Ghostrunner 2 incelemesi – sürpriz bir GOTY yarışmacısı

İtiraf edeyim, Ghostrunner 2’ye ihtiyacımız olup olmadığını sorguladım. Mimar yok edildiğinde ve Dharma Şehri sanal pençelerinden kurtulduğunda Jack, Zoe ve The Climbers’a bir şey kalıp kalmadığını merak ettim. Görünüşe göre evet var ve bu işi üstlendiğim için çok mutluyum Ghostrunner 2 incelemesi – yılın en sevdiğim oyunlarından biri olabilir.

Perdeler, bas elektronika ile çerçevelenmiş, neon pembeler ve canlı menekşelerle aydınlatılmış, çarpıcı bir siberpunk şehir manzarasının önünde açılıyor. Ghostrunner 2’de hiç esir alınmaz, çünkü nefes alacak vaktiniz olmadan anında aksiyona girersiniz. İlk başarımı birkaç dakika (muhtemelen birkaç saniye) içinde ölerek, sıfırlanıp kendime bunun hızlı tempolu bir parkur oyunu olduğunu hatırlatarak elde ediyorum, bu da bölgeye girmem gerektiği anlamına geliyor.

Sonuçta, yalnızca en ölümcül olanlar Dharma Şehri’nde hayatta kalabilir ve bir Hayalet Avcısı olarak siz de busunuz. Kas hafızası devreye girdiğinde ve duvarlardan fırlayıp düşmanlarımı ikiye böldüğümde, kendimi bunun da aynısı olup olmadığını sorarken buluyorum. Oyunun ilk aşamalarında aynı varsayımı yaptığınız için affedilirsiniz ama Ghostrunner 2’nin çok daha fazlasını sunduğunu söylediğimde bana güvenin.

En dikkate değer değişiklik, oyunun ‘HQ’ olarak adlandırılan yeni merkez alanıdır. Başlangıçta sizi görevden göreve sürüklerken, artık neşeli uyumsuzlar grubunuza katılan çeşitli NPC’lerle sohbet etmek için biraz boş zamanınız olacak. Hikayelerini ve karşılaşmalarını bozmayacağım ama kesinlikle favorim, çok sevimli (ama çok meraklı) bir robot arkadaşının eşlik ettiği şımarık bir hacker olan Kira.

Her ne kadar The Climbers, geniş geçmiş hikayeleri ve değişken karakterizasyonuyla pek Baldur’s Gate 3 karakterleri olmasa da, oyun dünyasına biraz hayat getirmeye yardımcı oluyorlar. Zoe sessiz, ciddi olandır, Connor sinir bozucu ama şakacı bir liderdir ve Bakunin, ilk oyundaki olaylar sırasında onunla tanışmış olsaydınız sizi öldüreceğini itiraf eden kötü şöhretli Keys’in eski bir üyesidir ( Aslında, Project HEL DLC’sini oynadıysanız gerçekten de bunu yapmaya çalışıyor).

Ancak merkez sadece takılmak için bir yer değil. Ayrıca becerilerinizi ve ekipmanınızı geliştirebilir, çeşitli eğitim zorluklarını deneyebilir ve eğer benim gibiyseniz Ghostrunner’ınızı gösterişli görünen silahlarla donatabilirsiniz. Karargah, sonsuz sayıda tekrar oynanabilir yan zorluklarla dolup taşıyor ve deneyime yepyeni bir temel katıyor.

Elbette yeni yetenekler de var; bunların arasında en önemlisi ‘Üst Düzey Beceriler’dir. Yoluna çıkan her şeyi parçalayan ölümcül bir lazerden etrafınızdaki her şeyi FEAR’ın ikonik yavaş çekiminde yavaşlatan ‘Kurşun Zamanı’na kadar uzanan seçeneklerle ilerledikçe bunları elde edersiniz.

Başlangıçta shuriken becerisini de edinirsiniz; tabii ki kulağıma müzik gelir. Bazıları ilk oyundaki tüm farklı bulmacaları hatırladığında inleyebilir (bunlar kontrol cihazının kabusuydu), yıldız şeklindeki merminizin kısa devre anahtarlarından daha fazla kullanım alanı var. Onları sersemletmek için robotik düşmanların üzerine fırlatabilir, ardından kıskacınızı kullanarak saldırıp tek hamlede onları katletebilirsiniz. Daha önce olmayan kıskaç noktaları oluşturmak için onları duvarlara ateşleyebilirsiniz. Veya onları patlayıcı varillere fırlatıp yakındaki herkesi öldürebilirsiniz. Eğlenceli görünüyor? Gerçekten, gerçekten öyle.

Ama işler daha da iyiye gidiyor. Resmi olarak görünmez olabilirsiniz; evet, gerçekten. Jack kendisinin bir klonunu yaratır ve ortadan kaybolur, belirli bir süre sonra veya bir düşmanın kafasını uçurduğunda yeniden ortaya çıkar. Çok havalı olmasının yanı sıra bu, önceki seviyelerde ulaşamayacağınız alanlara erişmenizi sağlayarak yine eğlenceli bir tekrar oynanabilirlik sağlar.

Bunlar ve yükseltilebilir temel becerileriniz, oyunun çok sayıda bulmacasıyla birlikte gelir. Ghostrunner’ın hızı ve parkuru desteklediği Ghostrunner 2, neredeyse biraz daha zorlu bir Aperture Science laboratuvarındaymışım gibi hissetmemi sağlayan çeşitli mantık bulmacalarıyla dolu.

Ancak bunlar yüksek oktanlı hissi koruyor, genellikle shuriken’inizle bazı şeylere uzaktan kısa devre yapmanızı gerektiriyor, daha sonra sistemler tekrar çevrimiçi olup sizi ikiye bölmeden önce bunu kapatmanız gerekiyor. Özellikle acımasız zorluklardan biri, görünmezlik klonunuzu kullanarak havada bir lazer ışınını (iki kez) kırarken, uçuş sırasında shurikenleri zaman baskısı altında fırlatmanızdır. Tıpkı oyunun merkezinde olduğu gibi, bu bulmacalar da ilk oyunun kemiklerine biraz et katıyor ve Dharma’nın gerçekten sizi öldürmek üzereymiş gibi hissetmesini sağlıyor.

Ve eğer Dharma seni öldürmezse, yeni keşfedilen Asura öldürecek. Mimar ve Mara’nın kendilerinden önce yaptığı gibi kitleleri boyunduruk altına almayı amaçlayan haydut Ghostrunner’lardan oluşan bir koleksiyon, her karakter kesinlikle baş döndürücü bir boss dövüşüne sahne oluyor; özellikle de Avatar öne çıkıyor.

Bu yıl pek çok patronla dövüştüm; Lies of P incelemem bunu kanıtlıyor. Ancak Avatar (ya da Rahu) 2023’teki en sevdiğim savaş olabilir. Karşılaşma, bir anlık hevesle değişen akıcı bir sanal alan olan Cybervoid’de gerçekleşiyor. Hatta yaklaşmak için, üzerinden atladığınız duvarların sağlam olduğundan emin olmak için farklı hilelerle hokkabazlık yapmalısınız ve bir yandan da devasa dalga benzeri mermilerden kaçmalısınız. Duvarda koşarken bir kez daha bunlarla karşılaşırsınız, ancak yan perspektif, açılarınızı tam havada tutmanız gerektiği anlamına gelir, aksi takdirde düşerek ölme riskiyle karşı karşıya kalırsınız.

Seviye ilerledikçe bana Sonic Heroes’daki Rail Canyon’u hatırlatan raylar ve sizi doğrudan Avatar’ın yüzüne fırlatan etkileşimli fanlar var. Bu arada çevredeki yüzeyleri hacklemeyi de hatırlamanız gerekiyor, bu da ‘E’yi ışık hızından daha hızlı değiştireceğiniz anlamına geliyor.

Avatar sizi düşünmeye zorluyor ama aynı zamanda daha önce bahsettiğim kas hafızasına da güveniyor. Bazen oyunun kontrolü eline almasına izin vermeniz daha iyi olur, diğer zamanlarda ise yavaşlayıp düşünmenin faydasını görürsünüz. Çevrenin baş döndürücü olduğu gerçeğiyle birleştiğinde, bu asırlardır süren bir boss savaşıdır; sizi düşünmeye zorlar ama işler zorlaştığında öfkeden vazgeçmek isteyeceğiniz kadar cezalandırıcı değildir. Bu, zorluk ve eğlencenin mükemmel bir dengesidir ve bu hiç de fena bir başarı değildir.

Tüm bunlar, gözler için bir ziyafet olan siberpunk şehir manzarasıyla çevrelenmiştir. Ghostrunner her zaman şık olmuştur, ancak One More Level Dharma’yı bir sonraki seviyeye taşıdı. Asura’nın mekanik katedralinin iç kısımları, Koreli rapçi Lee ‘BewhY’ Byung-yoon’un Side By Side şarkısını anımsatan ağır elektronika ile karışık koro müziğinin sesleriyle yankılanırken, şehrin sokakları yağmurdan kaygan ve neon ve kirle dolu.

Siberboşluk’ta bir gezi yapmak da nefes kesicidir; özellikle de Kira’nın hayalet gibi ama bir o kadar da güzel olan ini. Aslında Ghostrunner 2’nin tamamı bir hayalin gerçekleşmesidir. One More Level, orijinali bu kadar harika yapan şeyi alıyor, üzerinde yenilikler yapıyor ve tüm deneyimi daha iyi hale getiriyor. Çok fazla cezalandırmadan zorluğunu koruyor ve yapı çeşitliliği etkileyici miktarda kişiselleştirme sunuyor; hepsi muhteşem bir manzarayla ve harika bir müzikle sarılmış. Yanıldığımın kanıtlanmasını seviyorum ve Ghostrunner 2 bunu başardı. Şehir bekliyor dostlarım; git ve onu kurtar; sana söz veriyorum buna değer.