Havaya Yükselen Toz Dev Çevre Dünyasında Atlıkarınca Gezintisi Yapıyor
Yine de Satürn‘nin alışılmadık görünümlü “fincan sapı” özellikleri ilk kez 1610’da Galileo tarafından fark edilmişti; bunların Christiaan Huygens tarafından Satürn’ü çevreleyen bir disk olarak tanımlanması için bir 45 yıl daha geçmesi gerekirdi. Daha sonra yer tabanlı teleskoplar yalnızca A, B, C ve D olarak etiketlenen dört benzersiz eşmerkezli halkayı ayırt edebildi. 1980’lere kadar bu mümkün değildi. NASA‘nin iki Voyager sondası binlerce eşmerkezli bukleyi fotoğraflamak için Satürn’ün yanından uçuyor. Voyager bilim adamları için daha da büyük bir sürpriz, Satürn’ün etrafında dönerken gelip giden halka düzlemindeki karanlık, radyal tel benzeri desenlerdi.
Geçtiğimiz otuz yılda, Hubble uzay teleskobu Voyager’ların bıraktığı yerden devam etti. Hubble’ın ultra keskin görüşü, orada olmanın yanında en iyi şeydir. Hubble her yıl halka şeklindeki “atlıkarıncayı” takip ediyor. Koyu renkli parmaklıkların, halka düzleminin üzerinde elektrostatik olarak havaya kaldırılan toz parçacıkları olduğuna inanılıyor. Satürn’ün yedi yıllık mevsimleriyle birlikte bolca değişiyor gibi görünüyorlar. Ve bu, güneş rüzgârı tarafından hırpalanan Satürn’ün manyetik alanındaki değişikliklerle bağlantılı olabilir.
Hubble Uzay Teleskobu Satürn’deki ‘Sözlü Sezon’u İzliyor
Satürn’ün bu fotoğrafı, halkalı gezegenin Dünya’dan yaklaşık 850 milyon mil uzakta olduğu 22 Ekim 2023’te NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekildi. Hubble’ın son derece keskin görüşü, halka çubukları adı verilen bir olguyu ortaya çıkarıyor.
Satürn’ün parmaklıkları halkalarla birlikte dönen geçici özelliklerdir. Hayalet görünümleri yalnızca Satürn çevresinde iki veya üç dönüş boyunca devam ediyor. Aktif dönemlerde, yeni şekillendirilmiş parmaklıklar sürekli olarak desene eklenir.
1981’de NASA’nın Voyager 2’si ilk kez halka jant tellerini fotoğrafladı. NASA’nın Cassini Yörünge aracı, 2017’de sona eren 13 yıllık görevi sırasında da tekerlek tellerini gördü.
Hubble, çubuklar gelip giderken her yıl Satürn’ü gözlemlemeye devam ediyor. Bu döngü, Hubble’ın dört gaz devi dış gezegendeki hava durumu değişikliklerini yıllık olarak izlemek üzere yaklaşık on yıl önce başlayan Dış Gezegenler Atmosfer Mirası (OPAL) programı tarafından yakalanmıştır.
Hubble’ın net görüntüleri, jant teli görünümlerinin sıklığının mevsimsel olarak belirlendiğini gösteriyor; ilk olarak 2021’deki OPAL verilerinde ortaya çıkıyor, ancak halkaların yalnızca sabah (sol) tarafında görünüyor. Uzun vadeli gözlemler, jant tellerinin hem sayısının hem de karşıtlığının Satürn’ün mevsimlerine göre değiştiğini göstermektedir. Satürn, Dünya gibi kendi ekseni üzerinde eğiktir ve yaklaşık yedi yıl süren mevsimlere sahiptir.
OPAL programının baş bilim insanı, NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nden Amy Simon, “Önümüzdeki birkaç yıl içinde daha yüksek frekansın ve daha koyu tellerin ortaya çıkacağı, maksimum konuşma aktivitesini beklediğimiz bir zamanda Satürn ekinoksuna doğru gidiyoruz” dedi. .
Bu yıl, bu geçici yapılar dev dünyanın etrafında dönerken gezegenin her iki yanında aynı anda ortaya çıkıyor. Satürn’e göre küçük görünmelerine rağmen uzunlukları ve genişlikleri Dünya’nın çapından daha uzun uzayabilir!
Simon, “Başlıca teori, çubukların Satürn’ün güçlü manyetik alanına bağlı olduğu ve size çubukları veren manyetik alanla bir tür güneş etkileşimi olduğu yönünde” dedi. Satürn’deki ekinoksa yakın olduğunda, gezegen ve halkaları Güneş’ten daha az uzaklaşır. Bu konfigürasyonda, güneş rüzgarı Satürn’ün muazzam manyetik alanını daha güçlü bir şekilde vurarak jant teli oluşumunu güçlendirebilir.
Gezegen bilim adamları, bu etkileşimden kaynaklanan elektrostatik kuvvetlerin, halkanın üzerindeki tozu veya buzu havaya kaldırarak halkaları oluşturduğunu düşünüyor, ancak onlarca yıl sonra hiçbir teori parmaklıkları mükemmel bir şekilde tahmin edemiyor. Devam eden Hubble gözlemleri sonunda gizemin çözülmesine yardımcı olabilir.
Hubble Uzay Teleskobu, NASA ve ESA arasındaki uluslararası işbirliğinin bir projesidir. NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi teleskopu yönetiyor. Baltimore, Maryland’deki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü (STScI), Hubble ve Webb bilim operasyonlarını yürütmektedir. STScI, Washington DC’deki Astronomi Araştırma Üniversiteleri Birliği tarafından NASA adına işletilmektedir.