Bir zamanlar herkes otonom araçların (AV’ler) yakında her yolda neşeyle hareket edeceğine inanıyordu.
Bu olmadı.
Her ne kadar bu şeylerin eninde sonunda sokaklara ulaşmasını beklesek de, bunu nasıl yapacakları kolay olmayacak ve özel mülkiyetin arzu edilen bir amaç olup olmadığı bile şüpheli. Paylaşılan AV’ler daha umut verici bir yaklaşım gibi görünüyor.
Hatta buna gelmeden önce, Apple Car’ın ve bu tür araçları geliştiren herkesin çözmesi gereken altı sorun var.
Her seferinde bir araba ile dünyayı kurtarmak
Sürdüğünüz araba çelik, demir, plastik, alüminyum, cam, kauçuk, değerli metaller ve daha birçok şeyden oluşan dev bir parçadır. Avrupa Otomobil Üreticileri Birliği’ne göre, bu malzemelerin tümü eskisi kadar kolay bulunamıyor ve bir aracın üretiminde kullanılan enerjinin araba başına 2,7 MWh olduğu tahmin ediliyor (ACEA).
Endüstri yavaş yavaş geri dönüştürülmüş malzemelerden daha fazla yararlanmaya yöneliyor, ancak rahatsız edici gerçek şu ki, dünya yollarındaki milyarlarca aracın EV/Otonom eşdeğerleriyle değiştirilmesi, geri dönüştürülmüş malzemelerin daha fazla kullanılmasını gerektirecek ve neredeyse kesinlikle bu ham ürünlerin tedarikini zorlayacaktır. Stellantis’in CEO’su Carlos Tavares geçenlerde şunları söyledi: tüm arabaların yerini almaya yetecek kadar ham maddenin mevcut olduğunu düşünmüyor.
Bu ne anlama gelir?
Tıpkı iTunes’un bir abonelik hizmeti haline gelmesi gibi, araba sahibi olma beklentisinin yerini toplu taşıma, bisiklet, abonelik ve araç paylaşımı planları da dahil olmak üzere erişimle ilgili çeşitli modellerin kabulüne bırakacağını öne sürüyor.
Ne kadar enerji kullanmak istiyorsunuz?
kablolu yakın zamanda Waymo Jaguar’ın saatte 1.100 gigabayt bilgi ürettiğini iddia etti. Bunu 1,4 milyarla çarpın (dünya çapında kullanılan araba sayısı) ve bu, günlük olarak yaklaşık 24 trilyon gigabayt veri üretiliyor.
Bu bilgilerin bir kısmı çok az değere sahip olsa da yine de işlenmesi gerekiyor; bazı veriler ise eğitim, kaza durumunda kanıt olarak ve kalite kontrol amacıyla saklanıyor.
Ne kadar olduğunu düşün enerji Ve su bu bilgiyi işleyen veri depolama merkezlerinin ihtiyacı olacaktır. İronik olarak, bu şu anlama gelebilir: arabanızı sürmenin çevresel etkisi daha düşük olabilironu üretmenin ve dayandığı veri depolama ve sunucuların genel etkisi, EV yeşil parıltısının üzerine kötü, karanlık bir gölge düşürecek.
Şimdi tüm bu sokak mobilyalarının trafik yönetim sistemiyle bilgi ve veri paylaştığı için kullandığı enerjiyi düşünün. Bunların hepsi bir yerden gelmesi gereken enerjiye dönüşüyor; ama nereden?
Karşılaştırıldığında, insan sürücüler araba kullanmak için yaklaşık 24 watt kalorifik enerji kullanıyor, bu da havuç yemeye eşdeğer.
Ne kadar iyi tanınmak istiyorsunuz?
Veri yaşam döngüsü başka bir konudur. Bunların çoğu, alaka düzeyini hızla kaybeden düşük dereceli bilgiler olacaktır. Ama hepsi değil.
Peki hangi veriler saklanmalı?
Tutulmayan şeylerin sınırları vardır. Örneğin, bir kaza durumunda, müfettişlerin, otonom cihazın yol kurallarına uyduğunu doğrulamak için tüm bu bilgilere erişebilmesi gerekecek; bu da hem geniş veri arşivlerini hem de kişisel bilgilerin tanımlanabilir olma tehlikesini akla getiriyor. Araştırılan araca geri bağlantı kurulabilmesi için kimliği belirlenebilir olmalıdır.
Verinin kimliği olduğu yerde kazanılacak para da vardır. Bu nedenle bazı veri komisyoncularının, nasıl sürdüğünüz ve nereye gittiğiniz hakkındaki bilgileri sızdırıp mevcut bilgilerine eklemeyi çok isteyeceğinden eminim. kişisel alışkanlıklarınıza ilişkin içgörü dosyaları.
Veri komisyoncularının sizi çevrimiçi olarak takip etmek için halihazırda ‘parmak izlerini’ (cihazlarınıza özgü nitelikler) nasıl kullandığını düşünün. Aynı şeyi sen ve araban için de yapacaklar mı? Durdurulmadıkları sürece elbette yapacaklar.
Nerede olduğunuzu (ve nereye gittiğinizi) kim bilebilir?
Ancak elbette bu veriler aynı zamanda potansiyel olarak süper kullanışlıdır. Bunun gelişmiş şehir altyapı yönetimini nasıl besleyeceğini düşünün.
Akıllı şehir devriminin savunucuları, bunun seyahati daha hızlı ve daha ucuz hale getirmesi, toplu taşımayı optimize etmesi ve altın postu bulması gerektiğini savunuyor. (Tamam, öyle değil.) Yapacağı neredeyse kesin olan şey, akıllı şehir yönetimi çözümleri geliştiren bir avuç ticari şirketi zenginleştirmek olacaktır.
Peki şirketler iflas ederse veya saldırıya uğrarsa bu bilgilere ne olur? Verilerin varlığı ne kadar hızlı bir şekilde müdahaleci kişisel gözetime veya düşman ulus devletlerin bireylere yönelik kötü saldırılarına dönüşüyor?
Bu, yazılım sağlayıcılarının, verilerini saklamak için diğer hizmetleri kullanmayı seçen şehirlerden yüksek çıkış ücretleri talep ettiği kaçınılmaz kilitlenme sorunlarını düşünmeden önce bile geçerli.
Yazılım sağlayıcıları istifa ettiğinde ne olur?
Ayrıca farklı sistemler arasında geçiş yapmayı zorlaştıran veya imkansız hale getiren uyumsuz veri formatları tehlikesi de vardır. Bunun daha önce teknolojide olduğunu görmüştük ve yeni ortaya çıkan ve zayıf bir şekilde düzenlenen yeni bir sektörde bunu tekrar görmemiz kaçınılmaz.
Yazılım geliştiricisi iflas edene veya ulus devlet ödemeyi unutana kadar karayolu trafik koşulları iyileşecektir. Hiç şüphe yok ki bu faktörlerden bazılarının genel olarak nasıl etki gösterdiğini göreceğiz. akıllı şehir dağıtımları Orta Doğu’da, örneğin Suudi Arabistan’daki Kral Abdullah Finans Bölgesi Geliştirme ve Yönetim Şirketi (KAFD DMC) gibi.
Akıllı şehirler büyük bir iştir ve bir 517 milyar dolarlık pazar fırsatı akıllı şehir çözümleri sağlayıcıları için. Kazanılacak bu kadar çok şey varken, rekabet şiddetli olacak, birleşme ve satın alma faaliyetleri hızlı olacak ve veri kilitlenmesi ve uyumsuzluk tehlikeleri kaçınılmaz olacaktır. Dediğim gibi bunu daha önce de gördük.
Düşmanlarınızı kolay yoldan nasıl öldürebilirsiniz (ve bunu inkar edebilirsiniz)
Birinci Dünya Savaşı, 1914 yılında Avusturya Arşidükü Franz Ferdinand’ın öldürülmesinin ardından başladı. İlk saldırı, kraliyet konvoyu Saraybosna’dan geçerken, bir suikastçının el bombası atıp ıskalaması sonucu gerçekleşti. İkinci başarılı saldırı ise aracın dar bir sokakta trafikte durması üzerine gerçekleşti. Başka bir suikastçı Arşidük’ü vurup öldürdü ve 40 milyon kişinin hayatına mal olan bir savaşı hızlandırdı.
Tarih dersini burada anlamlı kılan şey arabadır. Şimdi, düşman bir ulus devletin veya iyi kaynaklara sahip bir terörist grubun o gün Arşidük’ün bulunduğu yere erişim sağladığını veya arabanın hareketlerini kontrol altına almak için trafik yönetim sistemine girmeyi başardığını hayal edin.
Arabayı nerede durduracaklarını seçebilirlerdi.
Kurbanınızın çevresini kontrol ettiğinizde zarar vermek çok daha kolaydır. NSO Grubu’nun sinsi, kınanması gereken ve devam eden saldırılarının maliyeti göz önüne alındığında bu pek de mantıksız değil. Otonom araçla suikast sadece mantıklı bir sonraki adımdır.
Arabalar karmaşıktır
Arabalar karmaşıktır. Günlük yaşamın her alanına yerleşmiş durumdalar ve bunların değiştirilmesi, herhangi bir otonom araç projesinin beklediğimiz dönüşüm derecesini sunabilmesi için önce yanıtlanması gereken derin soruları ortaya çıkarıyor.
Gizliliğe odaklanması ve yenilenebilir enerji konusundaki duruşuyla Apple, bu soruların bazılarının yanıtlarını bulabilir. Ancak hepsini yanıtlamak, Apple Cars’ın bir süre daha test laboratuvarında bekleyeceği anlamına geliyor.
Hala Apple’ın bisiklet yapması gerektiğini düşünüyorum.
Lütfen beni takip edin Mastodonveya bana katılın AppleHolic’in barı ve ızgarası Ve Elma Tartışmalar MeWe’deki gruplar.
Telif Hakkı © 2023 IDG Communications, Inc.