Osiris-Rex misyonunun kapsülü, 24 Eylül 2023’te Utah Test ve Eğitim Alanında çöle indikten kısa bir süre sonra görülüyor.

Yedi yıllık uzay yolculuğu, Pazar günü bir NASA kapsülünün ABD’nin Utah eyaletindeki çöle inmesiyle ve şimdiye kadar toplanan en büyük asteroit örneklerini Dünya’ya taşımasıyla doruğa ulaştı.

Bilim insanları örnek için büyük umutlar besliyor ve bunun güneş sistemimizin oluşumunun ve Dünya’nın nasıl yaşanabilir hale geldiğinin daha iyi anlaşılmasını sağlayacağını söylüyor.

Osiris-Rex misyonunun baş araştırmacısı Dante Lauretta bir basın toplantısında kapsülün ana paraşütünün açıldığını öğrendiklerinde “Gerçekten gözyaşlarına boğuldum” dedi.

“İşte o an eve döndüğümüzü anladım… Benim için gerçek bilim daha yeni başlıyor.”

ABD uzay ajansı, eski adı Twitter olan X’teki bir gönderide, 3,86 milyar mil (6,21 milyar kilometre) yolculuğun ABD’nin türünün ilk örnek dönüş misyonuna işaret ettiğini söyledi.

NASA başkanı Bill Nelson, misyonu memnuniyetle karşıladı ve asteroit tozunun “bilim adamlarına güneş sistemimizin başlangıcına dair olağanüstü bir bakış açısı sunacağını” söyledi.

Osiris-Rex sondasının Dünya atmosferine son, ateşli inişi tehlikeliydi, ancak NASA, yerel saatle sabah 8:52’de (1452 GMT) ordunun Utah Test ve Eğitim Alanına yumuşak bir iniş yapmayı başardı.

Sonda, 2016’daki lansmanından dört yıl sonra asteroit Bennu’ya indi ve kayalık yüzeyinden NASA’nın tahmin ettiği kabaca dokuz ons (250 gram) toz topladı.

Bu grafik, Dünya'ya büyük miktarda asteroit tozu örneği gönderen NASA'nın Osiris-Rex sondası görevindeki önemli adımları detaylandırıyor

Bu grafik, Dünya’ya büyük miktarda asteroit tozu örneği gönderen NASA’nın Osiris-Rex sondası görevindeki önemli adımları detaylandırıyor.

NASA, bu küçük miktarın bile “Dünyayı tehdit edebilecek asteroit türlerini daha iyi anlamamıza yardımcı olacağını” söylüyor.

NASA bilim insanı Amy Simon, AFP’ye verdiği demeçte, numune geri dönüşünün “gerçekten tarihi” olduğunu söyledi. “Bu, Apollo ay kayalarının Dünya’ya iade edilmesinden bu yana getirdiğimiz en büyük örnek olacak”.

Osiris-Rex, kapsülünü Pazar günü erken saatlerde 67.000 milden fazla bir yükseklikten serbest bıraktı.

Kapsül saatte 27.000 milden fazla bir hızla ve 5.000 Fahrenheit (2.760 santigrat derece) sıcaklığa kadar aşağı doğru fırlarken, atmosferdeki ateşli geçiş yalnızca son 13 dakikada gerçekleşti.

NASA görüntüleri, lastik büyüklüğündeki kapsülün çölde yerde olduğunu ve bilim adamlarının cihaza yaklaşıp ölçüm yaptığını gösteriyor.

Sonunda kapsülün kırılmadığı sonucuna vardılar, bu da kapsülün çok önemli hava geçirmez mührünün sağlam kaldığı ve numunenin çöl kumlarıyla kirlenmesini önlediği anlamına geliyordu.

Bilim insanları, NASA'nın Osiris-Rex misyonundaki örnek iade kapsülünün Utah'ın Dugway kentine inmesinden kısa bir süre sonra veri topladı

Bilim insanları, NASA’nın Osiris-Rex misyonundaki örnek iade kapsülünün Utah’ın Dugway kentine inmesinden kısa bir süre sonra veri topladı.

Ekip daha sonra kapsülü helikopterle yakındaki bir “temiz odaya” kaldırdı.

Bu arada, uzay yolculuğunu yapan sonda motorlarını ateşledi ve rotasını Dünya’dan uzaklaştırdı, NASA, başka bir asteroitle randevu için “yolda” olduğunu söyledi.

Japon örnekleri

Pazartesi günü örnek, ek çalışma için Houston’daki Johnson Uzay Merkezi’ne gidiyor ve NASA, ilk sonuçlarını 11 Ekim’de bir basın toplantısında duyurmayı planlıyor.

Numunenin yaklaşık dörtte biri derhal deneylerde kullanılacak ve küçük bir miktar da görev ortakları Japonya ve Kanada’ya gönderilecek.

Ancak bunların çoğu gelecek nesiller için saklanacak – NASA’nın Planetary direktörü Lori Glaze, “çocuklarımız, torunlarımız ve henüz doğmamış insanlar için yıllar, yıllar ve yıllar boyunca bilimsel analiz için bir hazine”. Bilimler bölümü dedi.

NASA'nın Osiris-Rex sondası tarafından Aralık 2018'de çekilen bu görüntü, asteroit Bennu'yu gösteriyor

NASA’nın Osiris-Rex sondası tarafından Aralık 2018’de çekilen bu görüntü, asteroit Bennu’yu gösteriyor.

Japonya, 2020’de Hayabusa-2 görevi sırasında Dünya’ya 0,2 ons toz getirdikten sonra daha önce NASA’ya asteroit Ryugu’dan birkaç tane vermişti. On yıl önce başka bir asteroitten mikroskobik miktarda bir miktar getirmişti.

Ancak Simon, Bennu’dan alınan numunenin çok daha büyük olduğunu ve önemli ölçüde daha fazla test yapılmasına olanak sağladığını söyledi.

Dünyanın kökeni hikayesi

Asteroitler, güneş sisteminin yaklaşık 4,5 milyar yıllık orijinal malzemelerinden oluşuyor ve nispeten sağlam kalmış durumda.

Osiris-Rex program yöneticisi Melissa Morris, “Bize güneş sisteminin nasıl oluştuğu ve geliştiği hakkında ipuçları verebilirler” dedi.

“Bu bizim kendi başlangıç ​​hikayemiz.”

Simon, “Asteroitlerin ve kuyruklu yıldızların Dünya yüzeyine çarparak, burada Dünya’da yaşamın gelişmesine yardımcı olan organik materyali, potansiyel olarak suyu getirdiğine inanıyoruz” dedi.

Bilim adamları, çapı yaklaşık 500 metre (1.640 feet) olan Bennu’nun, Dünya’daki yaşamın yapı taşı olan karbon bakımından zengin olduğuna ve minerallerle kilitlenmiş su molekülleri içerdiğine inanıyor.

Bir NASA videosundan alınan bu görüntü, Ekim 2020'de asteroit Bennu'dan örnekler toplayan Osiris-Rex sondasının robot kolunu gösteriyor

Bir NASA videosundan alınan bu görüntü, Ekim 2020’de asteroit Bennu’dan örnekler toplayan Osiris-Rex sondasının robot kolunu gösteriyor.

Bennu, 2020’de sondanın asteroit yüzeyiyle kısa teması sırasında toprağa batması ve plastik toplarla dolu bir çocuk havuzu gibi beklenmedik derecede düşük bir yoğunluğu ortaya çıkarmasıyla bilim adamlarını şaşırttı.

Bennu’nun bileşimini anlamak faydalı olabilir, çünkü Bennu’nun Dünya ile feci bir şekilde çarpışması ihtimali çok düşük ama sıfır olmayan bir ihtimal (2.700’de bir) var, ancak bu 2182’ye kadar mümkün değil.

NASA geçen yıl bir testte bir asteroitin rotasını ona bir sonda çarparak başarılı bir şekilde saptırdı ve bir noktada bu egzersizi tekrarlaması gerekebilir – ancak çok daha büyük risklerle.

© 2023 AFP

Alıntı: NASA tarafından Dünya’ya ilk getirilen büyük asteroit örneği (2023, 25 Eylül) 25 Eylül 2023’te https://phys.org/news/2023-09-major-asteroid-sample-brought-earth.html adresinden alındı.

Bu belge telif haklarına tabidir. Özel çalışma veya araştırma amacıyla yapılan her türlü adil işlem dışında, yazılı izin alınmadan hiçbir kısmı çoğaltılamaz. İçerik yalnızca bilgilendirme amaçlı sağlanmıştır.



uzay-1