Çalışma kapsamında baryon akustik salınımlarını tespit etmek için yeni bir yöntem geliştirildi. Varlığı ilk kez 2005 yılında kanıtlanan bu dalgalar, Büyük Patlama’nın hala uzayda bulunabilen az sayıdaki izlerinden biridir.
Evrenin ilk 380.000 yılı boyunca çoğaldılar. Kozmosun neredeyse tüm tarihine tanıklık eden bu salınımların ilginç yanı, kesin özelliklerinin bilinmesi ve dolayısıyla kozmolojik mesafelerin ölçülmesinde kullanışlı olmasıdır. Evrenin en uzak noktalarına doğru haritalanması için bunların tespiti ve boyutlarının belirlenebilmesi büyük önem taşıyor.
Çalışmada istatistiksel yöntemler kullanılarak yaklaşık 1.000.000 galaksi analiz edildi ve iki faktöre özellikle dikkat edildi: galaksilerin eliptikliği ve etraflarındaki yoğunluk. Bu faktörler tesadüfen seçilmez: Galaksiler, diğer galaksilerin daha fazla olduğu yerlere (kütleçekimsel çekim nedeniyle) “eğilim gösterme” eğilimindedir, ancak evrende bu etkinin o kadar güçlü olmadığı bazı yerler vardır.
Çalışmanın başyazarı Antonio J. Cuesta, “İstatistikler, galaksilerin tam olarak beklenen yönde uzanmadığı noktalarda baryon akustik salınımların olduğunu, bu dalgaların yerçekimi çekim noktaları olarak hareket ettiğini söylüyor” diye açıkladı.
Evrenle ilgili bazı önemli soruları yanıtlamanın anahtarı olan baryon akustik salınımlarına yönelik bu yaklaşım, astronomide yeni olasılıkların kapısını açma potansiyeline sahip. Kozmolojik mesafelerin belirlenmesi ise evrenin genişlemesine dair yeni ipuçları sunuyor.