Remnant 2’de beni durdurup “Vay canına, bu harikaydı” dememe neden olan pek çok an vardı, ancak onu bu yılki favoriler listemin en üstüne çıkaran an, birçok mükemmel patronundan biri sırasında geldi. kavgalar.
Remnant 2’nin kampanyasını oluşturan üç tuhaf yerden birinde çalıştım. Bu, bir zamanlar az çok tanrıyı bulma arayışında olan gelişmiş bir ırkın yaşadığı, ay büyüklüğünde, harap olmuş, terk edilmiş bir uzay gemisiydi. Bu plan pek işe yaramadı ve gemilerinin içi çağlar boyunca gezegenlerinin kapalı bir kopyasından ıssız, kıyamet sonrası bir boşluğa dönüştü. Keşif sırasında Remnant 2’nin zindanlarından birini temizledim ve aslında tuhaf bir uzaylı USB sürücüsü buldum. Şimdi onu yanımda taşıyordum, onunla ne yapacağımı bulmayı bekliyordum.
Sonunda bölgenin son patronuna ulaştık; Sha’Hala adında tonlarca gözleri ve devasa elleri olan devasa mavi bir uzaylı. Bu adamla daha önce bir arkadaşımızın oyununda, onu yenmek için canımızı dişimize takarak mücadele etmiştik. Ancak Sha’Hala ile savaşı başlatmak için konsola ulaştığımda, altta daha önce görmediğimiz başka bir etkileşimli nokta fark ettim: yoldan çekilen ve gözden kaçırılması kolay ikinci bir kontrol noktası. Etkileşim düğmesine bastım ve bana envanterimdeki bir görev öğesini kullanma fırsatı sunuldu.
İlgimi çekti, USB olayını taktım ve bu da boss kavgasını başlattı. Ve beni çok şaşırtan bir durumla karşı karşıya kaldık çok daha önce aynı devasa uzaylı canavara karşı yaptığımız savaştan farklı bir savaş. Sha’Hala bu sefer tamamen yeni saldırılar gerçekleştirdi ve savaşın gidişatı tamamen farklıydı. Bizi sürekli kaçmaya zorlayan bir yığın lazer ışını yerine, bölüm sonu canavarına saldırmadan önce temizlenmesi gereken daha küçük hedeflerle uğraşıyorduk. Patron dövüşünün tamamı yeni bir havaya sahipti ve sonunda ödül olarak kopmuş uzaylı ellerinden yapılmış yeni, gülünç bir silah aldık.
Dövüşten sonra, eylemlerimizin sadece dünyayı tamamlamakla kalmayıp, onu tamamen duvarlarla çevrelediğini keşfettik. Diğer konumların aksine, N’Erud’un bu versiyonuna dönüp onu daha fazla keşfedemedik veya hikaye görevlerini tamamlamaya çalışamadık. Uzaylı cihazını patronun konsoluna sokmanın etkileri nedeniyle yok olmuş, erişilemez, yok edilmiş veya mahkum edilmiş.
Deneyiminizi tamamen değiştirebilecek bir sırra rastlamak gibi bir şey olur her zaman Remnant 2’de, ısmarlama ve prosedürel tasarımın mükemmel birleşimi sayesinde. Remnant 2, sizi keşfetmeniz için uzak dünyalara ışınlıyor ve bunlardan birine ulaştığınızda, oyun o dünyayı çeşitli parçalardan bir araya getiriyor; ancak bu parçaların hepsinin kendine özgü, ayrıntılı, kasıtlı olarak tasarlanmış parçaları var. Dünya haritasında çok sayıda zindan bulunur ancak bu zindanlar rastgele seçilir. Zindanların hepsi birbirinden farklıdır, genellikle tek seferlik mekanikleri ve kendilerine ait sırları vardır, ancak Hangi İçinde bulunan sırlar da prosedürel olarak seçilir.
Sonunda elde ettiğiniz şey, ilginç boss dövüşleri ve gizli ödüller gibi özel hazırlanmış içeriğin güçlü yönlerine sahip olan, ancak prosedürel nesilden gelen beklenmedik keşif hissini taşıyan dünyalar, yerler ve zindanlardır. Sürekli şaşırtıcı ve keyifli deneyimler yaratır.
Var olduğunu bilmediğimiz alternatif boss dövüşünü elde etmek için, benim N’Erud versiyonumun (uzaylı gemi dünyası) doğru element kombinasyonuna sahip olması gerekiyordu. Sizi trenin raydan çıkmasıyla öldürmeye çalışan haydut bir yapay zekanın ele geçirdiği bir yeraltı geçiş sistemi olan doğru zindana sahip olmam gerekiyordu. O zindanı bitirmem ve sonundaki USB sürücüyü bulmam gerekiyordu ve onu o dünyanın hikaye kampanyasının sonuna kadar yanımda taşımam gerekiyordu.
Ayrıca başlangıç olarak doğru hikaye kampanyasını da almam gerekiyordu; çünkü Remnant 2’de keşfettiğiniz üç dünyanın her biri, tamamen farklı iki ana hikaye baştan sona oynamak, bu aynı zamanda o dünya yaratıldığında alacağınız parçaları da etkiler. Bu da, N’Erud’un kendi konumları ve gizemleri olan ve hatta belki de kilidini açabileceğiniz alternatif patron dövüşlerine sahip başka versiyonlarının da olduğu anlamına geliyor.
Başka bir noktada, ekibim ve ben başka bir dünyayı keşfediyorduk – fantazi benzeri Losomn, aslında Bloodborne benzeri bir sanayi devrimi gezegeni, yavaş yavaş yüksek elf Ayrıkvadi tipi bir boyutla birleşiyordu – ve kör bir çocuğun koşarak geçtiğini fark ettik. Yanan şehrin sokakları. Bu dünyadan daha önce de geçmiştik ve hiç böyle bir şey görmemiştik; Çoğunlukla kasabanın sakinleri Yarnham’dakiler gibiydi; size gördükleri yerde tüfekler ve dirgenlerle saldırıyorlardı.
Sonunda çocuğu kasaba boyunca takip etmeyi başardık ve büyük bir yorgan ören tuhaf bir kadınla birlikte birkaç çocuğun yaşadığı bir ev keşfettik. Bir saniye sonra yorganın başarılarımızın muazzam bir tasviri olduğunu fark ettik. Bu çözülmesi gereken dev bir bilmeceydi; yorganı tamamlamak için daha fazla zindan keşfetmemiz ve hatta görevi tamamlamak için Losomn’un alternatif versiyonlarını tekrar ziyaret etmemiz gerekecekti. Yeni konum aynı zamanda Losomn’daki hikayenin tamamen yeni bir yönünü de beraberinde getirdi ve kontrol altında olduğumuzu düşündüğümüz bir dünyaya yeni bir bağlam ekledi.
Bu açıklamanın getirdiği duygu olağanüstüydü; bu noktada birbirimizin oyunlarında Losomn’u iki ya da üç kez geçmiştik, ama burada yalnızca tamamen yeni değil, aynı zamanda çözülmesi gereken devasa, kapsamlı yeni bir bulmacanın kilidini açan bir şey vardı. Remnant 2 bize bu duyguyu tekrar tekrar yaşattı.
Karıştır ve eşleştir karakter sınıfı sisteminden mükemmel boss dövüşlerine kadar Remnant 2’yi sevmenin pek çok nedeni var ama en çok hoşuma giden şey onun sırlarını ortaya çıkarmaktı. Ne zaman bildiğimi sandığım bir bölgeye girmeye cesaret etsem, farklı bir şey buldum. Prosedürel oluşturmayı bu kadar etkili bir şekilde kullanan bir oyun hiç oynamamıştım; sizi meşgul edecek bir sürü genel içerik oluşturmak için değil, yolunuzdaki yeni, harika anları gizlemek için. Remnant 2’de pek çok şey var ama en iyi olduğu şey, sizi tekrar tekrar başka hangi büyüleyici, parlak ve eğlenceli sırları sakladığını görmeniz için ikna eden, keşif için bir dağıtım sistemidir. Bu yüzden 2023’te çıkan tüm oyunlar arasında benim hala oynadığım oyundur.