Sanatçının, Güneş benzeri bir yıldızın yörüngesinde keşfedilen yedi gezegenden ikisini gösteren konsepti. Kepler-385 adı verilen sistemin kimliği, NASA’nın Kepler misyonundan elde edilen veriler kullanılarak belirlendi. Kredi bilgileri: NASA/Daniel Rutter
NASAKepler teleskop verileri, Güneşimizden biraz daha büyük ve daha sıcak bir yıldızın etrafında dönen yedi sıcak, büyük gezegene sahip Kepler-385 adı verilen yeni bir sistemi ortaya çıkardı.
NASA’nın emekliye ayrılan Kepler uzay teleskobundan elde edilen verilerin sürekli incelenmesiyle, yedi bunaltıcı gezegenden oluşan bir sistem ortaya çıkarıldı: Her biri, güneş sistemimizdeki herhangi bir gezegenden alan başına, ev sahibi yıldızdan gelen daha fazla radyant ısıyla yıkanıyor. Ayrıca yakın komşularımızdan farklı olarak, Kepler-385 adı verilen bu sistemdeki yedi gezegenin tamamı Dünya’dan büyük ancak Dünya’dan küçüktür. Neptün. Altıdan fazla doğrulanmış gezegen veya gezegen adayı içerdiği bilinen birkaç gezegen sisteminden biridir. Kepler-385 sistemi öne çıkanlar arasında yer alıyor yeni Kepler kataloğu 700’den fazla çoklu gezegen sistemi de dahil olmak üzere neredeyse 4.400 gezegen adayını içeriyor.
Dış Gezegenleri Hassas Bir Şekilde Kataloglama
NASA’nın Kaliforniya Silikon Vadisi’ndeki Ames Araştırma Merkezi’nde araştırma bilimcisi ve yeni kataloğu sunan makalenin baş yazarı Jack Lissauer, “Kepler gezegeni adaylarının ve özelliklerinin bugüne kadarki en doğru listesini bir araya getirdik” dedi. “NASA’nın Kepler misyonu, bilinen ötegezegenlerin çoğunu keşfetti ve bu yeni katalog, gökbilimcilerin bu gezegenlerin özellikleri hakkında daha fazla bilgi edinmesine olanak tanıyacak.”
Sanatçının yedi gezegenli sistem olan Kepler-385 konsepti, NASA’nın Kepler uzay teleskobu tarafından keşfedilen yeni gezegen adayları kataloğunda ortaya çıktı. Kredi bilgileri: NASA/Daniel Rutter
Kepler-385 sisteminin merkezinde Güneş’ten yaklaşık %10 daha büyük ve %5 daha sıcak, Güneş benzeri bir yıldız bulunmaktadır. Her ikisi de Dünya’dan biraz daha büyük olan iki iç gezegen muhtemelen kayalıktır ve ince atmosfere sahip olabilir. Diğer beş gezegen ise daha büyük (her birinin yarıçapı Dünya’nınkinin yaklaşık iki katı büyüklüğünde) ve kalın atmosferlerle örtülmeleri bekleniyor.
Gelişmiş Veri Analizi ve Devam Eden Keşifler
Kepler-385 sisteminin özelliklerini bu kadar ayrıntılı bir şekilde tanımlayabilme yeteneği, bu en son ötegezegen kataloğunun kalitesinin kanıtıdır. Kepler misyonunun son katalogları, diğer yıldızların etrafındaki gezegenlerin ne kadar ortak olduğunu ölçmek için optimize edilmiş listeler üretmeye odaklanırken, bu çalışma, her bir sistem hakkında doğru bilgi sağlayan ve Kepler-385 gibi keşifleri mümkün kılan kapsamlı bir liste oluşturmaya odaklanıyor.
Yeni katalog, yıldız özelliklerine ilişkin geliştirilmiş ölçümler kullanıyor ve geçiş yapan her gezegenin, ev sahibi yıldızdan geçen yolunu daha doğru bir şekilde hesaplıyor. Bu kombinasyon, bir yıldız birden fazla geçiş gezegenine ev sahipliği yaptığında, genellikle bir yıldızın yalnızca bir veya iki gezegene ev sahipliği yaptığı duruma göre daha fazla dairesel yörüngeye sahip olduğunu göstermektedir.
Kepler’in birincil gözlemleri 2013 yılında sona erdi ve bunu teleskobun K2 adı verilen ve 2018 yılına kadar devam eden genişletilmiş görevi izledi. Kepler’in topladığı veriler galaksimiz hakkında yeni keşifleri ortaya çıkarmaya devam ediyor. Görev bize yıldızlardan daha fazla gezegen olduğunu gösterdikten sonra, bu yeni çalışma, bu gezegenlerin her birinin ve onların ev sistemlerinin neye benzediğine dair daha ayrıntılı bir resim çiziyor ve bize güneş sistemimizin ötesindeki birçok dünya hakkında daha iyi bir görüş sağlıyor.
“Kepler Gezegen Adaylarının Güncellenmiş Kataloğu: Doğruluk ve Yörünge Periyotlarına Odaklanma” başlıklı araştırma makalesi yakında çıkacak. Gezegen Bilimi Dergisi.
Referans: Jack J. Lissauer, Jason F. Rowe, Daniel Jontof-Hutter, Daniel C. Fabrycky, Eric B. Ford, Darin Ragozzine, Jason H. Steffen tarafından yazılan “Kepler Gezegen Adaylarının Güncellenmiş Kataloğu: Doğruluk ve Yörünge Dönemlerine Odaklanma” ve Kadri M. Nizam, Kabul Edildi, Gezegen Bilimi Dergisi.
arXiv:2311.00238