Sondan Sonra Birkaç ay önce, bir erken aşama finansman turunda bir startup’ın özsermayesinin %25-30’unu alabildiği için gurur duyan bir dizi erken aşama yatırımcıyla (hem melek hem de risk sermayedarları) konuştum. Bir vakada, bir melek yatırımcı “kurucuyu kendilerine %41 hisse vermeye ikna etmeyi başardıkları” için kendilerinin sırtını sıvazladı. Bu hafta Oslo’dayken startup ekosistemindeki birçok oyuncuyla konuşurken bunu birkaç kez hatırladım.
TL;DR: Yukarıdakileri okuyorsanız ve bir startup’ta bu seviyedeki sahiplik hisselerini sizin de yönetebilmeyi diliyorsanız, size bazı kötü haberlerim var: dar görüşlüsünüz ve engel oluyorsunuz startup, kurucular ve sizin başarıya ulaşma şansınız.
Startup kurmak zordur. Bu, yatırımcıların yardımcı olması gerektiği, startup kurucularının cesaretlerinin kırılacağı ve morallerinin bozulacağı ve ayrılma durumunda sıkı çalışmalarının karşılığının uygun şekilde ödenmeyeceği bir durum yaratmamaları gerektiği anlamına geliyor. Ve eğer yatırımcılar bir startup’a çok erken, çok fazla yatırım yaparlarsa olacak olan da tam olarak budur.
İlk turlarda kendilerinin sırtını sıvazlayan yatırımcıların neden start-up’ların sermaye tablolarına zehir hapı attıklarını açıklamak için, her finansman turunda %30 oranında su kaybeden bir şirkete ne olacağına bir göz atalım.
Neden ‘zehirli hap?’ Çünkü kurucuları çok fazla sulandırmak, şirketin önemli bir yatırım getirisi sağlamayacağını neredeyse garanti eder; İleride ek finansmana ihtiyaç duyulursa, gelecekteki yatırımcılar muhtemelen kuruculara ne kadar az sahiplik kaldığı konusunda tereddüt edeceklerdir.