Gece, yeni halef serisi Netflix’in mükemmel animasyonuna Castlevania uyarlamalar, mirasıyla gerçekten akıllı şekillerde oynuyor – hem metametinsel olarak bir ardıl gösterisi olarak hem de kahramanları nesiller boyu süren doğaüstü bir çatışmanın parçası olarak gezinirken anlatısal olarak. Ancak en güzel anlarından biri orijinal serideki büyüleyici bir aynadır ve her ikisi de diziye olan sevgiden kaynaklanmaktadır. oyunların efsanevi müzikleri.
Altıncı bölüm Gece“Suçlu Adamlar Yargılanacak”, yeni baş kahraman Richter Belmont’un (Edward Bluemel), uzun süre önce ölmüş olduğu varsayılan büyükbabası Juste Belmont’la karşı karşıya gelmesiyle Belmont ailesinin soyundaki yeri ile kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak yüzleşmesini konu alıyor.Game of Thrones‘ Iain Glen). Onu vampirle karşı karşıya getiren bir yüzleşmeden yeni kaçmıştı annesini kim öldürdüOlrox (Batı dünyası‘S Zahn McClarnon), Richter ve Juste şu anda benzer paralelliklere sahipler, en düşük seviyedeler ve her ikisi de Julia Belmont’un kaybının peşini bırakmıyor. Richter Çocukken annesinin gözünün önünde öldürülmesini izledi ve Juste buna tanık oldu kızı büyüyor onu bir daha görmemek üzere Amerika’ya gitmek üzere Avrupa’dan ayrılıncaya kadar daha da uzaklaştı.
Her iki adam olarak, bir genç ve çok kendi iyiliği için küstahça davranan ve geride bıraktığı mirastan bıkmış olan diğer kişi, hem birbirleriyle hem de Belmont klanındaki daha büyük yerleriyle olan bağlarıyla beceriksizce boğuşmaya başlar ve CastlevaniaSypha Belnades’in mirasçısı olan büyülü yeteneklere sahip olmak artık zorlaşıyor; bir grup vampir onları habersiz yakalayınca, filizlenen barış anlarının bozulduğunu fark ediyorlar. Olrox’tan kaçtığı için zaten kendinden şüphe duyan Richter hızla bastırılır ve vampir avcısı olarak geçirdiği günlerin çok ötesinde olan Juste, sırf bu şüpheyi daha da artırmak için zincirlerle onun önüne çıkarılır. Ancak vampir avcılarından biri, Richter’in kaçarken geride bıraktığı müttefikleri ve sevdiklerinin (Maria, annesi Tera, yeni yoldaşı Annette) katledileceğini söyleyerek alay ettiğinde genç adamda bir şeyler koptu ve çığlık attı. ıstırap ve öfkeyle, ilahi mavi alevlerle çevrelenmiştir. Annesinin ölümünden bu yana uzun süre kucaklaşmaya çalıştığı soyunun büyülü yanı, yeniden uyandı.
Bu, Richter’in tüm sezon boyunca yaşadığı en büyük kahramanlık anı; maçlardaki ikonik bandanasını ilk kez taktığı yer burası; onu ilk kez, çok uzaklara yayılmış torunları Trevor ve Sypha’nın yetenek ve gücüyle serbest bıraktığını görüyoruz. ilk kez. Düşmanlarını mavi bir cehennemde yakıp kül eden, darbeleri engelleyen ve yumruklarının etrafında topladığı buz büyüsüyle vampirleri saplayan durdurulamaz bir dövüş ve büyü becerisine dönüşür; Belmont ve Belnades bir arada, büyülü ustalıkla ilerleyen bir vampir avcısı güç merkezi. Bu, tartışmasız tüm zamanların en gösterişli animasyonlu aksiyon anı. Geceve elbette bu, gösteride ilk kez Trevor Morris ve Trey Toy’un film müziğinin muzaffer bir ana motifi kucakladığı an. Castlevania‘in oyun geçmişi: “İlahi Kan Hatları.”
İlk kez açılış sahnesinin müziği olarak ortaya çıktı Castlevania: Kanlı Rondo-ilk olarak yayınlandı Castlevania: Drakula X 1995’te SNES’te Batı’da – ve Akira Sōji tarafından bestelenen “Divine Bloodlines”, Richter’in eseri oldu. aslında tema Castlevania serinin en ünlü melodilerinden biri ve “Vampire Killer” ve “Bloody Tears” gibi şarkıların yanı sıra serinin en ünlü melodilerinden biri. İkincisi “Kan Hatları” onuru paylaşıyor Powerhouse’un animasyon uyarlamalarında, zirve noktasında kullanıldıktan sonra yararlanılması dizinin ikinci sezonu Trevor, Sypha ve Alucard’ın Dracula’nın şatosuna saldırısını takip etmek. Ancak aradaki paralellik, her ikisinin de kendi serilerindeki en muhteşem dizilerden ikisi olduğu gerçeğinin çok ötesine geçiyor. Castlevania video oyunu müziği. Her ikisi de, kendi kahramanlarının bağlantılarını, ailelerini ve sevdiklerini, geçmişlerini ve içindeki yerlerini kucakladıkları, ezici zorlukların üstesinden geldikleri ve kaderlerinde yer aldıkları efsanelere dönüştükleri yolculuklarında hayati anlardır.
Belki de Richter, Sypha’nın bir Arayıcı olarak güçlü yetenekleri aracılığıyla aile geçmişinin büyülü yanından yararlanırken “Bloodlines”ın çağrılması uygun olabilir; bu da onun soyundan gelenlerin kendi haline gelme anına paraleldir. Castlevania 2. sezonun “Kanlı Gözyaşları” sekansında, heceleme konusunda ne kadar usta olabileceğini ilk kez gördük. Bu, yalnızca Sypha ile değil, Juste ile de birçok düzeyde bir bağlantıdır. Gece ve oyunlarda Belmont’lar arasında özellikle büyülü bir bilgin olarak görülüyordu, Belnades soyundan ilham alıyordu – bu kuşaktan gelen mirasa Gece karakterlerinin anahtarını yapar. Ancak bu aynı zamanda Richter, Trevor ve Sypha’nın ondan önceki yolculuklarında bu müzikal soyun çağrıldığı dönemde kendilerini içinde buldukları anlarla da paralellik taşıyor.
Bu noktaya kadar GeceRichter’in Belmont’ların geçmişine ilişkin anlayışı, genç ve inatçı bir adamın küstahça işten çıkarılmasıyla karşı karşıya kaldı: Vampirlerle savaşabileceğini biliyordu, bunda iyi olduğunu biliyordu ve önemli olan tek şey de buydu. Ailesinin yüzlerce yıldır mücadele ettiği doğaüstü tehdidin boyutundan büyük ölçüde habersiz olan Richter, kendisini ve duygularını izole etmekle, annesinin travmatik ölümünü bölümlere ayırmakla ve ailenin sözde son soyundan gelen statüsünü büyük ölçüde umursamamakla yetindi. Belmont Klanı. Benzer şekilde Trevor, Sypha ve Alucard da zamanlarının çoğunu harcamışlardı. Castlevaniaikinci sezonu, miraslarına ilişkin kendi şüpheleri ve izolasyonlarıyla boğuştu; Trevor’ın gözden düşmüş Belmont’larla yaşadığı, Sypha’nın Arayıcı arkadaşlarını geride bıraktığı ve Alucard’ın, kendi türünü yok ederek yok eden bir ailenin varisi ile çalışmak zorunda olduğu bir dönem. acı çeken babası.
Bu sadece gerçekten rahatlatıcı doruk anlarında olur; her ikisi de bir bağlantıyla puanlanır. Castlevania‘in daha geniş üstmetinsel tarihi – yani Gece Ve Castlevania‘in kahramanları farkına varıyorGüçlerinin kendilerine en yakın insanlarla olan bağları, ilahi veya başka türlü bu büyük soylarla olan bağlarını kucaklamaları, onları kendilerinin en iyi versiyonlarına dönüştürebilir. Nasıl ki “Kanlı Gözyaşları” Trevor, Sypha ve Alucard’ın bir birlik olarak kendilerine gelmelerini ve bir ayrılık mevsiminin ardından Drakula’nın ordularına karşı yollarını açmalarını organize ettiyse, “Divine Bloodlines” da Richter’in kendi gücünün farkına varmasını sağlayan marş oluyor. Sadece atalarından değil, hayatındaki insanlara duyduğu sevgiden de.
“Guilty Men to Be Judged”ın son anlarında ortalık durulup ilahi mavi alevler titrerken, Toy ve Morris’in “Divine Bloodlines” yorumunun parçalayıcı gitarları, Motifin kederli, koro halinde yorumlanmasına giden yol ve Richter ve Juste az önce ortaya çıkanları düşünüyor. Richter, büyükbabasına, birdenbire kendisini Belmont ve Belnades soyunun büyülü gücünü nasıl bu kadar ustaca kullanırken bulduğunu anlatıyor: “Bilmiyorum.” “Çünkü öyle olması mı gerekiyordu? Yaşamak zorundayım… sevdiğim insanlar var,” diye fark ediyor ve bunu yeniden tanımakta bulduğu gücü yeniden doğruluyor. Tıpkı Trevor, Sypha, Alucard’ın kendisinden önce yaptığı gibi, Richter de nihayet hayatını hem klanının mirası hem de etrafındaki insanlar aracılığıyla başkalarıyla paylaşmanın herhangi bir savaş aracı veya gençliğin palavraları kadar güçlü bir güç olduğunu anladı. olabilir. Hepsi bunu paralel bir bağlantı ve sevgiyle yapıyorlar, Castlevania‘in müzik tarihi bunlardan biridir GeceSerinin kendi animasyonlu soyundaki yerinin en akıllı ve en ödüllendirici keşifleri
Daha fazla io9 haberi mi istiyorsunuz? En son gelişmeleri ne zaman bekleyeceğinizi öğrenin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları yayınlanıyor, sırada ne var Film ve TV’de DC Universeve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.