Eğer Doktor Kim‘nin muzaffer dönüşü içinde “Yıldız Canavarı” bunu kanıtlamak için Russell T. Davies’e özgü tarzda bir boğuşmaydı Doktor Kim gerçekten hâlâ yakın geçmiş gibi hissedilebiliyorsa, o zaman “Vahşi Mavi Yonder” bunu kanıtlamaya yönelik benzer şekilde muzaffer bir girişimdir. Doktor Kim hala her zamanki gibi tuhaf, tüyler ürpertici ve yaratıcı olabilir. Ama aynı zamanda başka bir şey daha var: David Tennant ve Catherine Tate belki de cephaneliğindeki en büyük silahlardan ikisi.
Bu bölüme gelen göreceli gizlilik, Doktor Kim Hayranlar (tıpkı dizinin kahramanı gibi, birkaç saniyeden fazla hareketsiz oturamayan ve her şeyi derinlemesine düşünemeyen) “Yonder”ın bize beklediğiniz tipik süsleri vereceği konusunda çılgınca spekülasyonlar yapıyorlar. yıldönümü özel. Tanıdık düşmanlar, geri dönen yüzler, Doktorların geçmişinden ve hatta geleceğinden özel minyatürler, adını siz koyun. onlar emindi kartların arasındaydı. Bunun yerine bölüm, büyük ölçüde izole bir yerde geçen ve büyük ölçüde sadece Tennant ve Tate’in 14. Doktoru ve Donna Noble’ın başrol oynadığı sade bir olaydır. Ve gerçekte Doktor Kim tarzıyla, evrenin aşağı yukarı koşacağı en uzun koridoru yaratmak için tamamen silahlı ve operasyonel Disney nakit akışının ateş gücünden yararlanıyor.
Yani, demek ki Kesinlikle Nasıl Doktor Kim 60 yaşında kendini kutlamalı: gösterinin en iyi haliyle sizi her zaman şaşırtması, sevindirmesi, korkutması ve yıldızlarının parlamasına izin verdiğinde dikkatleri üzerine çekmesi gerektiğinin bir hatırlatıcısı. gerçekten iyi bir bölümden daha büyük gerçekten çok az şey var Doktor Kim. Çünkü “Vahşi Mavi Yonder” budur: gerçekten, Gerçekten iyi bir bölüm Doktor Kim.
Ve yine de, daha geleneksel olarak kutlama amaçlı bir şey isteyen hayranların arzu edebileceği kadar uzak olmasa da, aslında geçmişle de oynayan bir şey. Evrenin en ucunda, görünüşte terk edilmiş bir uzay gemisinde geçiyor; TARDIS, kahve dökülmesinin neden olduğu çarpışmadan iniş yapıp hemen çıkış yaptıktan sonra, artık yalnızca tek bir robot ve Doktor ve Donna’nın yaşadığı büyük bir tehlike tespit etti. kendisi. Gizem ve gerilim arttıkça, “Vahşi Mavi Yonder” birçok yönden kendini gösteriyor. manevi bir halef David Tennant’ın Onuncu Doktor’unu, kendi düşüncelerinizi ve kimliğinizi size karşı çeviren tüyler ürpertici bir kopyalayıcı olarak ortaya çıkaran gizemli bir tehdidin peşini bırakmadığı bir tren yolculuğuna çıkaran 2008’in dördüncü sezon şişe bölümü “Midnight”a kadar. Çünkü burada elde ettiğimiz şey şu: gemiye “hiçbir şey” sızmış durumda; iki uzaylı varlık, tüm anıları ve duygularıyla birlikte kurbanlarının mükemmel kopyalarına fiziksel olarak şekil değiştirebiliyor ve üstelik bir de kötü niyet sarsıntısı yaşıyor. Bu da bölümün en büyük kahramanlarının aynı zamanda en büyük düşmanları olduğu anlamına geliyor: Doktor’u ikiye katlayın, Donna’yı ikiye katlayın ve David Tennant ile Catherine Tate’in gerçekten inanılmaz oyunculuk potansiyelini ikiye katlayın.
Gerçekten “Vahşi Mavi Yonder”ı şarkı söyleten şey bu. Hiçlik rahatsız edici bir kavramdır, kurbanlarını korkutarak kopya süreçlerinin aşırı hızlanmasına neden olarak gücü artan korkunç bir gizemdir, ama aynı zamanda onlar sadece serbest bırakılmış David Tennant ve Catherine Tate’dir, birbirlerine mükemmel birer engeldirler ve aslında kendilerine. Hiçbir şey olmayan Doktor ve Donna, kırık uzuvlar ve dev kollardan kendilerinin çirkin, devasa, hayvani versiyonlarına şekil değiştirebilmeye kadar kahramanlarımızı kopyalama konusunda yaptıkları yanlışlar nedeniyle hemen tüyler ürperticidirler, ama aynı zamanda yaptıkları şey nedeniyle de dehşet vericidirler. doğru olanı yapın ve Doktor ile Donna’nın birbirlerinin “gerçek” versiyonlarıyla konuşup konuşmadıklarını bilme konusunda karşılaştıkları belirsizlik, onların sınırlarını nasıl zorluyor. Bulmaca kutusunu nefis bir şekilde tatmin edici bir şekilde ortaya çıkaran bir gizemi olan, ancak vahşice etkili bir karakter parçası olduğu gerçeğiyle inanılmaz hale gelen güzel, tüyler ürpertici bir bölüm.
Doktor ve Donna’yı kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak karşı karşıya getirmek, bu iki karakterin son 15 yılda ne kadar değiştiğini ve büyüdüğünü daha da ortaya koyuyor. Donna için önemli olan, ailesinin onu ne kadar motive ettiğinin ötesinde, aynı zamanda Doktor’la geçirdiği zamanın (geçen haftadan sonra aslında duygusal olarak saklamayı başardığı anıların, yıllar önce “Yolculuğun Sonu” trajedisini ortadan kaldırması) onu bir kadın haline getirmesiydi. Kendisinin daha iyi, daha güçlü versiyonu, hiçbir şey olmayan kopyanın asla başaramayacağı bir versiyon epeyce sıkı sıkı tutmak. Bu, Doktor ve Donna’nın, arkadaşlarının bir kopyasıyla mı yoksa gerçek bir anlaşmayla mı konuştuklarını anlamaya çalışmakla görevlendirildikleri “Wild Blue Yonder” anlarında, bunu her zaman ilk çözenin Donna olduğunu anlatıyor. . Bu, onun gerçekte ne kadar büyüdüğünü, kendisinin ve ruhunun en iyi yönlerini güçlendirdiğinin ve bunun test edildiğini görmenin ve onun zafer kazanmasının, “bizim” Donna’mızı geri almamız için uygun bir kazanç gibi geldiğinin bir yansımasıdır; O, her zaman olduğu kişidir ve bir trajedi yaşanmasaydı her zaman olduğu gibi korkutucu, komik ve dirençlidir.
Bu arada 14. Doktor hiç de öyle değil. Bu üçlü özel programa gelirken David Tennant’ın geri dönüşünün dakika dakika yeniden Onuncu Doktor olacağından endişeleniyorsanız Doktor Kim bu yeni enkarnasyonun hiç de öyle olmadığını kanıtlıyor. Bu hafta Donna zafer kazanırken, Doktor bocalıyor ve hiçliklerle karşılaşması yüzünden neredeyse yıkılıyor çünkü zaman bir kez daha geçti: Yüzüne rağmen bu çok farklı bir Doktor, sadece yeni bir enkarnasyon oldukları için değil, aynı zamanda on beş yıl önce Donna’nın yolları onlarla kesiştiğinden beri çok şey yaşadıkları için. Bu daha savunmasız bir Zaman Lordu, duygusal açıdan daha açık bir Zaman Lordu – sadece hafif yollarla değil, örneğin Doktor ve Donna’nın kazara teoriyi keşfetmesi için sahneyi hazırladığını gören soğuk açık şakanın ardından Isaac Newton’a susadığı için kendini nasıl şaşırttığı gibi. *notları kontrol eder* mavilik (pek mantıklı olmamasına rağmen başarılı olan mükemmel bir şaka Doktor Kimkendi iç mantığına sahiptir, ancak aynı “Yıldız Canavarı” gibi, bu kadar eğlenceliyken kimin umrunda?). Ancak yakın geçmişlerinin travmalarını ve bunun onları gerçekten ne kadar etkilediğini, Doktor’un o anlarda asla yapmadığı şekilde hesaba katması gereken bir şey.
Doktor ve Donna arasındaki inanılmaz sahnede karşılaştığımız şey budur; Doktor, Donna’yla mı yoksa hiçbir şeyle mi konuştuğunu anlamaya çalışırken Doktor, Flux’un sonuçlarıyla, yani felaketle baş etmek zorunda kalır. olayları sırasında bilinen evrenin yarısının yok edilmesi Jodie Whittaker’ın son sezonuSonrası, eski programcı Chris Chibnall ve onların bundaki rolleri tarafından tuhaf bir şekilde keşfedilmeden bırakıldı. Bu daha savunmasız Doktor, seleflerinin ve duygularını büyük ölçüde bastırılmış tutma tutkularının (sadece 13. Doktor için değil Onuncu Doktor için de geçerli olan bir özellik) aksine, bu duyguları insanlarla ifşa etmeye ve onlarla hesaplaşmaya başlamaya isteklidir. ona yaşattıkları acı ve acıyı ve bu kırılganlığın Doktor’un hem en büyük gücü, hem de en büyük zayıflığı olduğunu.
Bu, Donna’ya olan aşkında parlıyor, ama burada neredeyse onun çöküşü: Flux’un sonucunu hesaba katmaya çalışırken, bir hiç olduğu ortaya çıkan Donna’nın onu neredeyse kandırdığını görmesi, bu duyguları kontrol edememesi. Taklitçilerin kendilerine uyum sağlamalarını hızlandırmalarını önlemek için Donna, mahsur kaldıkları geminin ardındaki gizemi çözerken neredeyse onları mahvedecektir. Kelimenin tam anlamıyla patlayıcı doruk noktasında, geri dönen TARDIS’e gerçek bir anlaşma yerine hiçbir şey olmayan Donna’yı getirdiğini neredeyse çok geç fark etti ve bu, hem biz hem de Donna’nın neredeyse onun gerçekten ölmek üzere olduğuna inandığımız yürek burkan bir ana yol açtı. ve o andan kaçınmanın, sevdiklerine karşı açık olmanın hayati ve gerekli olduğunu, aynı zamanda üzerinde çalışılması gereken bir şey olduğunu fark etmesine nasıl yol açtığını. İzleyici olarak biz 14. Doktor’la sadece bir haftamız daha olduğunu bilsek bile, bu bölümler boyunca onların hikayeleri sanki David Tennant’ın kurmasına izin vermenin ötesinde, sanki üç ya da dört yıl daha burada kalacaklarmış gibi anlamlı geliyor. bununla onuncu Doktor olarak gösterdiği performans arasında belirgin bir ayrım var.
Ve gerçekten, bu çok daha iyi bir hediye Doktor Kimherhangi bir kamera hücresi yüklü olandan daha büyük bir dönüm noktası, İntikamcılar-gizli bir buluşma olabilirdi. Bu, hem dizinin geçmişine dair bir keşif (her ne kadar çok uzaklara yayılmış bir şeyden ziyade daha yakın geçmişi olsa da) ve geleceğine dair bir hatırlatma. Geçen hafta olsaydı Doktor Kim Bize hala sıcak ve rahatlatıcı hissedilebileceğini hatırlatan bu hafta, bize şunu hatırlattı: Doktor Kim soğuk ve tüyler ürpertici, tamamen farklı bir şekilde sürükleyici ve bir o kadar da tuhaf, tüyler ürpertici ve yaratıcı olabilir. Bu bir hatırlatmadır Doktor Kim Her zaman kendisiyle konuşmalı, ilerlemeli, ancak geçmişindeki olaylara ve bunların kahramanları üzerindeki etkilerine dayanarak ilerlemeyi ve bunları ele almayı unutmamalıdır.
Önümüzdeki hafta 14. Doktor ve Donna ile son bir maceraya doğru ilerlerken, kaçınılmaz olarak onlardan en az biri veda ediyor olmak sonsuza dek – onların nostaljik bir neşeyle kucaklandıklarını ve korkunç bir bilinmezin içinde yumuşadıklarını gördük. Bundan sonra ne olursa olsun, onlar buna hazır olacaklar… biz seyirciler böylesine muhteşem bir serinin keyfini çıkarsak bile. Doktor Kim Geçtiğimiz birkaç hafta, onları tekrar bırakmaya henüz o kadar hazır olmayabilir.
Daha fazla io9 haberi mi istiyorsunuz? En son gelişmeleri ne zaman bekleyeceğinizi öğrenin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları yayınlanıyor, sırada ne var Film ve TV’de DC Universeve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.