Yine de Rick ve MortyDizinin süper dehası insan düşmanı, insanlarla terapiye gittikleri için açıkça dalga geçen sinirli alaycı biri olarak tanıtılsa da, dizinin yeni yedinci sezonunda Rick Sanchez’in duyguları hakkında büyük bir şekilde konuşma fikri ortaya çıktı. Rick hâlâ en zorlu duygularıyla, onları içkiye boğarak ve/veya onları süper bilimle yok ederek başa çıkabilen bir pislik.

Ancak Rick, arkadaşlarını, düşmanlarını ve sevdiklerini kendinden uzakta tutmak için ne kadar çabalasa da, aynı zamanda bu dinamikte çözülmesi gereken çok fazla yük olduğunu da biliyor; bu, bir profesyonelin ve bilimi derinlemesine anlayanların en iyi şekilde çözebileceği türden bir şey. insan ilişkileri.

Yeniden düzenlenmesi gibi Rick ve MortyBaşrollerde yer alan bu sezonun Rick’in terapiye ciddi bir şans vermesine odaklanması, ortak yaratıcı Justin Roiland ve Adult Swim’in gösteriyi onsuz devam ettirme planının reddedildiğini kabul etmenin daha açık yollarından biri gibi geldi. Roiland önemli bir parçasıydı Rick ve Mortyancak bunu tek başına yapmadı ve gözden düşmüş işbirlikçisi gibi Dan Harmon da benzer şekilde bu çalışmanın merkezinde yer aldı. yüksek profilli bir cinsel taciz skandalı neredeyse öyle görünüyordu kariyerini tehlikeye atmaya hazırlanıyor.

Rick ve Morty ortak yaratıcılarının perde arkası sorunlarını kendi metninin bir parçası haline getirecek kadar metalaşmadı (henüz). Ancak Rick’in terapiye başvurma sırası geldiğinde, gösterinin hem dehayla hem de kendini yok etmeyle tanınmanın ne anlama geldiğiyle boğuştuğunu, ancak duygusal olarak daha iyi bir yerde olmayı istediğini görebilirsiniz.

Geçenlerde Harmon ve yönetici yapımcı Scott Marder ile konuştuğumda bana şunu açıkladılar: Rick ve Morty yeni bir açıdan, 7. sezonun her ikisinin de (ve buna bağlı olarak dizinin yaratıcı ekibinin geri kalanının) işle daha sağlıklı ilişkiler kurmaya nasıl çabaladığını anlatmasını istediler. Rick’in bu sezon yaptığını gördüğümüz tüm yansıtıcı, içebakışlı çalışmaların Harmon’un kendisinin terapiye girmesinden ilham aldığını söyledi. Ve öyle görünse de Rick ve MortyHarmon, zihinsel sağlıkları üzerinde çalışan insanlar hakkında büyük bir şaka hazırlarken durumun böyle olmadığı konusunda ısrar ediyor.

Almak dışında Rick ve Mortyseyircisi gemide iki yeni başrol oyuncusuHikaye anlatımı açısından bu sezondaki daha büyük yaratıcı hedeflerinizden bazıları nelerdi?

Scott Marder: Sanırım sadece 6. sezon geleneğini sürdürmeye çalışıyorduk; bu, baştan aşağı daha güvenli, iyi inşa edilmiş bir sezon gibi geldi. İnsanlara bunun, ileriye doğru yapmayı planladığımız şeyler için neredeyse bir şablon gibi olduğunu, harika bir sezon olacağını düşündüğüm tüm küçük şeylerin bir nevi serpiştirildiğini göstermek istedik. Rick ve Morty.

Peki ya seriyi nasıl “geliştirmek” istediğiniz açısından? Bu ikiniz için de gerçekten bir öncelik miydi, çünkü şu ana kadar yayınlanmayan bölümlerle ilgili en etkileyici şeylerden biri de fazla klasik gibi Rick Ve Morty hepsi hissediyor.

Dan Harmon: Bu konuşmalar için hiç vaktimiz olduğunu sanmıyorum çünkü perde arkasında dizi her zaman beklenmedik bir türbülansa diğerine uyum sağlamaya ve onunla başa çıkmaya çalışıyordu. Scott bu programa 4. sezonun sonlarında geldi. 5. sezon için işleri yürütmek üzere işe alındı ​​ve terapistinin çiğneyebileceğinden fazlasını ısırdığının ilk işareti 4. sezonu bitirmemize yardım etmesi gerektiğiydi; O ne için tutuldu, biliyor musun?

: Daha sonra hat üreticimiz [J. Michael Mendel] Geçti. O kadar çok şey oldu ki.

DH: Doğru, salgın, patriğimiz Mike Mendell’in kaybı, WGA grevi, programdaki seslerin değişmesiyle yaşanan son olaylar. Ve ondan önce gösterinin başlı başına bir sorunu vardı. Scott ekibe katılmadan önce şovun kendisi kanal için bir çalkantıydı çünkü her zaman bütçeyi ve programı aşıyorduk.

Sorunuza geri dönersek, 6. ve 7. sezonlar arasında hiçbir zaman – en çılgın rüyalarımızda bile – “Haydi, üslubumuz hakkında konuşalım” diyebilecek kadar net ve emin adımlara sahip olduğumuzu sanmıyorum. 7. sezonla greve gideceğiz. Scott ekibe katıldığından beri, hem yaratıcı hem de üretken olarak güvenilir bir gösteri yapan sağlıklı bir çalışma ortamı yaratma dürtüsü var; Oyunun 10 bölümü makul bir şekilde öngörülebilir bir programla ortaya çıkabilir. Ve üzerinde çalışan herkesin kendini yeterince güvende ve mutlu hissetmesini sağlayabiliriz, böylece şovu yapmaya devam edebilir ve insanları Netflix şovlarına kaptırmadan veya Marvel’a kaptırmadan içeriden tanıtabiliriz.

: Her sezon daha da güçlenen bir kadroyu elimizde tutmanın sayesinde büyük bir başarı elde ettiğimizi hissediyorum. Hepimizin çabaladığı süreklilik konusunda o kadar bilgililer ve hepsi de o kadar kudurmuş hayranlar ki, bu seçmeli keyif yeni sezonları ve yeni bölümleri beslemeye devam ediyor.

8. sezonun daha belirgin bir şekilde değişikliklerin ürünü gibi hissedeceğini söyleyebilir misiniz? Rick ve Morty sahip olmak geçti mi?

DH: 7. Sezon sadece bu yolda bir tuğlayı daha temsil ediyor ve bu zaten yazılmış olan 8. Sezon, ortaya çıktığında daha da fazla olacağını düşünüyorum. Forma geri dönüş gibi hissettirecek ve bir nevi “geri döndük bebeğim” hissi uyandıracak ve umarım 9. sezon da öyle olur ama bilirsiniz, hatta Daha Bu yüzden. Ancak bu, rüzgarımızı tekrar yelkenlerimize sokmaya çalıştığımız aşamalı bir süreç olduğu için olacak.

Dan, terapiye girme, işle olan ilişkini yeniden değerlendirme ve dünyada farklı bir şekilde ilerlemeye çalışma konusunda gerçekten açık davrandın. Daha sağlıklı bir duygusal alana girme yönündeki kişisel süreç, her zaman bir tür nihilist çizgiye ve hastalıklı bir mizah anlayışına sahip olan bu dünyayı yaratma şeklinizi nasıl değiştirdi?

DH: Çok komik, terapiye başladığımda benim için dünyadaki en korkunç şey işten akşam 5’te eve gideceğim fikriydi; zor durumda kalacağımı. Çünkü bu, “Şimdiye kadarki en iyi filmi yapacağız, ancak tüm devekuşlarımızla birlikte rol almamız gerekecek” demek gibi bir şey. Mesela bu iki şey nasıl senkronize olacak? Olasılıklar neler?

Ancak öyle bir hedeften geriye doğru çalıştığınızda, hedefin işbirlikçilerinize kadar genişlemeye başladığı ortaya çıktı. Karanlığın hâlâ bir hikaye anlatma aracı ve çok önemli olmasına rağmen hala insan kalbini doldurduğunu ve bunda bir sorun olmadığını keşfediyorsunuz.

Peki terapiden geçtikten sonra “iyi” haliniz nasıl ve nasıl görünüyor?

DH: Akşam 5’te eve gidebilirim ve bunun için gereken şey güven, yetki devri ve rızadır. Gösterideki araları kaldıramıyorum. Dizinin planlandığı gibi ilerlememesinin nedeni hâlâ benim, ancak artık bir senaryo veya buna benzer bir şey üzerinde bir geçişi bitirirken kelimenin tam anlamıyla durmasının nedeni olamam.

Terapi bana şunu öğretti: Şu basit adımla başla: saatlerini ayarla. Çünkü bunu yapmazsanız, bu şehir hayatınızın kurusunu emecek ve bu boşanmanızla ya da intiharınızla sonuçlandığında ya da kendinizi ölene kadar içtiğinizde bu şehir şöyle diyecek: “Sıradaki işkolik kim? Onu buraya getirin.”

Peki buna karşı nasıl korunuyorsunuz?

DH: Kendinize sınırlar koyarsanız, bu aslında etrafınızdaki insanlara da fayda sağlamaya başlar çünkü bu, onlara güvenmeniz, onlarla iletişim kurmanız ve onların liderliğini kabul etmeniz gerektiği anlamına gelir. Scott benim patronum ve günün sonunda karanlığımız için Heather Anne Campbell gibi insanlara güveniyoruz; o herkese yetecek kadar var.

Bu gerçekliğin ve deneyiminin ne kadarını Dr. Wong gibi karakterlere ve bu sezonun başında Bay Poopybutthole’da bulduğumuz duygusal düşüşe yansıtmak istedin Dan?

DH: Başlangıçta, açıkçası ironik, biraz sinirli, komik bir nedenden dolayıydı çünkü bunun terapiye darbe vurmak için sıradan bir komedi olduğunu düşünüyorum. Bu, 80’lerde pandomim şakaları yapmanın haline benziyor. Bunu 70’lerde aldık; Pandomimler bizi sinirlendiriyordu ve sonra 80’ler pandomimler ve onları vurma isteğiyle ilgili sıradan şakalarla doluydu ve sanki “herkes pandomimlerden nefret ediyor.”

Ama o zamanlar ciddi olarak terapiye başlıyordum ve bu yüzden orijinal olmayı isteyerek terapiyi değerli olarak göstermek istedim. “Pickle Rick”in sonunda şöyle bir şey var: “Tabii ki, bırakalım da Rick bu kenar lordundan bekleyeceğiniz ve saygı duyacağınız tüm monologunu yapsın, ama sonra son sözü ona verelim.” Ve onun bakış açısından ona karşı yazmak benim için inanılmaz derecede tedavi edici bir deneyimdi çünkü kesinlikle saçmalıklarımı inkar etmeden bana seslenen bir psikiyatrın yerine geçmek zorunda kaldım. Sadece şunu söylüyorum: “Bak dostum, sanırım geri dönmen gerekiyor. Seni mutlu etmek istiyorum. Bana para ödüyorsun. Seni mutlu etmem için bana para ödeyebilirsin. Ben senin annen değilim. Ben senin rehberlik danışmanın değilim. Terapistimin benimle yaptığı anlaşma bu.

Sizce Dr. Wong da Rick’le aynı türden bir anlaşma mı yaptı?

DH: Bence Rick gibi bir karakterin terapide olması, konuyu ciddiye almaya ve kullanmaya başladıkça eğlenceli ve havalı olabilir. Pissmaster sorununu çözmek için ona gitmesini ve hâlâ ona bir satıcıymış gibi davranmasını seviyorum. Ona gerçekten saygı duyduğu eşiği geçemez. Ancak terapinin kendisinin hakim olmadığı bir bilim olduğunu kabul etti.



genel-2