Yahoo!, ya da Yahoo, ya da sadece yahoo… Zaman geçtikçe heyecanlanacak şeyler giderek azalıyor ve bir zamanlar parlak olan yıldızı son otuz yılda sönerken, Yahoo da giderek daha az heyecanlanıyor. Bir zamanlar internetteki en popüler çevrimiçi rehber ve arama motoru olan Yahoo, geçen hafta, yani 30 Ocak’ta 30 yaşına girdi ve kimsenin umurunda değildi.
Görüyorsunuz ya, Yahoo ve ben aynı doğum gününü paylaşıyoruz ya da neredeyse öyle. 1994 yılının Ocak ayında ikimize de hayat verildi. O zamanlar kurucular Jerry Yang ve David Filo bir web dizini hayal ettiler. Mart ayına kadar tam adını alamasa da Yahoo’nun kendisi ‘Yine Başka Bir Hiyerarşik İşgüzar Oracle’ın kısaltmasıydı. Bu, henüz yeni oluşan internette farklı sayfaları bulmayı kolaylaştıran, aranabilir bir sayfa dizini olan bir kelime salatasıdır.
Ben diş çıkarırken, Yahoo ilk resmi arama fonksiyonunu ekledi. Bu, arama optimizasyonundan önceki bir dönemdi. Dizin, herhangi bir fiziksel kütüphane gibi düzenlenmiş, örümcekli bir dizindi. “Web” tam olarak bir bağlantı ağacıydı.
Yeni yaşlarımızda hepimiz kendimizi tanrılar gibi hissediyoruz ve Yahoo da kesinlikle öyle hissediyordu. Google 1998’e kadar sahneye çıkmamıştı. Yahoo’nun en büyük arama rekabeti Alta Vista gibi hizmetlerdendi ama o zamanlar hangi hizmeti tercih ederseniz edin Yahoo! oyununun zirvesindeydi. Web portalı America Online’ın yanı sıra Excite ve Lycos ile de dişe diş mücadele etti ve kazanıyor gibi görünüyordu. Unutmayın, bu milyarlarca dolarlık bir şirketti. Geocities ve Broadcast.com gibi şirketleri sırasıyla 3,6 milyar dolar ve 5,7 milyar dolara satın alabilir. Bu satın alımların bugünün parasıyla 6,5 dolar ve 10 milyar dolar değerinde olduğu belirtiliyor.
Ama sonra Dot Com balonu şirketin hayallerini yok etti. Sonraki on yılı Google’ın büyüyen bulutsularının karşısında sönen yıldız olarak geçirdi. Yahoo, 2004’te kendi arama motorunu, ardından 2007’de kendi sınırsız e-postasını yarattı; bunların tümü, 2004’te Gmail’in doğmasına neden olan Google’la rekabet etmek içindi. Microsoft neredeyse satın aldım Yahoo! 47 milyar dolara, ancak eski arama endeksi şirketi bu ilk teklifi reddetti.
Daha sonra 2012 yılında Marissa Mayer CEO olarak görevi devraldı. Bu, liseden mezun olduğum yıldı. Yeni bir sayfa açacağımı düşündüm. Kendimi dünyaya açardım. Bunun yerine ben yerinde koşuyordum ve Yahoo da öyleydi. Ben öğrenci kredilerine binlerce dolar yatırırken, Yahoo Flickr’ı satın alma. Şirket Tumblr’ı satın aldımDaha sonra daha sonra Tumblr’ı mahvetti. Mayer’ın oldukça sevimsiz bir patron olduğu ortaya çıktı. zenginliğin açıkça sergilenmesi. En kötüsü henüz gelmemişti. Şirket zorlanıyordu. Para harcıyordu garip iş partileritüm bunlar olurken para kanıyor.
Mayer ardı ardına darbeler alıyordu, ancak 2016’da, tam da üniversitenin son sınıfına girdiğimde ve arkadaşlarımdan ve aldığım kararlardan pişmanlık duyduğumu fark ettiğimde, şirket şimdiye kadarki en büyük başarısızlığını yaşadı. A Büyük güvenlik skandalı şirketi köklerine kadar sarstı. O zamanlar bu, herhangi bir şirkete yapılan en büyük hacklemeydi ve hiçbir Wells, 2013’teki bir ihlalde 3 milyar kullanıcının eninde sonunda öğreneceğimiz kişisel ayrıntılarla birlikte çekip gitmeyi başaramadı. Şirketin hizmetlerinin ihlal edildiğini kabul etmesi yıllarını aldı. Mayer altın paraşütünü aldı Ve şirketten ayrıldı, Zamboni’sini gün batımına doğru sürmek.
Verizon, Yahoo!’yu satın almak için çok tuhaf bir karar verdi. için daha az Bu, şirketin on yıl önceki değerinden milyarlarca dolardan fazlaydı. Verizon, Yahoo’nun yalnızca belirli kısımlarını satın aldı ve geri kalanını sattı. Hatta Verizon, şirketin adını basit bir şekilde Yahoo Inc. olarak basitleştirecek kadar ileri gitti. O yıl, 2017’de, gazetecilik diplomamın ne anlama geldiğini anlamaya başlıyordum; haftada 50 ila 60 saat çalışıyor ve asgari ücretin biraz üzerinde bir ücret alıyordum. yerel bir muhabir olarak.
Yahoo, 20’li yaşlarının ortalarını ve sonlarını pişmanlık alacakaranlığında geçirdi, ancak kanaması durmadı. 2023’te yeni bir teknolojik işten çıkarma dalgası sırasında şirket personelinin yüzde 20’sini işten çıkardı1.600’e yakın çalışanımız var.
Sonra 30 yaşına gelirsiniz ve üçte birlik yaşam krizi, uzay giysisinin yan tarafındaki bir delik gibi herhangi bir dekompresyon patlamasıyla değil, gevşek bir balonun sönük sesiyle vurur. Otuz yıl geçti ve bir zamanlar bir dönüm noktası gibi görünse de, yıllar boyunca tırmanmaya çalıştığınız o dağın zirvesinin aslında bir plato olduğunu artık anlıyorsunuz. Dünyanız büyüktü ama şimdi daha küçük ve hala -bir şekilde- bir o kadar da düz.