Video oyunlarında para kazanma son on yılda yaygın olarak tartışılan bir konu olmuştur. Ünlü At Zırhı’ndan beri DLC için Elder Scrolls IV: Unutuş4,99 dolara tek bir kozmetik zırh parçasından başka bir şey içermeyen bu oyunla birlikte, oyunlarınızdan en iyi şekilde yararlanmak için daha fazla ödeme yapma tartışması internette ayak basılması tehlikeli bir zemin haline geldi. Nerede olursanız olun, şirketlerin her oyuncudan mümkün olan en fazla parayı almanın yollarını kurnazca bulmaya çalıştıklarına şüphe yok.
Başlangıçta endüstri normunda yapılan bu yeni değişiklik büyük tepki ve eleştirilerle karşılandı. Geçtiğimiz on yıla baktığımızda, en büyük hikayelerden bazılarının, görünüşte yalnızca kâr odaklı olan bu şirketlerin iş uygulamaları etrafında döndüğünü görüyoruz. Elektronik sanatlar Yıldız Savaşları Battlefront 2Kazanmak için öde ganimet kutuları, Metal Dişli Hayatta Kalma oyuncuları ekstra kaydetme yuvaları için ödeme yapmaya zorlamak ve Kızıl Düşüş 70$’lık bir lansman başlığı olarak dağınık bir karmaşa olmak, sadece birkaçını saymak gerekirse, bazı örneklerdir. Ancak geçtiğimiz yıl giderek yaygınlaşan bir şey de, oyunculara resmi lansmandan birkaç gün önce oynayabilmeleri için erken erişim olanağı sunan oyunların sayısı oldu. Bu, endüstri tarafından sessizce benimsenen yeni bir para kazanma biçimidir.
Bu şirketlerin yapabilecekleri veya kaçamayacakları şeylerin sınırlarını “test etmekten” hoşlanmaları şaşırtıcı olmasa gerek. Bir mağazada aşırı fiyatlandırıldığı için tepki gören ürünlerle ortaya çıkmak, yalnızca geri adım atmak ve hiçbir zaman bir şeyleri bu kadar pahalı hale getirme niyetinde olmadıklarını iddia etmek yaygın bir uygulama haline geldi. En kötüsü henüz meyvesini vermedi, son sürümü Yıldız Alanı ve oynaması için ödemeli erken erişim premium sürümü, oynadığımız oyunların giderek daha pahalı hale geleceği, giderek daha kasvetli bir geleceğe işaret ediyor.
İş açısından bakıldığında, yalnızca oyunun satışından gelir getirebilecek pahalı, tek oyunculu bir oyuna yeşil ışık yakmak zordur. Bağımsız bir oyun olmasalar bile bu oyunlar genellikle “Sistem Satıcıları” olma niyetiyle yaratılır. Yani şirketinizin sahip olduğu başka bir ürünün satışını artırmaya yönelik bir ürün yaratmak. Ancak üçüncü taraf yayıncıların geliştirme maliyetlerini donanım satışları yoluyla telafi etme lüksü yok. Premium sürüm yükseltmesi başlangıçta bu şekilde ortaya çıktı.
Hogwarts Mirası oyunu “küçük” 10 dolarlık deluxe sürüm yükseltmesiyle erken oynama seçeneğine sahip ilk büyük sürümdü. Bazı küçük şirketlerin ikramiyeleri göz önüne alındığında ödenecek fazla bir bedel yoktur. DLC da dahil. Ancak bu sadece suları test etmekti. Bunun en güncel örneği Yıldız Alanı Yükseltmenin maliyeti 34,99 USD, işin ne kadar çabuk kontrolden çıktığını gösteriyor. Erken oynamak için para ödediğiniz bir sürümün çok da önemli olmadığını iddia etmek kolaydır. Bu bir endüstri normu haline geldiğinde sorun kolayca ortaya çıkacak ve her sürümde, kaçırma korkusuyla (FOMO) beklemek ve spoilerden kaçınmak ve oyunu en kısa sürede oynamak için ekstra dolarları öksürmek arasında seçim yapmak zorunda kalacaksınız. olabildiğince.
Bir hobi olarak oyun oynamak zordur çünkü çoğu zaman sürekli bir bekleme durumundasınızdır. Elder Scrolls VI Örneğin, resmen üretime girmeden beş yıl önce duyuruldu. Bu, şirketlerin yarattıkları soruna çözüm satabilecekleri bir senaryo yaratır. Oyunculara, bir oyunu mümkün olduğu kadar hızlı oynamaları için ödeme yapma seçeneği sunmak, zaten yıllarca bekleyerek geçirdiğiniz bir dönemde inanılmaz derecede cazip hale gelir. Bunların hepsi, pazarlama ekiplerinin ön siparişleri artırmak ve FOMO oluşturmak için yaratmak istediği heyecan döngüsünün bir parçası. Yükseltme için para ödeyen kişiler sizden daha önce oynuyorsa, beklemeye karar verdiğiniz için potansiyel spoiler görme veya oyunu tartışırken konuşmaların dışında kalma olasılığınız daha yüksektir. Twitch yayıncıları her zaman yeni içerik ararlar, bu nedenle sosyal medyada size bir oyun sunulması başlı başına bir reklam biçimidir, ancak daha da kötüsü, internetin belirli kısımlarından kaçınma zahmetine katlanmak zorunda kalabileceğiniz için.
En büyük endişe nedeni bu lüks yükseltmelerin zamanlamasıdır. Bunu itiraf etmek utanç verici, ancak uzun bir hafta sonunun ilk gününde premium sürüm alıcıları için Starfield’ın piyasaya sürülmesi dehadan başka bir şey değil. Merakla beklenen bir oyunu, oynamak için en fazla boş zamana sahip olduklarında oyuncuların ellerine veriyorsunuz. Aynı zamanda, eğer yükseltme yapmadıysanız ve hafta sonunu beklediyseniz, hafta sonu boyunca oyunun sizin için bozulması riskiyle karşı karşıya kalırsınız.
Sorun şu ki, bu şirketler, genel izleyici kitlesi çok fazla mücadele etmeden bu durumdan sıyrılıyor. Oyun oynamak bir hobi olarak yeterince pahalıdır, ancak büyük sürüm başına ilave 20-30 ABD Doları harcamanın normal olacağı bir senaryo yaratıyoruz. Şirketlerin bu ek geliri göz ardı etmesi imkansızdır çünkü üzgün olan veya ödemeyi reddeden birkaç kişi için, daha erken oynamanın rahatlığı için ödeme yapmaya hazır yüz binlerce kişi daha var. Bu yüzden Yıldız Alanı Yalnızca premium sürüm lansmanı için Steam’de 200.000’den fazla eşzamanlı kullanıcıya sahipti. Kopya başına 30 doların ne kadar ekstra para getirdiğini anlamak için matematik dehası olmanıza gerek yok. Bu, Xbox’ta oynamak için erken para ödeyen herkesi de hesaba katmıyor bile. Tek oyunculu oyunlar genellikle ortalama bir oyuncunun daha fazlasını önemsemesini sağlama görevine sahiptir. DLC bir ek gelir biçimi olarak. Kredi kartınızı çıkarmanız umuduyla çok oyunculu modlarda mağazaları itmek veya ayakkabı çekeceği standarttır. Tüm bunlar ek bir ön maliyetle önlenebilir. Oyun fiyatlarındaki son artışın üstüne bunu da eklersek, sürüm başına 100$’dan fazla ödeyeceğimiz anlamına geliyor. Eğer bu sizi iğrendirmiyorsa, o zaman çok fazla bedava paranız olabilir.
Sonuç olarak kendimizi çok tehlikeli bir çukura kazmış durumdayız. Sadece birkaç günlüğüne bile olsa erkenden bir şeyler oynamak için fazladan para ödemeye hazır insanların büyük bir çoğunluğu var. Giderek daha fazla şirketin bu yolu takip etmemesi için hiçbir neden yok. Neslin sonuna gelindiğinde gerçek şu ki, tüm video oyunu sürümleri premium sürümlere ve her biri için ayrı çıkış tarihlerine sahip normal sürümlere bölünecek. Ön sipariş bonusları, özel içerik ve giderek pahalılaşan mikro işlemlerle elde edilen bu durum, oyun sektörünün açgözlülüğüyle dolu zorlu bir manzara çiziyor.
Burada ifade edilen görüşler yalnızca yazara aittir ve MP1st’in ve çalışanlarının tamamını temsil etmez.