Kredi bilgileri: Drew Evans / NASA

Gökbilimciler, bazı yıldızların beklenmedik şekilde güçlü yüzey manyetik alanlarına sahip olduğuna dair kanıtlar buldular; bu, onların nasıl evrimleştiğine dair mevcut modellere meydan okuyan bir keşif.

Güneşimiz gibi yıldızlarda, yüzey manyetizması, elle döndürülen bir el fenerinin iç işleyişine benzer bir süreç olan yıldız dönüşüyle ​​bağlantılıdır. Manyetik güneş lekesi bölgelerinin kalplerinde güçlü manyetik alanlar görülür ve çeşitli uzay havası olaylarına neden olur. Şimdiye kadar, düşük kütleli yıldızların -ya çok hızlı ya da nispeten yavaş dönebilen güneşimizden daha düşük kütleli gök cisimleri- çok düşük manyetik aktivite seviyeleri sergiledikleri düşünülüyordu; gezegenler

Bugün yayınlanan yeni bir çalışmada, Astrofizik Dergi MektuplarıOhio Eyalet Üniversitesi’nden araştırmacılar, çekirdek-zarf ayırma adı verilen yeni bir iç mekanizmanın – yıldızın yüzeyi ve çekirdeği aynı hızda dönmeye başladığında, sonra birbirinden ayrıldığında – soğuk yıldızlardaki manyetik alanların artmasından sorumlu olabileceğini savunuyorlar. Radyasyonlarını milyarlarca yıl yoğunlaştırabilecek ve yakınlardaki ötegezegenlerin yaşanabilirliğini etkileyebilecek bir süreç.

Araştırma, çalışmanın baş yazarı ve Ohio Eyaletinde astronomi alanında yüksek lisans öğrencisi olan Lyra Cao ile Ohio Eyaletinde astronomi profesörü olan ortak yazar Marc Pinsonneault’un bu yılın başlarında geliştirmek için geliştirdikleri bir teknik sayesinde mümkün oldu. yıldız lekesi ve manyetik alan ölçümlerini karakterize eder.

Cao, düşük kütleli yıldızların Samanyolu’ndaki en yaygın yıldızlar olmasına ve genellikle dış gezegenlere ev sahipliği yapmasına rağmen, bilim adamlarının onlar hakkında nispeten az şey bildiğini söyledi.

Onlarca yıldır, daha düşük kütleli yıldızların fiziksel süreçlerinin güneş tipi yıldızlarınkini takip ettiği varsayılmıştır. Yıldızlar aşağı doğru döndükçe açısal momentumlarını kademeli olarak kaybettiklerinden, gökbilimciler yıldızın fiziksel süreçlerinin doğasını ve yoldaşları ve çevreleriyle nasıl etkileşime girdiklerini anlamak için yıldız dönüşlerini bir araç olarak kullanabilirler. Ancak Cao, yıldız dönüş saatinin yerinde durmuş gibi göründüğü zamanlar olduğunu söyledi.

Kamuya açık verileri kullanarak Sloan Dijital Gökyüzü Araştırması 136 yıldızdan oluşan bir örneklemi incelemek için M44Praesepe veya Arı Kovanı Kümesi olarak da bilinen bir yıldız beşiği olan ekip, bölgedeki düşük kütleli yıldızların manyetik alanlarının mevcut modellerin açıklayabileceğinden çok daha güçlü göründüğünü buldu.

Önceki araştırmalar, Arı Kovanı Kümesi’nin mevcut dönme evrimi teorilerine meydan okuyan birçok yıldıza ev sahipliği yaptığını ortaya çıkarsa da, Cao’nun ekibinin en heyecan verici keşiflerinden biri, bu yıldızların manyetik alanlarının aynı derecede olağandışı, mevcut modellerin tahmin ettiğinden çok daha güçlü olabileceğini belirlemekti.

Cao, “Manyetik güçlendirme ile dönme anomalileri arasında bir bağlantı görmek inanılmaz derecede heyecan vericiydi” dedi. “Burada oyunda bazı ilginç fizik olabileceğini gösteriyor.” Ekip ayrıca, bir yıldızın çekirdeğini ve zarfını senkronize etme sürecinin, bu yıldızlarda bulunan ve güneşte görülen türden tamamen farklı bir kökene sahip olacak bir manyetizmaya neden olabileceğini varsaydı.

Cao, “Bu yıldızların manyetizmasını yönlendiren farklı türde bir dinamo mekanizması olduğuna dair kanıtlar buluyoruz” dedi. “Bu çalışma, yıldız fiziğinin diğer alanlar için şaşırtıcı çıkarımlara sahip olabileceğini gösteriyor.”

Araştırmaya göre, bu bulguların astrofizik anlayışımız için, özellikle de diğer gezegenlerde yaşam arayışı konusunda önemli çıkarımları var. Cao, “Bu gelişmiş manyetizmayı deneyimleyen yıldızlar muhtemelen gezegenlerini yüksek enerjili radyasyonla dövecekler” dedi. “Bu etkinin bazı yıldızlarda milyarlarca yıl süreceği tahmin ediliyor, bu nedenle yaşanabilirlik fikirlerimize ne yapabileceğini anlamak önemlidir.”

Ancak bu bulgular, gezegen dışı varoluş arayışına bir engel oluşturmamalı. Daha fazla araştırma ile ekibin keşfi, yaşamı barındırabilecek gezegen sistemlerini nerede arayacağınız konusunda daha fazla fikir sağlamaya yardımcı olabilir. Ancak burada, Dünya’da Cao, ekibinin keşiflerinin daha iyi simülasyonlara ve yıldız evriminin teorik modellerine yol açabileceğine inanıyor.

Cao, “Yapılacak bir sonraki şey, gelişmiş manyetizmanın çok daha büyük ölçekte gerçekleştiğini doğrulamaktır” dedi. “Bu yıldızların içlerinde neler olup bittiğini anlayabilirsek, bu yıldızlar kayma ile güçlendirilmiş manyetizma yaşarken, bilime yeni bir yön verecek.”

Daha fazla bilgi:
Lyra Cao ve arkadaşları, Core-zarf Ayrıştırma, Cool Stars’ta Radial Shear Dynamos’u Sürüyor, Astrofizik Dergi Mektupları (2023). DOI: 10.3847/2041-8213/acd780

Ohio Eyalet Üniversitesi tarafından sağlanan


Alıntı: Gökbilimciler, 17 Temmuz 2023 tarihinde https://phys.org/news/2023-07-astronomers-evidence-unusual-stellar-evolution.html adresinden alınan “olağandışı” yıldız evriminin (2023, 17 Temmuz) çarpıcı kanıtını keşfettiler.

Bu belge telif haklarına tabidir. Kişisel çalışma veya araştırma amaçlı adil ticaret dışında, yazılı izin olmaksızın hiçbir bölüm çoğaltılamaz. İçerik sadece bilgilendirme amaçlıdır.



uzay-1