Bugün en iyi battle royale oyunu ölüyor. Benim için üzüntü verici olan şey ise 26 Eylül’ün resmi hizmetin son günü olması. Vampir Maskeli Balo Kan Avıgeliştirici Sharkmob, oyunun kapılarını Elysium’a son bir kez kapatıyor, mikro işlemleri kapatıyor ve oyunu eski halinin bir kabuğu haline getiriyor. Sevgili Toreador Muse’a ve Nosferatu Sabotajcıma veda ederken, Bloodhunt’ın (ve bir bütün olarak battle royale’lerin) neden eskisi gibi çalışmadığını sormaya değer.
Beni yanlış anlamayın: Bloodhunt kusursuz değildi. Nosferatu’nun tünekleri yönetmesiyle piyasaya sürüldü (Karanlık Dünyası’nın en nefret edilen klanı için oldukça büyük bir değişiklik) ve zayıflatmalar çok geç geldi. İkili modun gecikmeli olarak piyasaya sürülmesi genel olarak hayal kırıklığı yarattı ve ortaya çıkan hiç bitmeyen kuyruk süreleri, aksiyonu daha başlamadan öldürdü. Nazik, mavi kanlı Ventrue ve gizemli Tremere cadıları bile battle royale oyununu üzücü kaderinden kurtaramadı, bu yüzden bugünden itibaren ölüme doğru son yürüyüşüne gireceğine dair duyuruyu gördüğümde bir parçam öyle değildi. şaşırmadım.
Ama bu tamamen yıkılmadığım anlamına gelmiyor. ben sürdüm saat Bu oyuna giriyorum, orijinal kurucunun geçiş kartını ve her şeyi alıyorum. İlişkimizin ilk aşamalarında ortağımı bu oyunu oynamaya zorladım ve oyuna olan aşkım beni, cazibesi büyüleyici olan VTM masaüstü dünyasıyla tanıştırdı. Hatta bir video oyununda ilk özel erkek karakterimi bile yarattım ve o da cehennem gibi sıcak. Elbette öyleydi, o bir Toreador’du; Kenara çekil Astarion, benim ilham perim gerçek vampir.
Kişisel duygular (ve tutkular) bir yana, Bloodhunt’ın aslında bazı düzgün mekaniği vardı. Blood Resonances’ı içerek farklı güçlendirmeleri biriktirmek eğlenceliydi ve oyuna biraz strateji katıyordu. Nosferatu’yu yönetiyorsanız Melankolik kan her zaman harika bir seçimdir, oysa Brujah yakın dövüş hasarını artırmak için Choleric’i kapmak isteyecektir; genellikle sadece ‘kafaları patlat ve isim al’ ile sınırlı olan bir türe biraz strateji katıyor.
Ayrıca çeşitli Primogenlerin size göndereceği küçük yan görevleri de sevdim. Kısa olmalarına rağmen dünyaya fazladan bir bilgi vererek onu daha gerçekçi hale getirdiler. Ve dürüst olmak gerekirse, Sharkmob’un Prag’ı bugüne kadarki en sevdiğim haritalardan biri: Gizli bir Sabotajcı veya Haydut olarak vinçlerin tepesinde oturup şehrin sokaklarına bakarak gerçek anlamda saatler geçirebilirim. Veya alternatif olarak Divine Disco’da takılın ve sadece ortamın tadını çıkarın. Yanan Kilise’nin titreyen ışıklarının her sokak köşesini nazikçe aydınlattığı Sharkmob’s Prag, tüm zamanların en sevdiğim video oyunu haritalarından biridir.
Aslında Bloodhunt’ın kendisi sadece moda. Karakter kozmetikleri muhteşem ve oraya ulaşmak için savaş geçişini geçme isteği uyandırıyor. Orada tek bir ‘kötü’ eşya bile yoktu; özellikle de Mia’nın kıyafetini alıp Toreador üstünlüğünün tam anlamıyla vücut bulmuş hali haline gelebildiğiniz için. Kişiselleştirme sınırsızdı ve karakter tasarımları gerçekten VTM’nin özünü yansıtıyor. Bloodhunt konsepti çiviledi ancak gerçekten aşırı kalabalık bir türe iniş yapmayı başaramadı.
Sonuçta, ister onları sevin, ister nefret edin, ister onlara karşı tamamen kararsız olun, Apex Legends, Warzone ve Fortnite’ın battle royale türünün temel direkleri haline geldiği bir sır değil. söyle onlara öyle PC’de battle royale türü. MOBA’lar söz konusu olduğunda League of Legends ve Dota 2’de ve MMORPG’li World of Warcraft’ta da durum aynı; şu anda kaç LoL ve WoW katili var? İsimlerini hatırlıyor musun? Yapmıyorum.
Fortnite patladığında herkes o kervana (veya savaş otobüsüne) binmeye çalıştı ama bu asla işe yaramayacaktı. Fortnite hem yetişkinlere hem de çocuklara aynı anda hitap ederken bir tür tanımladı. Gezegendeki en büyük markalardan bazılarıyla ortaklıkları var, sınırları aşıyor ve kendine özel bir kültürel alan oluşturdu. Bir zamanlar olduğu kadar konuşulmasa da, Fortnite büyük ölçüde BR türüne sahip; geri kalan herkes orada yaşıyor.
Apex Legends elbette aykırıdır. Bazılarımız potansiyel bir Titanfall 3’ün kaybı nedeniyle hâlâ uykularını kaçırsa da (suçlu), Call of Duty: Warzone’un durgunluğu ve Warzone 2’ye verilen tamamen ‘meh’ tepkisi piyasada bir boşluk bıraktı. Apex iyi dengelenmiş, karakterizasyonu akıcı ve piyasadaki en iyi oynanan oyunlardan biri.
Bloodhunt her zaman iki köklü devle mücadele edecekti. Vampire: The Masquerade Bloodlines, günümüzün popülerliği açısından bir Titanfall değil ve Bloodhunt kavramsal olarak harika olsa da, Apex Legends’ın gizli lansmanı gibi benzer oyunların oluşturduğu aynı insta-takibi toplamayı ümit edemezdi.
Prag’ın Karanlık Dünyası’nda güneş doğarken, oyunun nihayet sonun başlangıcına ulaştığını görmek utanç verici. Sunucular açık kalacak ve siz şimdilik oynamaya ve avlanmaya devam edebileceksiniz ama Bloodhunt’ta bir Malkavian’ın nasıl görüneceğini asla göremeyeceğim. Bloodlines 2’nin çıkış tarihi henüz ortadayken ve orijinal Bloodlines’ta yeni bir kayıt başlamışken, VTM’nin hak ettiği rönesansı göreceğini umuyorum. Bugün Bloodhunt ölüyor ama yarın sonsuz yaşamsızlığımızın ne getireceğini kim bilebilir?