Süpernova kalıntısı SN 1006’nın bu yeni görüntüsü, NASA’nın Görüntüleme X-ışını Polarimetresi Gezgini ve NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi’nden alınan verileri birleştiriyor. Kırmızı, yeşil ve mavi elementler, Chandra tarafından tespit edildiği üzere sırasıyla düşük, orta ve yüksek enerjili X ışınlarını yansıtıyor. X-ışını ışığının polarizasyonunu ölçen IXPE verileri, kalıntının manyetik alanının dışarıya doğru hareketini temsil eden çizgilerin eklenmesiyle birlikte sol üst köşede mor renkte gösterilmiştir. Katkı Sağlayanlar: X-ışını: NASA/CXC/SAO (Chandra); NASA/MSFC/Nanjing Üniv./P. Zhou ve diğerleri. (IXPE); IR: NASA/JPL/CalTech/Spitzer; Görüntü İşleme: NASA/CXC/SAO/J.Schmidt
Bin yıl önce gözlemlenen bir süpernova olan SN 1006, kullanılarak kapsamlı bir şekilde incelenmiştir. NASAChandra ve IXPE teleskopları, manyetik alanı ve parçacık ivmesi hakkındaki kritik ayrıntıları ortaya çıkararak kozmik ışınları anlamamıza katkıda bulunuyor.
Şimdi SN 1006 olarak adlandırılan nesne MS 1 Mayıs 1006’da ilk kez ortaya çıktığında, olduğundan çok daha parlaktı. Venüs ve haftalarca gündüz saatlerinde görülebilir. Çin, Japonya, Avrupa ve Arap dünyasındaki gökbilimciler, daha sonra bir süpernova olduğu anlaşılan bu muhteşem manzarayı belgelediler. 1960’larda Uzay Çağı’nın gelişiyle birlikte bilim adamları, X ışınları da dahil olmak üzere yerden engellenen dalga boylarında Evreni gözlemlemek için Dünya atmosferinin üzerine aletler ve dedektörler fırlatabildiler. SN 1006’nın kalıntıları, birinci nesil X-ışını uyduları tarafından tespit edilen en sönük X-ışını kaynaklarından biriydi.
NASA’nın X-ışını Teleskoplarıyla Son Gözlemler
Bu yeni görüntü, NASA’nın mevcut X-ışını teleskoplarından ikisi olan Chandra X-ışını Gözlemevi ve Görüntüleme X-ışını Polarimetresi Gezgini’nden (IXPE) alınan SN 1006’yı göstermektedir. SN 1006’nın tam görüntüsünde kırmızı, yeşil ve mavi, Chandra tarafından tespit edilen düşük, orta ve yüksek enerjiyi göstermektedir. X-ışını ışığının polarizasyonunu ölçen IXPE verileri, kalıntının sol üst köşesine mor renkte eklenmiştir. Bu köşedeki çizgiler manyetik alanın yönünü temsil eder.
Bu sonuçtan önce, SN 1006’nın X-ışını gözlemleri, süpernova kalıntılarının elektronları radikal bir şekilde hızlandırabildiğine ve onları Dünya’da tespit edilen yüksek enerjili kozmik ışınların ana kaynağı haline getirdiğine dair önemli kanıtlar sunuyordu. Chandra’nın SN 1006’daki gözlemleri daha önce sol üst ve sağ alt kısımdaki süpernova kalıntısının keskin kenarlarındaki manyetik alanın çevredeki bölgelere göre neredeyse on kat daha güçlü olduğunu ileri sürmüştü. Bu, parçacıkların yüksek enerjilere doğru hızlanmasını artırır.
Manyetik Alanlara ve Parçacık Hızlanmasına İlişkin Bilgiler
IXPE’nin yeni bulguları, SN 1006’nın benzersiz yapısının, manyetik alanının yönüne bağlı olduğu ve süpernova patlama dalgalarının, sol üst ve sağ alt kenarları boyunca alan çizgilerine en yakın şekilde karşılık gelerek yüksek frekansları daha verimli şekilde gönderdiği yönündeki teorilerin doğrulanmasına ve açıklığa kavuşturulmasına yardımcı oldu. enerji parçacıkları bu yönlerde akıyor.
Araştırmacılar, sonuçların manyetik alanlar ile kalıntının yüksek enerjili parçacık akışı arasında bir bağlantı olduğunu gösterdiğini söylüyor. IXPE’nin bulgularına göre, SN 1006’nın kabuğundaki manyetik alanlar bir şekilde düzensiz, ancak yine de tercih edilen bir yönelime sahip. İlk patlamanın şok dalgası çevredeki gazdan geçerken manyetik alanlar şok dalgasının hareketiyle aynı hizaya gelir. Yüklü parçacıklar, süpernova patlamasının orijinal noktası etrafındaki manyetik alanlar tarafından yakalanır ve burada hızlı bir şekilde hızlanma patlamaları alırlar. Yüksek enerjili parçacıkları hızlandıran bu parçacıklar, manyetik alanları güçlü ve çalkantılı tutmak için enerji aktarırlar.
Bu sonuçları açıklayan bir makale 27 Ekim 2023’te yayınlandı. Astrofizik Dergisi.
Bu buluş hakkında daha fazla bilgi için NASA’nın Tarihi Süpernova Kalıntısını Çevreleyen IXPE Teorilerini Çözüyor başlıklı makaleye bakın.
Referans: Ping Zhou, Dmitry Prokhorov, Riccardo Ferrazzoli, Yi-Jung Yang, Patrick Slane, Jacco Vink, Stefano Silvestri, Niccolò Bucciantini, Estela Reynoso, David Moffett tarafından “SN 1006’daki Manyetik Yapılar ve Türbülans Görüntüleme X-Ray Polarimetresi ile Ortaya Çıktı” , Paolo Soffitta, Doug Swartz, Philip Kaaret, Luca Baldini, Enrico Costa, C.-Y. Ng, Dawoon E. Kim, Victor Doroshenko, Steven R. Ehlert, Jeremy Heyl, Frédéric Marin, Tsunefumi Mizuno, Melissa Pesce-Rollins, Carmelo Sgrò, Toru Tamagawa, Martin C. Weisskopf, Fei Xie, Iván Agudo, Lucio A. Antonelli , Matteo Bachetti, Wayne H. Baumgartner, Ronaldo Bellazzini, Stefano Bianchi, Stephen D. Bongiorno, Raffaella Bonino, Alessandro Brez, Fiamma Capitanio, Simone Castellano, Elisabetta Cavazzuti, Chien-Ting Chen, Stefano Ciprini, Alessandra De Rosa, Ettore Del Monte , Laura Di Gesu, Niccolò Di Lalla, Alessandro Di Marco, Immacolata Donnarumma, Michal Dovčiak, Teruaki Enoto, Yuri Evangelista, Sergio Fabiani, Javier A. Garcia, Shuichi Gunji, Kiyoshi Hayashida, Wataru Iwakiri, Svetlana G. Jorstad, Fabian Kislat, Vladimir Karas, Takao Kitaguchi, Jeffery J. Kolodziejczak, Henric Krawczynski, Fabio La Monaca, Luca Latronico, Ioannis Liodakis, Simone Maldera, Alberto Manfreda, Andrea Marinucci, Alan P. Marscher, Herman L. Marshall, Giorgio Matt, Ikuyuki Mitsuishi, Fabio Muleri, Michela Negro, Stephen L. O’Dell, Nicola Omodei, Chiara Oppedisano, Alessandro Papitto, George G. Pavlov, Abel L. Peirson, Matteo Perri, Pierre-Olivier Petrucci, Maura Pilia, Andrea Possenti, Juri Poutanen, Simonetta Puccetti , Brian D. Ramsey, John Rankin, Ajay Ratheesh, Oliver Roberts, Roger W. Romani, Gloria Spandre, Fabrizio Tavecchio, Roberto Taverna, Yuzuru Tawara, Allyn F. Tennant, Nicholas E. Thomas, Francesco Tombesi, Alessio Trois, Sergey S . Tsygankov, Roberto Turolla, Kinwah Wu ve Silvia Zane, 27 Ekim 2023, Astrofizik Dergisi.
DOI: 10.3847/1538-4357/acf3e6
IXPE, NASA ve İtalyan Uzay Ajansı’nın 12 ülkedeki ortakları ve bilim işbirlikçileriyle yaptığı bir işbirliğidir. IXPE, NASA’nın Huntsville, Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezi tarafından yönetiliyor. Merkezi Broomfield, Colorado’da bulunan Ball Aerospace, uzay aracı operasyonlarını Colorado Üniversitesi’nin Boulder’daki Atmosfer ve Uzay Fiziği Laboratuvarı ile birlikte yönetiyor.
NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi Chandra programını yönetiyor. Smithsonian Astrofizik Gözlemevi’nin Chandra X-ışını Merkezi, Cambridge, Massachusetts’teki bilim operasyonlarını ve Burlington, Massachusetts’teki uçuş operasyonlarını kontrol ediyor.