Yıl 1994. Tiyatroya gidiyorum, bilet alıyorum. Wes Craven’ın Yeni KabusuVe hazır değilim Sonra ne olur. Yıl 2023. Max’e dönüyorumoynat tuşuna basın Wes Craven’ın Yeni Kabusuve ben Hala bundan sonra olacaklara hazır değilim.
Aradan geçen yaklaşık 30 yılda çok şey değişti Wes Craven son dönüşünü yaptı en tanınmış karakteriyle, Freddy Kruegerultra meta filmde Yeni Kabus. Yaşlandık. Bazılarımız daha akıllı hale geldi. Craven geçti. İnternetin patlamasıyla dünya daha küçük bir yer haline geldi. Ve bu durumda en önemlisi, kendine referans verme, bir fikri ifade etmenin veya bir hikayeyi sunmanın çok daha yaygın bir yolu haline geldi.
1994 yılında Craven son Freddy filmini yazıp yönettiğinde meta-anlatı fikri çok daha az yaygındı. Kesinlikle oradaydı, önceki yılda Son Aksiyon Kahramanı Federico Fellini ve Orson Welles gibi film ikonlarının çalışmalarında bunu denediği 1960’lı ve 1970’li yıllara kadar uzanıyor. Bu yeni bir şey değildi ama özellikle o zamanlar çok nadiren başarılı bir şeydi. Birkaç istisna dışında, ya da Mel Brooks olmadığın süreceBu filmlerin çok azı geniş izleyicilerde yankı buldu. Yani buna rağmen Yeni Kabus Neredeyse yarım milyar dolarlık bir franchise’ı kapatan bu film, dünya çapında 20 milyon doların altında hasılat elde ederek serinin mali açıdan açık ara en az başarılı olanıydı.
Mesaj açıktı. Seyircilerin umurunda değildi. Ve filmi bugün izlemek, özellikle de ilk çıkışından bu yana izlememiş olmak, açıkçası o kadar da şaşırtıcı değil. Craven muhtemelen bazı izleyicilere sanki başka bir dilde altyazısız bir film izliyormuş gibi hissettiren şeyler yapıyor. Çoklu gerçekliklerde neler olup bittiğini düşünmelisiniz. Oyunun ekran içi ve ekran dışı geçmişi konusunda oldukça bilgili olmanız gerekir. Kabus franchise. Film yapım süreci hakkında bilgi sahibi olmak da bir avantajdır ve her şeyden öte, sonuçta hem korkutucu hem de heyecan verici bir şey olarak çalışması gerekir. Nihai sonuç tamamen başarılı değil ancak türün bir sonraki aşamasına neredeyse gerekli bir köprü gibi hissettiren büyüleyici bir korku tarihi kesiti olmaya devam ediyor.
Kısaca özetlemek gerekirse; Yeni Kabuse, kendini oynayan aktris Heather Langenkamp’ın son derece popüler dizide Nancy rolüyle ünlü olduğu bizim dünyamızda geçiyor. Elm Caddesinde ki Kabus dizi oydu. Heather, eski rol arkadaşı Freddy hakkında fazlasıyla gerçek rüyalar görmeye başlar ve bu rüyalar Wes Craven’ın kendi kendini oynaması ve bir final yazmasıyla örtüşür. Kabus Heather’ın filmi. Craven, Freddy’nin artık hikaye anlatımı yoluyla geri gelen kadim bir kötülüğün tezahürü olduğunu ve onu durdurmanın tek yolunun bir film yapmak olduğunu açıkladığında işler rayından çıkıyor; en sonunda bunun da bizim filmimiz olduğunu öğreniyoruz. Bütün bu zaman boyunca izliyordum. Otuz yıllık spoiler uyarısı.
Bugün filmi izlemek bile biraz fazla. Fikir süper yaratıcı ve keşfedilmeye hazır ama aynı zamanda gerçekliğe dayanma konusunda da neredeyse takıntılı; bunu da çoğunlukla ilkeleri kendileri gibi belirleyerek yapıyor (sadece Langenkamp ve Craven değil, aynı zamanda “Robert Englund”u oynayan Robert Englund da) Freddy, New Line Cinema’nın başkanı Bob Shaye ve orijinal filmde Nancy’nin babasını oynayan John Saxon rollerinde). Daha sonra Craven’in hikayeyle ilgili hikayesi izleyicide bir aynaya dönüşüyor: franchise iştahımız, ünlülere olan hayranlığımız ve teröre olan hayranlığımız. Yaratılışı konusunda çelişkili olan ve onun sonuçlarını keşfetmeye hevesli bir adamı canlandırıyor. Film, bunların herhangi biri hakkında ne söylemek istediği konusunda hiçbir zaman tam bir fikir birliğine varamıyor, ancak sizi her şey hakkında düşünmeye sevk ediyor ve belki de bu yeterlidir.
Veya 1994’te belki de çok fazlaydı. Ne olur? Yeni Kabus Bu dolambaçlı, inişli çıkışlı, kendinin farkında olan anlatının bir sonucu olarak, hepimizin tanıdığı ve sevdiği Freddy, filmin büyük bölümünde neredeyse yok. Aniden beliriyor ve sonunda çok daha belirgin bir şekilde ortaya çıkıyor, ancak kendisi “gerçek” ve o kadar da eğlenceli değil. Aslına bakılırsa bu Freddy, Craven’in karakterin gidişatını görmek istediği noktaya çok daha uygun, aksine daha karanlık ve daha korkutucu bir hal alıyor. sonraki devam filmlerinde daha aptal ve daha komik bir yola gitti. Yani beklenti ile niyet arasında belirgin, sınırda zararlı bir çatışma var. Bunların bir kısmı filmin efektleri ve vahşeti ile dağılıyor, ancak bu bile önemli ölçüde geri çevriliyor ve hikayenin bulutu altında biraz kayboluyor.
Film bittiğinde kendimi onun hırsına hayran kaldım. Filmin önerdiği gibi, önceki filmin adı “Freddy’s Dead” olmasına rağmen Craven’in Freddy’yi geri getirme konusunda nasıl baskı gördüğünü ve bunu ancak bu çok ekstrem koşullar altında yaptığını düşününce. Daha sonra Craven’ın takip ettiği filmi düşündüm. Yeni Kabus ile – değil Brooklyn’deki vampir, gerçi bu bir sonraki filmdi. Ondan sonraki: BağırmakKevin Williamson tarafından yazılmıştır. Bağırmak da (ama belki de değil) Çığlık 2) tüm yabancı katmanları olmayan akıllı, meta-korku filmi. Her şey daha odaklı ve akıcı hale gelirken aynı zamanda bir film ve korku hayranı olmanız da sizi ödüllendiriyor. Bu da elbette daha sonra şunu ortaya çıkardı: Bağırmak türün en etkili ve başarılı serilerinden biri haline geldi.
Bunların hepsi şunu söylemek için Wes Craven’ın Yeni Kabusue kesinlikle en iyisi değil Kabus devamı (ÖKSÜRÜK Rüya Savaşçıları COUGH), kesinlikle en kötüsü de değil, o zamanki gişesinin de gösterdiği gibi. Bunun yerine, film her şeyden çok küçümseniyor ve yeterince takdir edilmiyor gibi görünüyor. Hayranları kesinlikle orada ve ben bunun Craven ve korku açısından önemine dair bu aydınlanmayı yaşayan ilk kişi değilim. Ama bir şekilde, onu Ekim ayının rastgele bir akşamında yeniden keşfetmek, tam olarak doğru zamanda yapılacak en doğru şeymiş gibi geldi. Sanki Craven ve Freddy bunu bu şekilde planlamış gibi.
Wes Craven’ın Yeni Kabusu Max’te yayın yapıyor.
Daha fazla io9 haberi mi istiyorsunuz? En son gelişmeleri ne zaman bekleyeceğinizi öğrenin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları yayınlanıyor, sırada ne var Film ve TV’de DC Universeve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.