Bilim insanları bilinen en eski sarmal gökadalardan birini inceleyerek erken gökada oluşumu hakkında önemli ayrıntılar keşfettiler. Sismik dalga desenlerini ve galaksideki belirgin çubuk yapısını içeren bulguları, erken evrendeki yıldız oluşumunun dinamik süreçlerini ortaya koyuyor. Kredi bilgileri: SciTechDaily.com
Eski bir sarmal gökada üzerinde yapılan araştırma, erken gökada oluşumuna dair önemli bilgiler ortaya koyuyor; çağdaş gökadalarla karşılaştırıldığında hızlı yıldız oluşumunu ve benzersiz yapısal özellikleri vurguluyor.
Eski, uzak bir galaksinin yeni bir anlık görüntüsü, bilim adamlarının onun nasıl oluştuğunu ve kendi galaksimizin kökenlerini anlamalarına yardımcı olabilir. Samanyolu.
12 milyar yıldan daha eski olan BRI 1335-0417, Evrendeki bilinen en eski ve en uzak sarmal gökadadır.
Baş yazar Dr. Takafumi Tsukui, son teknoloji ürünü bir teleskopun ALMA bu antik galaksiye çok daha detaylı bakmalarına olanak sağladı.
Dr. Tsukui, “Özellikle gazın galaksinin içine ve galaksi boyunca nasıl hareket ettiğiyle ilgileniyorduk” dedi.
“Gaz, yıldızların oluşumunda önemli bir bileşendir ve bize bir galaksinin aslında yıldız oluşumunu nasıl beslediğine dair önemli ipuçları verebilir.”
Bozulan bir galaksi diskinin illüstrasyonu. Katkıda bulunanlar: Jonathan Bland-Hawthorn ve Thorsten Tepper-Garcia/Sidney Üniversitesi
Galaktik Hareket ve Yapıyı Ortaya Çıkarmak
Bu durumda, araştırmacılar yalnızca BRI 1335-0417 etrafındaki gazın hareketini yakalamakla kalmayıp, aynı zamanda bu tür erken galaksilerde bir ilk olan sismik dalga oluşumunu da ortaya çıkardılar.
Dönen yıldızlardan, gazlardan ve tozdan oluşan düzleştirilmiş bir kütle olan galaksinin diski, bir taş atıldıktan sonra gölete yayılan dalgacıklara benzemeyen bir şekilde hareket eder.
Bu yeni veriler artık galaksinin nasıl oluştuğu hakkında daha fazla bilgi sahibi olduğumuz anlamına geliyor.
Dr. Tsukui, “Diskin dikey olarak salınan hareketi, galaksiye yeni gaz akışından veya diğer küçük galaksilerle temasa geçmesinden kaynaklanan harici bir kaynaktan kaynaklanmaktadır” dedi.
“Her iki olasılık da galaksiyi yıldız oluşumu için yeni yakıtla bombalayacaktır.
“Ayrıca çalışmamız diskte çubuk benzeri bir yapıyı ortaya çıkardı. Galaktik çubuklar gazı bozabilir ve galaksinin merkezine doğru taşıyabilir. BRI 1335-0417’de keşfedilen çubuk, bu türden bilinen en uzak yapıdır.
“Bu sonuçlar hep birlikte genç bir galaksinin dinamik büyümesini gösteriyor.”
Spiral galaksinin oluşumunu gösteren simülasyon. Katkıda bulunanlar: Takaaki Takeda, Sorahiko Nukatani, Takayuki R. Saitoh, 4D2U Projesi, Japonya Ulusal Astronomi Gözlemevi (NAOJ)
Geçmişe Bir Bakış
BRI 1335-0417 çok uzakta olduğundan ışığının Dünya’ya ulaşması daha uzun sürüyor. Günümüzde teleskopla görülen görüntüler galaksinin ilk günlerine, yani Evren’in şu anki yaşının sadece yüzde 10’u olduğu zamanlara bir geri dönüş niteliğinde.
“İlk galaksilerin, modern galaksilere göre çok daha hızlı yıldız oluşturduğu keşfedildi. Bu durum, Samanyolu’na benzer bir kütleye sahip olmasına rağmen birkaç yüz kat daha hızlı yıldız oluşturan BRI 1335-0417 için geçerli” dedi.
“Bu hızlı yıldız oluşum hızına ayak uydurabilmek için gazın nasıl sağlandığını anlamak istedik.
Spiral Yapıların Rolü
“Evrenin erken dönemlerinde sarmal yapılar nadirdir ve tam olarak nasıl oluştukları da bilinmemektedir. Bu çalışma aynı zamanda bize en olası senaryolar hakkında da önemli bilgiler veriyor.
“Galaksinin evrimini doğrudan gözlemlemek imkansız olsa da, gözlemlerimiz bize yalnızca anlık bir görüntü sunduğundan, bilgisayar simülasyonları hikayenin parçalarını bir araya getirmeye yardımcı olabilir.”
Çalışma şu tarihte yayınlandı: Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimleri.
Referans: Takafumi Tsukui, Emily Wisnioski, Joss Bland-Hawthorn, Yifan Mai, Satoru Iguchi, Junichi Baba ve Ken Freeman tarafından “Kırmızıya kayma 4,4’te çubuklu sarmal galakside disk bükme dalgasının algılanması”, 23 Kasım 2023, Kraliyet Astronomi Topluluğunun Aylık Bildirimleri.
DOI: 10.1093/mnras/stad3588
ALMA (Atacama Büyük Milimetre/milimetre-altı Dizisi) gözlemevi, Avrupa Güney Gözlemevi’nin bir parçası (ESO), tek bir galaksiyi uyum içinde gözlemleyen 66 antenden oluşur. Her antenden gelen veriler bir süper bilgisayar kullanılarak galaksinin tek bir görüntüsünü oluşturmak için birleştirilir. Bu gözlemevi çalışmada çok önemli bir rol oynadı.