Aveum’un Ölümsüzleri incelemesi: Bu yaratıcı nişancı oyununa uyumayın

Aveum’un Ölümsüzleri Sihir açısından Call of Duty’den çok daha fazlası. Hayatımı kurtarmak için bazı derin yer altı mezarlarından geçerken bu gerçeğin farkına vardım.

Baş karakter Jak’a Rasharn imparatorluğuna ve onun kötü lideri Sandrakk’a karşı mücadelede yardımcı olabilecek kayıp bir Ölümsüz’ü (güçlü, büyülü bir varlık) ararken, karanlık ve ürkütücü Underdwell’i ziyaret etmek zorunda kaldım. Oraya vardığımda büyünün öldüremeyeceği varlıklar olan Aelori ile karşılaşmaya başladım. Bu noktada birkaç saat boyunca çeşitli renkli büyülerle abartılı bir güç yolculuğuna çıktıktan sonra, kaçmak için düşmanları doğru zamanda sersemleterek çok daha akıllıca oynamak zorunda kaldım.

Bu heyecan verici düşman tasarımı ve savaş senaryosu, modern bir Call of Duty’de bulacağım bir şey değil ve bir projenin ne kadar farklı olduğunu anlamamı sağladı. Aveum’un Ölümsüzleri aslında öyle. Ascendant Studios’un ilk oyunu, Aveum’un Ölümsüzleri silahları sihirle değiştiren birinci şahıs nişancı oyunudur. Eski Sledgehammer Games geliştiricisi Bret Robbins’in Ascendant’ı kurmuş olması birçok Call of Duty karşılaştırmasına neden oldu.

içeri girdim Aveum’un Ölümsüzleri Doğrusal, raylı Call of Duty kampanya tarzı bir deneyim bekliyordum ama beklediğimden daha geniş seviyelere sahip bir oyun buldum, ilgi çekici hikayelere sahip bir dünya ve beni tetikte tutan canlı dövüşler ve sürekli olarak sihri değiştiren bir oyun buldum. Ben kullanıyordum. Sıkıcı bulmacalar ve bıktırıcı diyaloglar, deneyimin büyüsünü bir miktar tüketse de, bu türdeki kalabalığın arasından sıyrılan, yaratıcı bir nişancı oyunu arayanlar için sağlam bir seçimdir.

Sinir bozucu fantezi

İçinde Aveum’un ÖlümsüzleriOyuncular, başlangıçta sihirden yoksun bir çocuk olan Jak’ın, üç farklı türde sihir kullanabilen bir büyücü olan bir triarch olduğu ortaya çıktıktan sonra büyünün kontrolü konusunda bitmek bilmeyen bir savaşın merkezine itilmesini takip ediyor. Lucium krallığından seçkin bir savaş büyücüsü grubu olan Ölümsüzler’e katılmıştır ve dünyayı yok edebilecek büyülü bir yara sürekli olarak genişlerken Rasharn imparatorluğuna ve onun zalim lideri Sandrakk’a karşı savaşmaktadır. Ancak oyun ilerledikçe, bu ilk çatışma başlangıçta göründüğü kadar siyah-beyaz olmaktan çıkıyor.

Oyuncular macera boyunca çok daha fazla karakterle, grupla ve büyülü MacGuffin’lerle karşılaşırlar, ancak sizi bunlarla ilgili jargon dolu ayrıntılardan kurtaracağım. Başlangıçta çok fazla bilgi ve dünyaya özgü jargona dayanan oyunlara karşı genellikle düşük bir toleransım var, ancak şunu buldum: Aveums’un Ölümsüzleri bunun hiçbir zaman gerçek bir sorun haline gelmediği yerde yeterince hızlı ilerlemek. Birisi oyunun dünyasına herhangi bir bağlam olmadan girerse, neredeyse kesinlikle ne olduğunu anlamayacaktır. Neyse ki hikaye, oyuncuların bu dünyaya ilgi çekici bir şekilde girmesini kolaylaştırıyor ve onu Jak’ın yolculuğuyla uyumlu hale getiriyor. Kahramanın yanında dünyayı öğrendim.

Siyasi olarak, Aveum’un Ölümsüzleri aynı zamanda Call of Duty geliştirici kökenlerinin önerdiğinden daha varlıklı; sonsuz savaş, iklim değişikliği ve tipik askeri komplo tuzaklarına düşmeden savaşta gerçek “iyi adamların” olmadığı gerçeği gibi temaları ele alıyor. Tüm unsurlar keyif almam için oradaydı Aveums’un Ölümsüzleri hikaye, ancak bir şey onu engelliyor: Karakterizasyonu ve tonu sürekli tanımlayan esprili diyalog.

Aveum’un Ölümsüzleri Joss Whedon’un taktik kitabından alınan bir başka medya parçası (ateş böceğiGina Torres oyunda bile) ve her karakteri tek satırlık sözler söylemeyi bırakamayan keskin bir pislik haline getiriyor. Tipik olarak, Frey için olduğu gibi, karakterler için anlamlıysa, bu yazı stiliyle bir sorunum yok. unutulmuş. Jak için de bu durum mantıklı çünkü o sokaklarda yaşayan, kıvrak zekalı, hiçbir zaman gerçekten büyümeyen ve savaşa zorlanmış bir çocuk.

Tüm ordu generallerinin – iyi ya da kötü, deneyimli ya da değil – tamamen aynı olması çok daha az mantıklıdır. Bazen sanki herkes oradaymış gibi geliyor Aveum’un Ölümsüzleri tamamen aynı şekilde yazılmış, bu da belirli karakterlere ve onların birbirleriyle olan ilişkilerine daha az önem vermemi sağlıyor. Neyse ki Darren Barnet, Gina Torres, Steven Brand gibi isimlerin güçlü performansları oyuncu kadrosuna hayat veriyor; Keşke karakterlerinin çalışacak daha farklı materyalleri olsaydı ve gerilimi her zaman küçümseyici yorumlarla kesmek zorunda kalmasaydım.

Kimin silaha ihtiyacı var?

Jak şaka yapmadığında Aveum’un Ölümsüzleri, keşfediyor ya da savaşıyor. Silahları ve diğer teknolojileri sihirle değiştirmenin akıllıca yollarını bulan sağlam savaş tasarımlarına sahip gösterişli bir nişancı oyunu yaratan Ascendant Studio’nun FPS geçmişi burada tam olarak sergileniyor. Bir triyark olarak Jak’ın emrinde çeşitli kırmızı, mavi ve yeşil büyüler vardır ve bunların hepsi belirli durumlarda işe yarar ve belirli silahların kullanışlılığını benimser.

Genel olarak kırmızı büyü, yakın mesafeden ağır hasar vereceğiniz için pompalı tüfek kullanmaya benzer. Mavi büyü daha çok kalkanları kırmak veya bir düşmana isabetli bir vuruş yapmak için kullanılan standart tüfek ateşine benzer. Kişisel favorim olan yeşil büyü, genellikle makineli tüfek gibi çalışır, çünkü hızla düşmanlara odaklanan çok sayıda mermi ateşler. Tüm bunlara ek olarak, Jak ayrıca daha güçlü Hiddet büyülerine sahiptir; bir miktar hasarı engelleyebilen, hızlıca kaçıp saldırmak için yanıp sönebilen ve hem düşmanları hem de ortamdaki belirli noktaları yakalayan bir kalkandır. Tercih ettiğim araçlara sahip olsam da (düşmanları bir girdabın içine çekmeyi ve onları elimden geldiğince kırmızı veya yeşil büyüyle patlatmayı seviyorum) her karşılaşmayı atlatmak için asla tek bir silaha veya stratejiye güvenemem.

Belirli düşmanlar yalnızca hasar görebilir veya Jak’ın elindeki belirli büyü renklerine veya diğer büyülere karşı daha zayıf olabilirler. Her karşılaşma biraz farklıdır ve beni içinde bulunduğum durumdan çıkarmak için hangi tür büyünün en iyi olacağını belirlerken, seviyeler arasında koşarken ve koşarken sürekli olarak ayaklarım üzerinde düşünmek zorunda kaldım. tam olarak değil Kıyamet Ebedileri Her çatışma karşılaşmasının seviyesi, çözülmesi gereken bir bulmaca gibi hissettiriyor, ancak yine de düşünceli oyunu ödüllendiren heyecan verici bir güç yolculuğu sağlıyor.

Ayrıca her büyünün görsel bir mucize olmasına da yardımcı olur. Büyü yapma animasyonları ayrıntılı ve akılda kalıcıdır – Jak’ın kırmızı büyüyü yeniden yüklemek için yumruğunu sallaması benim özellikle favorimdir – ve bol miktarda parçacık çabası, her patlamanın canlı bir etki yaratmasına yardımcı olur. Aveum’un Ölümsüzleri aynı zamanda PS5’te de çoğunlukla iyi çalışıyor, kare hızı yalnızca bir oyun ortası boss dövüşünde gerçekten düşüyor ve bir süreliğine tam bir cehenneme gidiyor (gerçi bilgisayar versiyonumuz çok daha kötü bir durumda) takım). Mükemmel görsel ve savaş tasarımı, her karşılaşmanın 15 ila 20 saatlik ağır çalışma süresini sürdürecek kadar çeşitli olmasını sağlar.

düşündüğünden daha büyük

Oyunun yapısının buna çok benzediğini keşfettiğimde şaşırdım. Yıldız Savaşları Jedi: Düşmüş Düzen. Teknik olarak doğrusaldır ve her zaman oyuncuya bir sonraki adımda nereye gideceğini söyler, ancak oyuncuların keşfettiği her yer biraz açık uçludur ve daha sonra tekrar ziyaret edilebilir. Bu hafif Metroidvania dokunuşları, daha önce keşfettiğim yerlere dönmeyi ve güçlendirme veren Shroudshrine’lar veya yeni yetenekler aramayı keyifli hale getiriyor. Yine de birkaç uyarı var.

Ne yazık ki harita, her seviyedeki dikey, yolu kapatan engelleri ve bu barikatların kilidini açmak için gereken araçları tasvir etmeye çalıştığı için keşfi çok kolaylaştırmıyor. Aveums’un Ölümsüzleri bulmaca tasarımı da güçlü değil; karşılaştığım en zekice deneyim, bir Aelori’yi baskı plakası üzerinde sersemletmemi sağladı. Çoğu benden sinir bozucu derecede gizli üç işareti vurmamı veya o sihirbazlık fantezisini neredeyse dövüş kadar tatmin etmeyen lazer bulmacalarını tamamlamamı istiyor.

Bir heykeli yeşil büyüyle hareket ettirebildiğim nadir bulmacalar muhteşem; Böyle anların daha fazla olmasını diliyorum. Ve sonuçta istedim Aveum’un Ölümsüzleri kesintisiz yükseklere sahip olmak. Karmaşık bir şekilde hazırlanmış dünyası, renkli dövüşleri ve keşifleriyle keyif alınacak çok şey var, ancak oyunun doruk noktasına doğru yalnızca birkaç dakika, o kurşun cehennemi boss dövüşünün görsel gösterisiyle veya Underdwell’deki Aelori kovalamacalarının yoğunluğuyla eşleşiyordu. bu bölümlerdeki diyaloğun keskinliği tesadüfiydi.

Yine de çalışmaları Call of Duty oyunlarıyla karşılaştırılan ama pek de benzemeyen yeni bir stüdyonun ilk çıkışı olarak, Aveum’un Ölümsüzleri şaşırtıcı derecede yaratıcı bir deneyimdir. Normdan biraz farklı bir FPS arayanlar, aldığı tasarım risklerini takdir edeceklerdir ve bilim-fantastik dünyası, geri dönüp hakkında daha fazla şey öğrenmekten çekinmeyeceğim bir dünya. Ve beni bu samimi tavsiyeyi alaycı bir şakayla küçümserken yakalayamazsınız.

Aveum’un Ölümsüzleri PS5’te incelendi.