Astrobotic’in Peregrine iniş aracı, 8 Ocak’ta United Launch Alliance Vulcan roketiyle fırlatılmasının ardından Ay’a beş NASA yükü taşıyacak. Kredi bilgileri: Astrobotik Teknoloji
2024’teki büyük bir görevde, NASA Astrobotic’in Peregrine iniş aracı ile yenilikçi CLPS girişimi kapsamında fırlatılarak, çevresini ve potansiyel su varlığını incelemek için Ay’a beş yük gönderdi. Bu görev, ayın keşfi ve ticari uzay çabalarında bir sıçrama anlamına geliyor.
NASA, 2024’e Astrobotic’in Peregrine iniş aracı Astrobotic Peregrine Mission One ile Ay’a beş yük göndererek başlayacak. Ajansın CLPS (Ticari Ay Yükü Hizmetleri) girişimi kapsamındaki açılış lansmanı bugün, 8 Ocak’ta Florida’nın Cape Canaveral kentinde United Launch Alliance Vulcan roketiyle gerçekleştirildi.
Peregrine One’daki NASA yükleri paketi, Ay’daki su moleküllerinin yerini tespit etmeyi, iniş aracının etrafındaki radyasyonu ve gazları ölçmeyi ve ay ekzosferini (Ay yüzeyindeki ince gaz tabakası) değerlendirmeyi amaçlayacak. Bu ölçümler, güneş radyasyonunun ay yüzeyiyle nasıl etkileşime girdiğine dair anlayışımızı geliştirecek. Yükler aynı zamanda NASA’nın 2026’da Gruithuisen Kubbelerine inmesi planlanan Lunar-VISE (Lunar Vulkan Görüntüleme ve Spektroskopi Gezgini) alet takımına da veri sağlayacak.
“Bu vizyonun gerçeğe dönüştüğünü görmek bizi çok heyecanlandırıyor. CLPS, Amerikan şirketlerinin Ay’a önemli bilim ve teknoloji yüklerini göndermeleri için yararlanmanın yenilikçi bir yoludur” dedi Washington’daki NASA Genel Merkezi Bilim Misyonu Direktör Yardımcısı Nicola Fox. “Ay bilimsel keşifler için zengin bir destinasyondur. Ay ortamını incelemek ve örneklemek, NASA’nın güneş sistemimizin en büyük gizemlerinden bazılarını herkesin yararına çözmesine yardımcı olacak.”
Bir zamanlar Gruithuisen Kubbeleri yakınında dev bir lav akışı olan geniş düz bir bölge olan Sinus Viscositatis’in bu görüntüsü, Astrobotic’in Peregrine One iniş aracının nereye ineceğini gösteriyor. Görüntü, 2009 yılında Ay yörüngesine fırlatılan LROC (Ay Yörünge Keşif Kamerası) üzerindeki üç kameradan biri olan WAC (Geniş Açılı Kamera) tarafından çekilmiş bir mozaiktir. Kredi: NASA/GSFC/ Arizona Devlet Üniversitesi
Peregrine iniş aracının 23 Şubat’ta Ay’ın yakın tarafındaki sertleşmiş lav Gruithuisen Kubbeleri dışında bir ay özelliği olan Sinus Viscositatis’e inmesi hedefleniyor. Dünyadaki benzer doğal yapıların oluşması için büyük miktarda su gerekiyor; bu da bilim insanlarının bu iniş alanının Ay’da su olduğuna dair kanıtlar içerebileceğine inanmalarına neden oluyor.
Astrobotic’in Peregrine One iniş aracındaki beş NASA yükü şunları içeriyor:
- LETS (Doğrusal Enerji Transfer Spektrometresi) faydalı yük, 2014 yılında Orion Keşif Uçuş Testi-1’de uçulan miras donanımından türetilmiş bir radyasyon monitörüdür. LETS, ay radyasyon ortamı hakkında veri toplayacak ve radyasyon monitörlerinin yeteneklerini ay yüzeyinde gösterecektir. LETS birimleri de şu şekilde uçtu: BioSentinel Artemis I ve gemideki yükler Uluslararası Uzay istasyonu. LETS, Artemis görevlerindeki birincil radyasyon monitörü olan Hibrit Elektronik Radyasyon Değerlendirici sistemi ile aynı çekirdek teknolojiyi kullanır. Yük baş araştırmacısı: Dr. Edward Semones, NASA’nın Johnson Uzay Merkezi.
- NIRVSS (Yakın Kızılötesi Uçucu Spektrometre Sistemi) iniş alanındaki ay toprağının bileşimini, yüzey sıcaklığını ve ince ölçekli yapısını ortaya çıkaracak. NIRVSS, ay toprağını incelemek ve hangi tür minerallerin ve uçucu maddelerin mevcut olduğunu tespit etmek için bir görüntüleyici, spektrometre ve termal sensöre sahiptir. Yük baş araştırmacısı: Dr. Anthony Colaprete, NASA’nın Ames Araştırma Merkezi
- NSS (Nötron Spektrometre Sistemi) iniş aracının motorları tarafından egzozda biriktirilen suyun bir sonucu olarak, iniş sahasında ay toprağında mevcut olan potansiyel suyu dolaylı olarak tespit edebilen bir alettir. İnişten sonra sistem, ay toprağının özelliklerinde bir ay günü boyunca meydana gelen değişiklikleri ölçecek. Yük baş araştırmacısı: Dr. Richard Elphic, NASA Ames
- PITMS (Peregrine İyon Tuzağı Kütle Spektrometresi) Su, gazlar ve diğer kimyasal bileşikler gibi uçucu maddelerin salınımını ve hareketini anlamak için iniş ve iniş sonrasında ve ay günü boyunca ince ay atmosferindeki bileşiklerin yapısını araştıracak. PITMS, NASA, Milton Keynes, İngiltere’deki Açık Üniversite ve ESA arasındaki bir ortaklıktır (Avrupa Uzay Ajansı). Yük taşıma baş araştırmacısı: Dr. Barbara Cohen, NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi
- LRA (Lazer Retroreflektör Dizisi) Yörüngedeki veya iniş yapan uzay aracı ile iniş aracı arasındaki mesafenin hassas ölçümünü sağlayan sekiz retroreflektörden oluşan bir koleksiyondur. LRA pasif bir optik alettir ve önümüzdeki on yıllar boyunca Ay’da kalıcı bir konum işaretçisi olarak görev yapacak. Yük taşıma baş araştırmacısı: Dr. Xiaoli Sun, NASA Goddard
Astrobotic, 2018 yılında başlayan ve Ay yüzeyinde ve ay yörüngesinde bilim, keşif ve teknoloji geliştirme araştırmaları için ticari bir pazar oluşturmak amacıyla tasarlanan CLPS girişimi aracılığıyla NASA yüklerini Ay’a taşımaya uygun 14 tedarikçiden biri. NASA, CLPS aracılığıyla, Ay ortamına ilişkin yeni bilgiler edinmeyi ve Artemis programı kapsamında gelecekteki mürettebatlı görevleri desteklemek için ay ekonomisini genişletmeyi hedefliyor.