Çok az Japon rol yapma oyunu 1995’teki Chrono Trigger kadar saygı görüyor. Birçoğu o zamandan beri benzer bir şeyin özlemini çekti ve pek çok geliştirici bu kaşıntıyı gidermeye çalıştı ve çoğu zaman başarısız oldu. Super Mario RPG gibi diğer klasiklerin yanı sıra Crono, Marle ve Lucca’nın zaman atlamalı arayışından ilham alan, bağımsız olarak geliştirilmiş bir başka RPG olan Sabotage Studio’nun Sea of Stars’ına girin. Stabogate’in en son oyununda ne kadar klasik JRPG DNA’sı barındırdığını görmek için yalnızca bir göz atmanız yeterli ve bu, Chrono Trigger’ın ana bestecisi Yasunori Mitsuda’nın oyun için sağladığı on parçadan herhangi birini dinlemeden veya oyun boyunca ona yapılan diğer birçok selamı görmeden önce. gezimize hazırlanırken yaşadığımız uzun macera Yıldızlar Denizi incelemesi.
Büyük bir Chrono Trigger hayranı olarak Sea of Stars’a temkinli bir karamsarlıkla başladım. 90’ların JRPG’lerinin doğrudan ilham kaynağı olduğunu iddia eden ve onları harika kılan şeyin ne olduğunu hayata geçiremeyen diğer oyunları hatırladım. Ayrıca, o dönemde büyüyen her oyuncunun içinde yaşayan doyumsuz nostalji canavarını beslemekten başka pek bir şey yapmadan, koltuk değneği olarak Chrono Trigger’a çok fazla güvenebileceğinden de endişelendim.
Sea of Stars’ın karamsar beklentilerimi yerle bir etmesi uzun sürmüyor.
Açılış anlarında Valere, Zale ve arkadaşları Garl tanıtılır. Valere ve Zale, Fleshmancer’ın canavar Sakinleri ile savaşmak üzere acemi Gündönümü Savaşçıları olarak eğitiliyor. Şans eseri geriye yalnızca bir Sakin kaldı ve diğer iki deneyimli Gündönümü Savaşçısı onu alt etmelerine yardım edecek. Muhtemelen tahmin edebileceğiniz gibi, son Sakine karşı verilen savaş planlandığı gibi gitmez; Valere ve Zale’nin eğitim tekerlekleri kopar ve onları tehlikeli bir göreve sürükler.
Bu arayışın her ekranı canlı, pikselli bir sanat eseridir. Masmavi şelaleleri süsleyen mercanlardan, geniş bir kaleyi süsleyen dişlilere ve saatlere ve burada bozulamayacak kadar muhteşem yerlere kadar hiçbiri birbirine benzemiyor ve hatta benzer renk paletlerini paylaşmıyor. 30 saatlik maceram sırasında sık sık durup sanatsal tasarımı takdir ediyorum. Türün en iyilerine rakip olan harika bir müzikle birlikte – her çaldığında standart boss savaş müziğinin sesini yükseltiyorum – burada her an duyular için bir ziyafet.
İki kahraman diğer karakterlerle diyalog kurup etkileşime girse de aslında sessiz kahramanlardan yalnızca bir adım üstündürler ve saçlarının rengi dışında neredeyse birbirleriyle değiştirilebilirler. Onları Garl ve diğer yoldaşlarla, hem oynanabilir parti üyeleriyle hem de olay örgüsünü onlar yönetseler bile onlara eşlik eden komik korsan mürettebatıyla karşılaştırdığımda incelemeye dayanamıyorlar. Diğerleri ise gizemli arka planlar ve acı-tatlı hikaye akışlarıyla daha kapsamlı bir karakterizasyona sahiptir.
Son Dweller’da işlerin ters gittiği yaklaşık sekiz saatlik işarete kadar, anlatı ve oyun, uzun bir açılışla ve ardından çözülmesi gereken teğetsel olarak ilgili birkaç problemle dolaşıyor. Ancak kalan üçte ikisi etkileyici. Sea of Stars merak uyandırıcı hikâyeyi derinlemesine araştırıyor, büyük kötüler kendilerini ortaya çıkarıyor, daha ilginç karakterler kişisel hikayelerini çözüyor ve macera şaşırtıcı yerlere doğru ilerliyor. Bu arada, rengarenk mürettebat, etkileyici sayıda animasyonlu düşmanla savaşmak için daha fazla beceri kazandıkça savaş sistemi gelişiyor.
Ve bu nasıl bir savaş sistemi. Eğer biri size sıra tabanlı savaşların ölü ya da eski olduğunu söylerse, onlara benim için Sea of Stars’ın kutulu bir kopyasını verin. Super Mario RPG benzeri zamanlanmış tuş basışları hasarı azaltır ve arttırırken, Sabotage’ın kendi ‘kilit’ ve ‘canlı mana’ sistemleri, her maçın her turunu, kaynak yönetimi oyununun yanı sıra mini bulmacalara dönüştürür.
Yaşayan ölü bir korsan kaptanın, aynı derecede ölümsüz bir deniz canavarını çağırmasını engellemek için, ‘kilidini’ kırmak ve sözünü kesmek için ona künt veya ay gibi belirli hasar türleriyle vurdum. Bunu kolaylaştırmak için, iyileştirmek veya daha sonra yere saçılan canlı mana oluşturacak bir beceri kullanmak yerine onu düzenli saldırılarla tokatlamaya karar verdim, bu da onu saldırıları güçlendirmek ve onlara bir öğe eklemek için kullanmama izin vererek daha da ileri götürdü. sözünü kesme yeteneğim. Her savaş bunun gibi anlık kararlardan oluşur ve yalnızca zorlu patronlara karşı değil, aynı zamanda düzenli karşılaşmalara karşı da öngörü gerektirir. Evet, sıradan zombiler ve kuş adamlar sonuna kadar tehdit oluşturuyor.
Deneyimlediğim en dengeli ve ilgi çekici sıra tabanlı sistemlerden biri olmak, ilerlememi engelleyen basit bulmacalardan (blokları itmek, köprüyü kaldırmak için anahtar bulmak vb.) kaynaklanan yorgunluğumu azaltıyor. Bununla birlikte, her bölge aynı zamanda onları geçmenin benzersiz yollarını da sunuyor: güneşi kontrol ederek buz bloklarını eritmek, hızlı hareket eden akıntılara doğru yerde atlamak vb. Hiçbiri özellikle benzersiz veya üstesinden gelinmesi zor olmasa da, savaşlar arasındaki tempoyu akıcı tutuyor ve bunların hepsi, insanların çevrimiçi olarak tartıştığını görmek için sabırsızlandığım harika bir son perdeye yol açıyor.
Birkaç küçük sıkıntıyı bir kenara bırakırsak, Sabotage Studios burada başardıklarına hayran kalmamı sağlıyor. Sea of Stars, şimdiye kadar yapılmış en büyük JRPG’lerden bazılarının değerli bir sözde ruhani halefi olmakla kalmıyor, aynı zamanda ekip, bu oyunları bu kadar özel kılan şeyleri geliştirmeyi başarmış, dengeli ve ilgi çekici sıra tabanlı dövüş yoluyla sihrini modernize etmeyi başarmış. keşfedilmeyi bekleyen büyüleyici bir dünya. Daha fazla tavsiye edemem.
Yıldızlar Denizi incelemesi
Sea of Stars, şimdiye kadar yapılmış en büyük JRPG’lerden bazılarının değerli bir sözde ruhani halefidir. Keşfedilecek büyüleyici bir dünyaya sarılmış dengeli ve ilgi çekici sıra tabanlı dövüş yoluyla büyülerini modernize ederek bu oyunları bu kadar özel kılan şeyleri geliştiriyor.