Özellikle izole bir kasada ikamet etmediğiniz sürece Bethesda’nın önemli bir yıl boyunca hayatta kaldığını bileceksiniz. İlk olarak, geliştiriciyi tek oyunculu köklerine geri getirmeyi ve RPG türünün yeni referans noktası olmayı vaat eden, ancak piyasaya çıktığında muhtemelen yetersiz kalan Starfield’ın çıkışını gördük. Bu, Starfield’ın mutlaka kötü olduğu anlamına gelmiyor, sadece devrim niteliğinde değil; tüm bu abartı göz önüne alındığında olması gereken bir şey. Ama bir kapı kapanınca diğeri açılıyor. Starfield çıkış tarihinin yanı sıra Bethesda’nın günlüğünde bir başka büyük gün daha vardı: Araları açılmak Dizinin fragmanı 1 Aralık’ta yayınlanıyor.
Sonuçta Fallout gösterisinin izleyiciler, özellikle de en iyi RPG serilerinden birinin hayranları tarafından nasıl karşılanacağı gelecek için çok önemli olacak. Fallout TV dizisi başarılı olursa, başlangıçta hayal kırıklığı yaratan ama artık çok sevilen Fallout 76’nın ardından seriye olan genel ilgiyi yeniden canlandırabilir ve teorik olarak bir Elder Scrolls uyarlamasının önünü açabilir.
Prime Video’nun Fallout’unun önemi göz önüne alındığında, serinin mitolojisindeki özel, keşfedilmemiş bir tuhaflığı araştırmak için şu andan daha iyi bir zaman yok gibi görünüyor. Fallout Bethesda’nın icadı mı, yoksa hayranların kasaları açtığı için Tim Cain ve Todd Howard dışında teşekkür edecek birileri var mı?
Orijinal oyun ve 1998’deki devam filminin ardından Bethesda, ikonik Fallout 3’ü 2008’de piyasaya sürmeden önce 2007’de Fallout’un haklarını satın aldı. Fallout 3, kıyamet sonrası ortamı ve RPG öğelerini koruyan ancak mücadeleyi elden geçiren, serinin tamamen yeniden icat edilmiş haliydi. ve oyuncunun dünyayla nasıl etkileşime girdiği. Bethesda, oyuncunun Çorak Topraklarda karakterinin gözünden yaşayabilmesi gerektiğine karar verdiğinden, diyalog sistemi ve yukarıdan aşağıya görünümün yerini çok daha sürükleyici bir şey aldı. Aynı zamanda 1964’teki bir bilim kurgu romanından alınan söylenmemiş ve resmi olmayan ilhama daha da eğildi.
İlk Fallout oyununun yayınlanmasından otuz yıl önce ve Bethesda’nın seriyi devralmasından kırk yıl önce, Amerikalı yazar Philip K. Dick, The Penultimate Truth adlı bir kitap yayınladı. Dick artık bilimkurgu türünün bir efsanesi; eserleri sayısız filme, diziye ve video oyununa temel oluşturdu.
Bilimkurgu üzerindeki etkisi, Arthur C. Clarke ve Frank Herbert gibi çağdaşlarınınki kadar derindir ve en tanınmış romanları ve kısa öyküleri arasında Android’ler Elektrikli Koyun Rüyası Görür mü?, Ubik, Bir Tarayıcı yer alır. Darkly, Azınlık Raporu ve Sizin İçin Toptan Hatırlayabiliriz.
Bunlardan farklı olarak, Sondan Bir Önceki Gerçek, üst düzey Dick olarak görülmüyor. Bu onun daha belirsiz çalışmalarından biri, çünkü kısmen o kadar iyi değil. Philip K. Dick’in çılgınca yazılarının çoğu gibi, büyüleyici, akıllara durgunluk veren fikirler ve muhteşem anlar içeriyor. Ancak Sondan Bir Önceki Gerçek, sonucuna vardığında kendi tuhaflığı ve karmaşık olay örgüsü içinde kayboluyor ve asıl satış noktası, önermesi.
Dick’in parlak sözleriyle okuyucu, kıyamet sonrası bir gelecek vizyonuna sürükleniyor. Yıkıcı bir savaş, Dünya’nın yüzeyini neredeyse yaşanmaz hale getirdi ve nüfusun çoğunluğu, savaşın hala yukarıda devam ettiğine inanarak yeraltının derinliklerindeki geniş mahzenlerde (burada Karınca Tankları olarak adlandırılıyor) yaşamak zorunda kaldı. Bir görev için kasadan çıkıp yüzeye çıkan ve yukarıdaki aldatmacanın gerçeğini ortaya çıkaran bir karakteri takip ediyoruz. Olay örgüsünün bir başka kısmı zaman yolculuğuna ve gayrimenkule odaklanıyor: evet, çok fazla fikir.
Elbette bu ve Fallout arasında genel olarak açık benzerlikler var. Hatta ‘benzerlikler’ sözcüğü fazla cömert bile olabilir. Eğer Sondan Bir Önceki Gerçek, Fallout’tan ve özellikle de kahramanın Vault 101’den kaçtığını ve yukarıdaki komployu ortaya çıkardığı Fallout 3’ten sonra ortaya çıksaydı, şüphesiz bir soygun olarak kınanırdı; PC’deki en iyi RPG’lerden birinin kimliğine bürünme.
Ama olmadı. Sondan Bir Önceki Gerçek, 1960’larda kitapçılara çıktı ve çok daha iyi öyküler yaratmaya devam edecek bir yazarın takdir edilmeyen, çoğunlukla unutulmuş bir romanı haline geldi.
Yine de, iki kalıcı soruyla baş başa kaldık. The Penultimate Truth ile Fallout 3 arasındaki bağlantı bir tesadüf müydü ve değilse, bir video oyunu ‘resmi’ bir uyarlama haline gelmeden önce başka bir eserden ne kadar ilham alabilir?
Her iki sorunun da cevabı belirsizdir. 2009 yılında, Gadget’ı etkinleştirin Bethesda’nın Philip K. Dick’i “intihal ettiğini” öne süren 150 kelimelik kısa bir makale yayınladı ve ilk Fallout oyunlarının da çalındığını öne sürdü. Ancak ne Bethesda, ne oyunlarda yer alan herhangi biri ya da Dick’le bağlantısı olan hiç kimse bu bilmece hakkında yorumda bulunmadı.
Bu arada bazı Philip K. Dick hayranları o kadar da emin değil. İçinde Reddit’te bir tartışma Fallout’un yazarla olan bağlantıları hakkında bir kullanıcı şöyle açıklıyor: “Ne arayacağınızı biliyorsanız, onu görürsünüz. [Dick’s influence] her yer.”
Belki de cevap budur. Ya da belki de değil. Sonuçta Tim Cain daha önce etkilerinden bahsetmişti. Kesin olan tek bir şey var: Eğer bir stüdyo The Penultimate Truth’u bir filme, diziye veya oyuna uyarlamak isteseydi, Fallout’tan farklı bir şey yaratmaya çalışmak neredeyse imkansız bir iş olurdu. Sonuçta Fallout’un orijinalliği hakkında söylenenler kendi adına konuşuyor.