Denetim, NASA’nın Artemis roket maliyetlerini azaltma hedefini ‘son derece gerçekçi’ olarak nitelendiriyor ve derin uzay araştırmalarına tehdit oluşturuyor

NASA’nın Genel Müfettiş Ofisi tarafından perşembe günü yayınlanan bir rapora göre, NASA’nın Artemis programı için güçlü Uzay Fırlatma Sistemi roketinin maliyetini %50 oranında azaltma hedefi “son derece gerçekçi olmayan” olarak nitelendirildi ve derin uzay araştırma planlarına yönelik bir tehdit olarak nitelendirildi. .

Denetim, önerilen sabit maliyetli sözleşme aracılığıyla bir SLS roketi üretmenin maliyetinin hala 2,5 milyar doları aşacağını söylüyor; ancak NASA, “işgücünün azaltılması, üretim ve sözleşme verimliliği ve SLS’nin kullanıcı tabanının genişletilmesi” yoluyla bu rakamın küçültülebileceğini düşünüyor.

Raporda, “Artemis kampanyasının muazzam maliyetleri göz önüne alındığında, önemli miktarda tasarruf elde edilememesi, NASA’nın derin uzay insanlı keşif çabalarının sürdürülebilirliğini önemli ölçüde engelleyecektir” uyarısında bulunuyor.

Biden yönetimi şimdiden gelecek mali yıl için şimdiye kadarki en büyük NASA bütçesini talep ediyor, ancak Cumhuriyetçilerin liderliğindeki ABD Temsilciler Meclisi muhtemelen NASA’nın bazı taleplerine boyun eğecek.

Denetim, NASA’nın donanım için birden fazla tedarikçi arasındaki mevcut kurulumundan, şu anda erken yapılması planlanan Artemis V ile başlayan en az beş SLS uçuşunun üretimini, sistem entegrasyonunu ve lansmanını içerecek tek kaynaklı bir hizmet sözleşmesine geçme planlarına baktı. 2029 gibi.

NASA’nın bu maliyetleri roket başına 1,25 milyar dolara çıkarabileceği iddiası denetim tarafından dikkate alınmadı.

Denetimde, “NASA’nın %50’lik bir maliyet tasarrufu elde etme yönündeki iddialı hedefi son derece gerçekçi değil. Özellikle incelememiz, çeşitli SLS üretim sözleşmelerindeki maliyet tasarrufu girişimlerinin… anlamlı olmadığını belirledi” diyor.

Yeni sözleşme kapsamındaki ilk 10 SLS roketi için roket maliyetlerinin %20’lik bir düşüşle 2 milyar dolara yaklaşabileceği belirtiliyor.

Artemis I, Kasım 2022’de Kennedy Uzay Merkezi’nden fırlatılan 8,8 milyon poundluk itme kuvvetiyle yörüngeye ulaşan en güçlü roket haline gelen SLS roketini kullandım. Orion uzay aracını mürettebatsız bir uçuşla ayın yörüngesine gönderdi.

Artemis II, dört astronotla birlikte ayın etrafında kısa bir yolculuğa çıkacak ve Kasım 2024 gibi erken bir tarihte fırlatılması hedeflenecekken, daha karmaşık bir Artemis III görevi, ilk kadın da dahil olmak üzere insanları Aralık 2025 gibi erken bir tarihte ay yüzeyine geri döndürmeyi umuyor. NASA’nın 2028 takviminde yer alan bu proje, aya iniş görevlerini desteklemek için Gateway ay uzay istasyonunun inşasına yardımcı olmayı amaçlıyor.

Denetim, 2025 yılına kadar Artemis görevlerinin 93 milyar doları aşacağını belirtti; bu rakam, yıllar süren gecikmeler ve maliyet artışlarının Artemis I’in öncülüğünü olumsuz etkilemesi nedeniyle 2012’de açıklanandan milyarlarca dolar daha fazlasını içeriyor. SLS roketi, bu ayara göre bu maliyetin %26’sını temsil ediyor. 23,8 milyar dolar.

Boeing, çekirdek aşamanın dört RS-25 motoru için Aerojet Rocketdyne ile çalışan ana aşamanın ana yüklenicisi olurken, Northrop Grumman iki katı roket güçlendiriciyi sağlıyor. Lockheed Martin, Orion’un ana yüklenicisi olurken, United Launch Alliance ve Avrupa Uzay Ajansı’nın da SLS ve Orion programlarında payı var.

Keşif Üretim ve Operasyon Sözleşmesi (EPOC) adı verilen yeni sözleşme, SLS sözleşmesini Boeing ve Northrop Grumman’ın Deep Space Transport, LLC adlı ortak girişimine verecek. Sözleşme, toplam 10 olmak üzere ek beş fırlatma seçeneğini de içerecek. Roketin kargo kapasitesini artıracak yeni bir Keşif Üst ​​Aşaması kullanacak olan Blok 1B adı verilen SLS’nin daha büyük bir versiyonunu hedefliyor.

NASA, yeni tek kaynak sözleşmesine girmeden önce, denetimin tavsiye ettiği üç yıllık bir EPOC öncesi sözleşme yapmayı da planlıyor; böylece NASA, yeni birleşik şirketi doğrudan denetlemeye devam ederken aynı zamanda Boeing’e montaj hattı üretimlerini iyileştirmesi için zaman tanıyacak.

Ayrıca gelecekteki Artemis fırlatmalarının bazı yönlerinin sabit maliyetli sözleşmenin dışında kalabileceği konusunda da uyarıda bulundu ve Artemis I’in fırlatılmasına yol açan maliyet geri ödemeli sözleşmelerde 4,3 milyar dolarlık bir artış olduğu belirtildi.

Denetim, NASA’nın mevcut yüklenicilerine roket tasarımına yönelik sınırlı haklara sahip veriler vermesi yönünde çağrıda bulunuyor ve bu da etkin rekabeti engelliyor. Temel olarak, Boing ve Northrop Grumman’dan başka hiç kimse SLS roketi yapamaz ve bu, ağır kaldırma fırlatma hizmetlerinin maliyet artışları söz konusu olduğunda NASA’nın elinin bağlı olduğu anlamına gelir.

Denetim, “Bununla birlikte, SLS üretimini ayrı maliyet geri ödemeli sözleşmelerden birleşik ticari hizmetler yaklaşımına taşımak, eğer sabit fiyatlı bir sözleşme indirimli fiyatı kodlamak için kullanılırsa uzun vadede SLS üretim maliyetlerini potansiyel olarak azaltabilir” dedi.

NASA’nın maliyetleri düşürmeye yönelik tekliflerinden biri, Deep Space Transport’un diğer müşteriler için ölçek ekonomisi yoluyla tasarruf sağlayacak roketler üretebilmesidir. Ancak bugüne kadar başka hiçbir müşteri öne çıkmadı ve SpaceX’in Starship’i ve Super Heavy veya Blue Origin’in New Glenn’i gibi diğer ağır kaldırma roketleri, Artemis program planları için NASA’nın alternatiflerini sunabilir.

Denetimde, “SLS, Artemis misyonunun ihtiyaçlarını karşılayan şu anda mevcut olan tek fırlatma aracı olmasına rağmen, önümüzdeki 3 ila 5 yıl içinde daha hafif, daha ucuz ve yeniden kullanılabilen, insan tarafından derecelendirilen diğer ticari alternatifler mevcut olabilir” yazıyor. “Bu nedenle NASA, iddialı uzay araştırma hedeflerini desteklemek için diğer ticari seçeneklerin orta ve uzun vadeli planlarının bir parçası olup olmayacağını düşünmek isteyebilir.”

NASA’nın Obama yönetimi sırasında belirlenen Artemis programındaki hedefi hâlâ 2040 yılına kadar Mars’a bir insan göndermek.

Ancak denetim, azaltılmış Artemis maliyet hedeflerine yaklaşmaya devam etmesine yardımcı olacak bir dizi öneri ortaya koydu. Diğer önerilerin yanı sıra, sabit maliyetli EPOC yürürlüğe girmeden önce Artemis IV SLS sözleşmelerinden başlayarak “ulaşılabilir maliyet tasarrufu ölçütleri” oluşturmak ve çekirdek aşama ile Üst Keşif Aşaması sözleşmelerini görev başına fiyatla sabit fiyatlı bir sözleşmeye geçirmek de yer alıyor. Böylece NASA gerçek maliyetlerini hesaplayabilir.

Ayrıca gelecekteki SLS satın alımları için “NASA’nın diğer ticari alternatiflere yönelmesine olanak sağlayacak” esnek sözleşmeler de öneriyor.

Denetimde “Bu ticari girişimler büyük olasılıkla birden fazla teknolojik yenilikten yararlanacak” ifadesi yer alıyor. “Maliyetleri daha da aşağı çeken şey, SpaceX, ULA ve Blue Origin gibi havacılık şirketleri arasındaki rekabet; hem SpaceX hem de Blue Origin şu anda NASA’nın SLS tek kullanımlık roketiyle rekabet edecek yeniden kullanılabilir orta ve ağır kaldırma fırlatma araçları geliştiriyor.”

2023 Orlando Sentinel. Tribune Content Agency, LLC tarafından dağıtılmaktadır.