NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’ndaki NIRCam’den (Yakın Kızılötesi Kamera) alınan Uranüs’ün bu görüntüsü, gezegeni ve halkalarını yeni bir netlikte gösteriyor. Gezegenin mevsimsel kuzey kutup başlığı parlak beyaz renkte parlıyor ve Webb’in mükemmel hassasiyeti, gezegene en yakın son derece sönük ve dağınık halka olan Zeta halkası da dahil olmak üzere Uranüs’ün sönük iç ve dış halkalarını çözüyor. Kredi bilgileri: NASA, ESA, CSA, STScI
18 Aralık 2023’te, James Webb Uzay Teleskobu dikkat çekici görüntüler yakaladı Uranüsgezegenin karmaşık halka sistemini ve mevsimsel kuzey kutup başlığını ortaya çıkarmanın yanı sıra güney kapağının yakınındaki parlak fırtınaları da gözlemliyor.
Buz devi Uranüs ve halkaları, 18 Aralık 2023’te James Webb Uzay Teleskobu’ndan alınan bu görüntüde dikkat çekiyor. Teleskop, Uranüs’ün yeni görüntülerini yakalayarak, gezegenin halkalarının ve mevsimsel kuzey kutup başlığının ayrıntılı özelliklerini ve ayrıca kapağın güney sınırı yakınında ve altında parlak fırtınaları ortaya çıkardı.
Bu Webb görüntüsü aynı zamanda gezegenin 27’sinden 14’ünü gösteriyor Aylar: Oberon, Titania, Umbriel, Juliet, Perdita, Rosalind, Puck, Belinda, Desdemona, Cressida, Ariel, Miranda, Bianca ve Portia. Webb’in aşırı hassasiyeti aynı zamanda arka plandaki az miktarda gökadayı da tespit ediyor; çoğu turuncu lekeler halinde görünüyor ve bu görüş alanında gezegenin sağında iki tane daha büyük, bulanık beyaz gökada var.
Daha Fazla Bilgi Edinin: Webb’in Uranüs’ün Gizli Halkalarına Devrimci Bakışı
Hubble’ın 2021 Uranüs görünümü, gezegenin kuzey yarımküresini ilkbahar sırasında görüntüledi. Güneş’ten emilen ultraviyole radyasyonun artması, kutup bölgesinin aydınlanmasına neden oluyor gibi görünüyor. Katkı Sağlayanlar: NASA, ESA, A. Simon (NASA-GSFC) ve MH Wong (UC Berkeley); Görüntü İşleme: A. Pagan (STScI)
Uranüs Hakkında
Güneş’ten yedinci gezegen olan Uranüs, Güneş Sistemimizde eşsiz bir konuma sahiptir. Büyük boyutu ve su, amonyak ve metan buz kristallerini içeren ve kendisine belirgin bir soluk mavi renk veren bileşimi nedeniyle, bir buz devi olarak sınıflandırılır. Uranüs, 1781’de William Herschel tarafından keşfedildi ve bu, onu teleskop kullanılarak bulunan ilk gezegen olarak işaretledi.
Uranüs’ün en dikkat çekici özelliklerinden biri alışılmadık eğimidir. Gezegen, muhtemelen uzun zaman önce Dünya büyüklüğünde bir nesneyle çarpışmanın neden olduğu, yaklaşık 98 derecelik bir eksen eğimiyle kendi tarafında dönüyor. Bu aşırı eğim, her biri yaklaşık 21 yıl süren aşırı mevsimlerle sonuçlanır.
Uranüs, Güneş’in yörüngesinde yaklaşık 2,87 milyar kilometre (1,78 milyar mil) uzaklıkta döner ve bir yörüngeyi tamamlaması yaklaşık 84 Dünya yılını alır. Atmosferi esas olarak hidrojen ve helyumdan oluşur ve eser miktarda metan da mavi rengine katkıda bulunur.
Gezegenin ayrıca 1977’de keşfedilen karmaşık bir halka sistemi ve manyetosferi var. Uranüs’ün bilinen 27 uydusu vardır; en büyükleri Titania, Oberon, Umbriel, Ariel ve Miranda’dır. Bu aylar buz ve kaya karışımıdır ve bazıları jeolojik aktivite belirtileri göstermektedir.
Uranüs’ün keşfi sınırlı kaldı. Gezegeni ziyaret eden tek uzay aracı NASA1986’daki Voyager 2, gezegen ve uyduları hakkındaki mevcut bilgimizin büyük kısmını sağlıyor. Uranüs, Güneş Sistemimizin oluşumu ve evrimi hakkında birçok çözülmemiş gizemi barındırdığı için gelecekteki uzay görevleri için ilgi çekici bir konu olmaya devam ediyor.