzaya yönelik kamu-özel stratejisi bir miktar başarı elde etmiş olsa da, aynı zamanda ABD’nin, Ay’a bir sonraki mürettebatlı iniş misyonu da dahil olmak üzere önemli kilometre taşlarına ulaşmada başlıca uzay rakibi Çin’in gerisinde kalması riskini de taşıyor.

Houston merkezli özel bir şirket, bu hafta, eğer başarılı olursa, Amerika’nın elli yıl önceki Apollo döneminin sona ermesinden bu yana Amerika’nın ilk aya inişini işaret edecek bir ay misyonuna liderlik edecek.

Intuitive Machines’in Nova-C uzay gemisi, Çin, Hindistan ve Japonya’nın kısa süre önce tamamladığı inişlerin ardından Çarşamba günü bir SpaceX roketinin üzerinde fırlatıldığında itibar tehlikede olacak.

Peki, özellikle geçen ay benzer hedeflere sahip başka bir şirket olan Astrobotic’in girişimi başarısız olduktan sonra neden bu tür görevleri ticari sektöre emanet edelim?

Cevap, NASA’nın, ajansın amiral gemisi Ay’dan Mars’a programı olan Artemis için kendisini temelden yeniden organize etme biçiminde yatıyor.

Soğuk Savaş sırasında, uzay ajansına boş çekler verildi ve endüstriyel sözleşmeleri son cıvataya kadar yönetti; ancak yeni paradigma, Amerika’nın güçlü piyasa ekonomisinin tarihi maliyetlerin çok altında atılımlar sağlayacağına inanıyor.

Mevcut yaklaşım bir miktar meyve vermiş olsa da, aynı zamanda ABD’nin uzaydaki başlıca rakibi Çin’in, önemli kilometre taşlarına (yani aya bir sonraki mürettebatlı görev ve Mars’tan ilk taşları geri alma) ulaşmada geride kalması riskini de taşıyor.

SpaceX’in başarısı

NASA’nın Ticari Ay Yükü Hizmetleri (CLPS) girişimi kapsamında acemi şirketlere odaklanılması, başlangıç ​​aşamasında pervasız olmakla alay edilen ama şimdi tartışmasız ajansın favori yüklenicisi olan SpaceX’in hızlı yükselişinin oluşturduğu örnek üzerine inşa ediliyor.

Ulusal Uzay Konseyi’nin eski bir üyesi olan Scott Pace, AFP’ye, NASA’nın kasıtlı olarak daha düşük maliyetlerle “kaleye daha fazla şut atmaya” öncelik veren bir politika benimsediğini söyledi.

“SpaceX’in şu anda sahip olduğu güvenilirlik, yol boyunca çok sayıda roketin acı verici bir şekilde patlatılmasının bir sonucudur” dedi.

NASA liderliğindeki uzay mekiği programının 2011’de sona ermesinin ardından NASA’yı Rusya’nın Soyuz roketlerine bağımlı hale getiren astronotların şu anda ABD topraklarından fırlatma yapmasının tek yolu SpaceX fırlatmaları.

Elon Musk’un şirketi, sistemini ilk kez sertifikalandırarak çok beğenilen havacılık devi Boeing’i geride bırakarak, uzmanlara farklı seçenekler sunan şirketler arasındaki rekabetin değerini kanıtladı.

Dergide yer alan bir çalışmaya göre, her bir uzay mekiği fırlatma maliyeti enflasyona göre ayarlandığında 2 milyar doların üzerinde DoğaHükümet denetimine göre NASA’nın SpaceX uçuşunda koltuk satın almasının tahmini ortalama maliyeti 55 milyon dolar civarında.

Artemis’e doğru

Kâr amacı gütmeyen Planetary Society’den Casey Dreier tarafından yapılan bir analize göre, Apollo döneminde NASA’ya 300 milyar dolardan fazla para verildi; bu, 2025 yılına kadar Artemis için harcanacak 93 milyar dolardan çok daha fazla.

Ajans, özel sektöre tam olarak ne inşa edeceğini söylemek yerine artık şirketlerden hizmet satın alıyor; ancak bu parça parça yaklaşımın bazı dezavantajları da var.

NASA, dev Uzay Fırlatma Sistemi (SLS) roketine ve Orion mürettebat kapsülüne sahip olmasına rağmen, ilk mürettebatlı Ay’a iniş sağlamak üzere SpaceX ile şirketin yeni nesil Starship roketini temel alan alışılmadık ve henüz kanıtlanmamış bir iniş sistemi için sözleşme imzaladı.

Starship henüz patlamadan bir uçuş testini tamamlamadı ve Orion’a kenetlenip astronotları almak için SLS’den bağımsız olarak aya gitmeden önce yörüngedeyken birçok kez ultra soğuk yakıt ikmali yapılması gerekiyor.

Fütüristik uzay yakıt depoları, Mars’a yapılacak uzun menzilli görevleri kolaylaştırmanın harika bir yolu olabilir – SpaceX’in kuruluş ideali, Musk bunu mesih tutkusuyla takip ediyor – ancak bunu doğru bir şekilde gerçekleştirmek, Amerikan botlarının aya dönüşünü pekala geciktirebilir.

NASA bunun en erken 2026 yılına kadar gerçekleşebileceğini söyledi ancak zaman çizelgesi sürüklenme tehlikesi taşıyor. Bu arada Çin, mürettebatlı iniş için son tarihi 2030 olarak belirledi ve son zamanlarda verdiği sözlere sadık kaldı.

NASA’nın eski üst düzey yetkililerinden G. Scott Hubbard, AFP’ye verdiği demeçte, “Çinliler, ABD’nin yaşadığı aşırı kutuplaşma, ardından hükümet kapatma tehditleri ve devam eden kararlardan oluşan tüm maskaralıklara girmiyor” dedi.

İyi ya da kötü, Amerika yeni kamu-özel paradigmasına kilitlenmiş durumda.

Dreier, Artemis’in hurdaya çıkmasını önlemek amacıyla bir dizi uluslararası ortaklık (Avrupa, Kanada, Japonya, Birleşik Arap Emirlikleri ve daha fazlası) ile bilinçli olarak tasarlandığını söyledi.

Dahası, Constellation adı verilen ve 2000’li yıllarda tasarlanan ve daha çok Apollo gibi yönetilen daha önceki bir Ay’dan Mars’a programı, büyük ölçüde bütçe kısıtlamaları nedeniyle iptal edildi, dolayısıyla çok az gerçekçi alternatif var.

© 2024 AFP

Alıntı: Apollo’dan Artemis’e: Amerika neden özel alana büyük bahis oynuyor (2024, 13 Şubat) 13 Şubat 2024 tarihinde https://phys.org/news/2024-02-apollo-artemis-america-big-private.html adresinden alındı.

Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1