James Webb Uzay Teleskobu, Uranüs’ün ayrıntılı görüntülerini yakalayarak onun halkaları, uyduları ve fırtınaları da içeren dinamik atmosferini ortaya çıkardı. Bu gelişmiş görüntü, daha önceki görüntülerle tezat oluşturuyor ve daha aktif bir Uranüs’ü, belirgin bir mevsimsel kuzey kutup bulutu başlığını ve birkaç fırtınayı gösteriyor. Bu gözlemler gezegenin karmaşık atmosferini anlamak için hayati önem taşıyor ve aynı zamanda dış gezegenlerin incelenmesine dair bilgiler de sağlayabilir. Kredi bilgileri: NASA, ESA, CSA, STScI

Yeni Görünüm Garip ve Dinamik Bir Buz Dünyasını Ortaya Çıkarıyor

Voyager 2 uçup geçtiğinde Uranüs 1986’da gezegen neredeyse hiçbir özelliği olmayan, masmavi bir top gibi görünüyordu. Artık Webb bize çok daha dinamik ve ilgi çekici bir kızılötesi görüntü gösteriyor. Halkalar, aylar, fırtınalar ve parlak kuzey kutup başlığı bu yeni görüntüleri süslüyor. Uranüs yan yattığı için, gezegenin kutbu Güneş’e doğru yöneldikçe ve daha fazla güneş ışığı aldığından kutup başlığı daha belirgin hale geliyor; bu zaman gündönümü olarak adlandırılıyor. Uranüs bir sonraki gündönümüne 2028’de ulaşacak ve gökbilimciler gezegenin atmosferindeki değişiklikleri izleyecek. Bu buz devini incelemek, gökbilimcilerin diğer güneşlerin etrafındaki benzer büyüklükteki gezegenlerin oluşumunu ve meteorolojisini anlamalarına yardımcı olabilir.

Uranüs Genişliği (Webb NIRCam Görüntüsü)

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu’ndaki NIRCam’den (Yakın Kızılötesi Kamera) alınan Uranüs’ün bu görüntüsü, gezegeni ve halkalarını yeni bir netlikte gösteriyor. Gezegenin mevsimsel kuzey kutup başlığı parlak beyaz renkte parlıyor ve Webb’in mükemmel hassasiyeti, gezegene en yakın son derece sönük ve dağınık halka olan Zeta halkası da dahil olmak üzere Uranüs’ün sönük iç ve dış halkalarını çözüyor.
Bu Webb görüntüsü aynı zamanda gezegenin 27 ayından 14’ünü de gösteriyor: Oberon, Titania, Umbriel, Juliet, Perdita, Rosalind, Puck, Belinda, Desdemona, Cressida, Ariel, Miranda, Bianca ve Portia.
Kredi bilgileri: NASA, ESA, CSA, STScI

Webb Uzay Teleskobu Tatillerde Halkalı Gezegen Uranüs’le Halkalanıyor

NASA’nın James Webb Uzay Teleskobu kısa süre önce, kendi tarafında dönen bir buz devi olan alışılmadık ve esrarengiz Uranüs’e nişan aldı. Webb bu dinamik dünyayı halkalar, aylar, fırtınalar ve sezonluk bir kutup başlığı da dahil olmak üzere diğer atmosferik özelliklerle yakaladı. Görüntü, bu yılın başlarında yayınlanan iki renkli versiyonun üzerine genişletilerek daha ayrıntılı bir görünüm için ek dalga boyu kapsamı ekleniyor.

Uranüs’ün Halkaları ve Ayları Yeni Işıkta

Webb, mükemmel hassasiyetiyle Uranüs’ün sönük iç ve dış halkalarını, gezegene en yakın son derece sönük ve dağınık halka olan yakalanması zor Zeta halkası da dahil olmak üzere yakaladı. Aynı zamanda gezegenin bilinen 27 uydusunun çoğunu görüntüledi, hatta halkaların içindeki bazı küçük uyduları bile gördü.

1980’lerde Voyager 2 tarafından görülen görünür dalga boylarında Uranüs sakin, masmavi bir top gibi görünüyordu. Kızılötesi dalga boylarında Webb, heyecan verici atmosferik özelliklerle dolu tuhaf ve dinamik bir buz dünyasını ortaya çıkarıyor.

Uranüs Genişliğinde (Webb NIRCam Pusula Görüntüsü)

Uranüs’ün Webb’in Yakın Kızılötesi Kamerası (NIRCam) tarafından çekilen bu görüntüsünde referans amacıyla pusula okları, ölçek çubuğu ve renk anahtarı gösterilmektedir.
Kuzey ve doğu pusula okları görüntünün gökyüzündeki yönünü gösterir. Gökyüzünde kuzey ve doğu arasındaki ilişkinin (aşağıdan görüldüğü gibi) yer haritasındaki yön oklarına (yukarıdan görüldüğü gibi) göre ters çevrildiğine dikkat edin.
Ölçek çubuğu 16 yay saniyesi olarak etiketlenmiştir. Ölçek çubuğunun uzunluğu görüntünün toplam genişliğinin yaklaşık yedide biri kadardır
Bu görüntü, görünür ışık renklerine dönüştürülmüş ışığın görünmez yakın kızılötesi dalga boylarını göstermektedir. Renk tuşu, ışığı toplarken hangi NIRCam filtrelerinin kullanıldığını gösterir. Her filtre adının rengi, o filtreden geçen kızılötesi ışığı temsil etmek için kullanılan görünür ışık rengidir.
Kredi bilgileri: NASA, ESA, CSA, STScI

Atmosfer Olayları ve Mevsimsel Değişiklikler

Bunlardan en dikkat çekici olanı gezegenin mevsimsel kuzey kutup bulut örtüsüdür. Bu yılın başındaki Webb görseliyle karşılaştırıldığında, bu yeni görsellerde başlığın bazı ayrıntılarını görmek daha kolay. Bunlar arasında, alt enlemlere doğru, kutup başlığının alt kısmındaki parlak, beyaz iç kapak ve karanlık şerit yer alır.

Kutup başlığının güney sınırının yakınında ve altında birkaç parlak fırtına da görülebilir. Bu fırtınaların sayısı ve Uranüs’ün atmosferinde ne sıklıkta ve nerede ortaya çıktıkları mevsimsel ve meteorolojik etkilerin birleşiminden kaynaklanıyor olabilir.

Gezegenin kutbu gündönümüne yaklaştıkça ve daha fazla güneş ışığı aldığında, kutup Güneş’e doğru yönelmeye başladığında kutup başlığı daha belirgin hale geliyor. Uranüs bir sonraki gündönümüne 2028’de ulaşacak ve gökbilimciler bu özelliklerin yapısındaki olası değişiklikleri izlemek için sabırsızlanıyorlar. Webb, gökbilimcilerin gezegenin karmaşık atmosferini anlamalarına yardımcı olmak için kritik önem taşıyan Uranüs’ün fırtınalarını etkileyen mevsimsel ve meteorolojik etkilerin çözülmesine yardımcı olacak.

Uranüs’ün Eşsiz Eğimi ve Gelecek Araştırması

Uranüs yaklaşık 98 derecelik bir eğimle kendi tarafında döndüğü için güneş sistemindeki en ekstrem mevsimleri yaşar. Her Uranüs yılının yaklaşık dörtte biri boyunca Güneş bir kutbun üzerinde parlayarak gezegenin diğer yarısını 21 yıl süren karanlık bir kışa sürükler.

Webb’in benzersiz kızılötesi çözünürlüğü ve hassasiyeti sayesinde gökbilimciler artık Uranüs’ü ve onun benzersiz özelliklerini çığır açan yeni bir netlikle görüyor. Bu ayrıntılar, özellikle de yakınlardaki Zeta halkası, Uranüs’e yapılacak gelecekteki görevlerin planlanması açısından çok değerli olacaktır.

Uranüs: Ötegezegen Araştırmalarının Bir Vekili

Uranüs aynı zamanda son birkaç on yılda keşfedilen yaklaşık 2.000 benzer büyüklükteki dış gezegenin incelenmesi için bir vekil görevi görebilir. Bu “dış gezegen arka bahçemizde” gökbilimcilerin bu büyüklükteki gezegenlerin nasıl çalıştığını, meteorolojilerinin nasıl olduğunu ve nasıl oluştuklarını anlamalarına yardımcı olabilir. Bu da kendi güneş sistemimizi daha geniş bir bağlama yerleştirerek bir bütün olarak anlamamıza yardımcı olabilir.

James Webb Uzay Teleskobu dünyanın önde gelen uzay bilimi gözlemevidir. Webb, güneş sistemimizdeki gizemleri çözüyor, diğer yıldızların etrafındaki uzak dünyalara bakıyor ve evrenimizin gizemli yapılarını ve kökenlerini ve onun içindeki yerimizi araştırıyor. Webb liderliğindeki uluslararası bir programdır. NASA ortakları ESA ile (Avrupa Uzay Ajansı) ve Kanada Uzay Ajansı.



uzay-2