Bu sanatçının konseptinde NASA’nın Voyager 1 uzay aracı, 2012’de girdiği yıldızlararası uzayda veya yıldızlar arasındaki boşlukta yolculuk ederken tasvir ediliyor. Farklı bir yörüngede seyahat eden ikizi Voyager 2, 2018’de yıldızlararası uzaya girdi. Kredi: NASA/JPL -Caltech
NASA‘nin Voyager görev ekibi, iki uzay aracının uzun süreli işlevselliğini sağlamak için zorluklarla mücadele ediyor. İticideki yakıt kalıntısı sorunlarını hafifletiyorlar ve daha önce Voyager 1’de yaşanan bir arızayı düzeltmek için bir yazılım yaması uyguluyorlar.
Bu çabalar, ajansın yıldızlararası kaşiflerinin ömrünün uzatılmasına yardımcı olacak.
Mühendisler NASA’nın Voyager misyonu 1977’de fırlatılan her iki uzay aracının da önümüzdeki yıllarda yıldızlararası uzayı keşfetmeye devam etmesini sağlamak için adımlar atıyor.
Çalışmalardan biri, uzay aracındaki bazı iticilerdeki dar tüplerin içinde birikmiş gibi görünen yakıt kalıntısına yöneliktir. İticiler, her uzay aracının antenini Dünya’ya doğrultmak için kullanılır. Bu tür bir birikim bir avuç başka uzay aracında da gözlemlendi.
Ekip ayrıca geçen yıl Voyager 1’de ortaya çıkan bir aksaklığın tekrarını önlemek için bir yazılım yaması da yüklüyor. Mühendisler sorunu çözdü ve yama, sorunun Voyager 1’de tekrar oluşmasını veya ikizi Voyager 2’de ortaya çıkmasını önlemeyi amaçlıyor.
İtici Kurulumu
Voyager 1’deki iticiler ve Voyager 2, öncelikle iletişim kurmak için uzay aracı antenlerini Dünya’ya doğrultmak için kullanılır. Uzay aracı üç yönde dönebilir: yukarı ve aşağı, sola ve sağa ve merkezi eksen etrafında tıpkı bir tekerlek gibi. Bunu yaparken, iticiler antenlerini Dünya’ya dönük tutmak için otomatik olarak ateşleniyor ve uzay aracını yeniden yönlendiriyor.
İtici yakıt, yakıt hatları aracılığıyla iticilere akar ve daha sonra itici gaz giriş tüpleri adı verilen ve harici yakıt hatlarından 25 kat daha dar olan iticilerin içindeki daha küçük hatlardan geçer. İticilerin her ateşlenmesi, çok az miktarda itici gaz kalıntısı ekleyerek, onlarca yıl boyunca kademeli olarak malzeme birikmesine yol açar. İtici gaz giriş tüplerinin bazılarında birikme belirgin hale geliyor. Bu artışı yavaşlatmak için görev, iticileri ateşlemeden önce iki uzay aracının her yönde biraz daha dönmesine izin vermeye başladı. Bu, itici ateşlemelerinin sıklığını azaltacaktır.
İtici dönüş aralığındaki ayarlamalar Eylül ve Ekim aylarında gönderilen komutlarla yapıldı ve bunlar, uzay aracının geçmişe göre her yönde neredeyse 1 derece daha uzağa hareket etmesine olanak sağladı. Görev aynı zamanda daha az sayıda, daha uzun atışlar gerçekleştiriyor; bu da her bir uzay aracında yapılan toplam atış sayısını daha da azaltacak.
Ayarlamalar, görev üzerinde en az etkiyi sağlayacak şekilde dikkatlice tasarlandı. Uzay aracının daha fazla dönmesi, bazı bilimsel verilerin zaman zaman kaybolması anlamına gelse de (tıpkı diğer uçtaki kişinin arada sırada konuşmayı kestiği bir telefon görüşmesinde olduğu gibi) ekip, planın Voyager’ların zaman içinde daha fazla veri geri göndermesine olanak tanıyacağı sonucuna vardı.
Mühendisler, itici yakıt giriş tüplerinin ne zaman tamamen tıkanacağını kesin olarak bilemiyorlar, ancak bu önlemlerle bunun en az beş yıl daha, muhtemelen çok daha uzun bir süre boyunca gerçekleşmeyeceğini umuyorlar. Ekip, önümüzdeki yıllarda iticilerin ömrünü daha da uzatmak için ek adımlar atabilir.
NASA’nın Güney Kaliforniya’daki Jet Propulsion Laboratuvarı görevi için proje bilimcisi olan Linda Spilker, “Görevin bu aşamasına gelindiğinde mühendislik ekibi, elimizde henüz bir strateji kitabı bulunmayan pek çok zorlukla karşı karşıya kalıyor” dedi. “Fakat yaratıcı çözümler bulmaya devam ediyorlar.”
İşleri Düzeltmek
2022 yılında, Voyager 1 uzay aracını Dünya’ya göre yönlendiren yerleşik bilgisayar, normal şekilde çalışmaya devam etmesine rağmen, bozuk durum raporları göndermeye başladı. Görev mühendislerinin bunu yapması aylar sürdü sorunu kesin olarak belirlemek. Tutum ifade etme ve kontrol sistemi (AACS), komutları yanlış yönlendiriyor ve bunları gerçekleştirmek yerine bilgisayarın belleğine yazıyordu. Kaçırılan komutlardan biri, AACS durum raporunun sahadaki mühendislere ulaşmadan bozulmasına neden oldu.
Ekip, AACS’nin yanlış moda girdiğini belirledi; ancak nedeni belirleyemediler ve bu nedenle sorunun tekrar ortaya çıkıp çıkmayacağından emin değiller. Yazılım yaması bunu önlemelidir.
“Bu yama bizi gelecekte koruyacak ve bu araştırmaları mümkün olduğu kadar uzun süre sürdürmemize yardımcı olacak bir sigorta poliçesi gibidir” dedi. JPLSuzanne Dodd, Voyager proje yöneticisi. “Bunlar yıldızlararası uzayda çalışan tek uzay aracıdır, dolayısıyla geri gönderdikleri veriler yerel evrenimizi anlamamız açısından benzersiz derecede değerlidir.”
Voyager 1 ve Voyager 2 seyahat ettim Dünya’dan sırasıyla 15 milyar ve 12 milyar milden fazla uzakta. Bu mesafelerde yama talimatlarının uzay aracına ulaşması 18 saatten fazla sürecek. Uzay aracının yaşı ve iletişim gecikme süresi nedeniyle yamanın temel kodun üzerine yazması veya uzay aracı üzerinde başka istenmeyen etkiler yaratması riski vardır. Bu riskleri azaltmak için ekip aylarca kodu yazdı, inceledi ve kontrol etti. Ek bir güvenlik önlemi olarak yamayı ilk olarak Voyager 2 alacak ve ikizi için bir test ortamı görevi görecek. Voyager 1’in Dünya’dan diğer uzay araçlarına göre daha uzak olması, verilerini daha değerli kılıyor.
Ekip, 20 Ekim Cuma günü yamayı yükleyecek ve AACS belleğinin doğru yerde olduğundan emin olmak için bir okuma yapacak. Acil bir sorun ortaya çıkmazsa ekip, 28 Ekim Cumartesi günü bir komut yayınlayarak sorunun çözülüp çözülmediğini kontrol edecek. yama olması gerektiği gibi çalışıyor.
Voyager Misyonu Hakkında Daha Fazla Bilgi
Başlangıçta, Voyager misyonu yalnızca dört yıl için planlanmıştı ve her iki sondanın da bu görevi başarıyla tamamlaması planlanıyordu. Satürn Ve Jüpiter. Görev daha sonra Voyager 2’nin ziyaret etmesi için uzatıldı Uranüs Ve Neptünbuz devlerine olan eşsiz yolculuğunu simgeliyor. 1990 yılında başka bir uzantı, sondaları güneşin koruyucu balonu olan heliosferin ötesine göndermeyi amaçladı. Voyager 1 bu dönüm noktasına 2012’de ulaştı ve onu 2018’de Voyager 2 izledi.
Pasadena’daki Caltech’in bir bölümü olan JPL, Voyager uzay aracının inşasından ve işletilmesinden sorumludur. Voyager misyonları NASA Heliofizik Sistemi Gözlemevi altında faaliyet gösteriyor.