Starship uzay aracının Ay’a doğrudan uçuş yapması mümkün değil; derin uzaya gönderilmeden önce Dünya yörüngesinde yakıt ikmali yapması gerekiyor. Starship sistemi yalnızca bir fırlatma gerektirse de yakıt deposuna yönelik fırlatma ihtiyacı göz önüne alındığında toplam fırlatma sayısı çift haneli rakamlara ulaşıyor.
17 Kasım’da NASA’nın Ay-Mars programı müdür yardımcısı Lakeisha Hawkins, NASA’nın danışma komitesine yaklaşan Artemis misyonlarının durumu hakkında bilgi verdi.
İnsansız bir test olan Artemis I, 2022 yılında başarıyla tamamlandı. Artemis II’nin mürettebatlı fırlatılmasının 2024 sonlarında yapılması planlanıyor. Artemis III, Apollo programından bu yana ilk kez astronotların ay yüzeyine ineceği görevdir.
2021 yılında NASA, bu görev için HLS iniş modülünün tedariki konusunda SpaceX ile bir sözleşme imzaladı. Starship halen geliştirilme aşamasındadır ve ikinci yörünge test uçuşu 18 Kasım’da gerçekleştirilecektir.
NASA ile yaptığı sözleşme uyarınca SpaceX’in, güvenli iniş yeteneğini göstermek için Artemis III’ün önünde ay yüzeyine mürettebatsız bir test uçuşu gerçekleştirmesi gerekiyor. Bu uçuşun, 2025’in sonlarındaki Artemis III misyonundan bir yıl önce, gelecek yıl gerçekleşmesi planlanıyor.
SpaceX şu anda Starship için biri Teksas’ta, diğeri Florida’da olmak üzere iki fırlatma kompleksi inşa ediyor. 20 Nisan 2023’teki ilk yörünge uçuşu da dahil olmak üzere tüm Starship test uçuşları Boca Chica, Teksas’taki Starbase’den başlatıldı ve 18 Kasım lansmanı da oradan gerçekleşti. Fırlatmaların yüksek hızı göz önüne alındığında, SpaceX, NASA’dan kiralanan Kennedy Uzay Merkezi pad 39A’da ikinci bir kompleks inşa ediyor. SpaceX’in halihazırda Falcon 9 ve Falcon Heavy için bölgede bir fırlatma rampası var.
Hawkins’e, Starship HLS’nin Texas’tan mı yoksa Florida’dan mı fırlatılacağı sorulduğunda, sistemin yakıt tedarikini yenilemek için birden fazla fırlatma gerektirdiğini, dolayısıyla fırlatmaların hem Teksas’tan hem de Florida’dan yapılması gerektiğini söyledi.
“Starship ile ilgili karmaşıklıklardan ve zorluklardan biri birden fazla yakıt istasyonuna duyulan ihtiyaçtır. Hawkins, gerekli programı sürdürmek ve yakıt seviyelerini ve diğer faktörleri etkili bir şekilde yönetmek için hızlı, sıralı yakıt teslimatları gerekiyor, dedi. Bu, hem Starbase sitesinin hem de Kennedy Uzay Merkezinin kullanılmasını gerektirecektir. Modülün uçuşu yaklaşık olarak bu fırlatma sırasının ortasındadır.
SpaceX’in Starship’e Dünya yörüngesindeki bir yakıt üssünde yakıt ikmali yapma planı başından beri biliniyordu, ancak gerekli fırlatma sayısı ne NASA ne de SpaceX tarafından belirtilmemişti.
Tüm bu fırlatmalar yalnızca iniş modülü içindir. Mürettebat, NASA Uzay Fırlatma Sistemi roketiyle fırlatılan NASA’nın Orion kapsülüyle Ay’a seyahat edecek. Starship’in aksine SLS, bir uzay aracını doğrudan Ay yörüngesine yerleştirme kapasitesine sahiptir. SLS için yakıt ikmali gerekli değildir, ancak Starship’in aksine roket harcanabilir.
Orion kapsülü ve Starship HLS iniş aracı ay yörüngesinde birbirine bağlanacak. Mürettebat, Dünya’ya dönmeden önce ay yüzeyine gidip geri dönmek için Starship’e binecek.
NASA, önümüzdeki on yıl için planlanan Artemis V görevinden başlayarak HLS iniş modülünün ikinci tedarikçisi olarak Blue Origin’i seçti. Ayrıca uzayda yakıt ikmali yapılması da planlanıyor ancak bu, Dünya yörüngesinde değil, Ay’a daha yakın gerçekleştirilecek.
Eski mekik programı yöneticisi olan Komite Başkanı Wayne Hale, Ay’ı keşfetmek ve Mars’a ulaşmak için geliştirilen yeni sistemlerin Apollo ay programından daha karmaşık mimarilere sahip olduğunu belirtiyor. Bu teknolojiler zorluklarla karşılaşsa da, uzun vadeli uzay araştırmalarında önemli bir rol oynuyorlar: “Bu, Apollo senaryosunun kısa bir inişle, bayrak ve ayak izlerinin yapıştırılmasıyla tekrarlanmasından daha karmaşık bir tasarım mimarisi, ancak uzun vadeli uzay araştırmaları için kritik öneme sahip. dönem uzay araştırmaları.”
İnsanlar Apollon’un nesi olduğunu soruyorlar. Sorun şu ki bu 50 yıl önce olmuş. Tamamen yeni konsept, uzun vadeli ve sürdürülebilirlik fikirlerine dayanıyor. Burada aya ilk ayak basan ve bayrağını diken olmak için bir rekabet yok, ancak güneş sistemi etrafında seyahatin olası geleceği için bütün bir altyapı ve mimari inşa ediliyor. Tabii ki daha karmaşık
Wayne Hale
Jim Free hala ESDMD’yi yönetiyor (gerçi NASA geçen hafta yıl sonunda ajansın en iyi sivil çalışanı olacağını duyurdu). Ana mesajı, tüm Artemis görevlerinin ilerlemekte olduğu, ancak bir sonraki görev olan Artemis II’nin başlatılmasının sistem tamamen hazır olana kadar erteleneceğidir.
NASA’nın şu anda ana odak noktası, Avcoat koruma sisteminin bazı bileşenlerinin beklenmedik bir şekilde tahrip olduğu Artemis I görevi sırasında Orion muhafaza kabuğundaki hasarın nedenini araştırmaktır. Ön sonuçların 2024 baharından önce alınması bekleniyor.
Ancak teknik zorlukların yanı sıra Artemis III misyonunun önündeki en büyük engellerden biri haline gelen bütçe belirsizlikleri de var. Free, daha iyi program yönetimine olanak sağlayacağı için bütçe istikrarının önemini vurguluyor. Şu anda NASA geçici bir Karar üzerinde çalışıyor ve bütçe kararı Kongre’nin çalışmasıyla belirlenecek.
Hale, hangi mali kaynakların mevcut olacağı bilinmediğinde bir programı planlamanın ve geliştirmenin zor olması nedeniyle bütçe istikrarının herhangi bir program için önemli bir risk faktörü olduğunu belirtiyor. Programların daha verimli yönetilebilmesi ve uzay araştırma hedeflerine ulaşılabilmesi için bütçe istikrarının bir öncelik olacağını umuyor.