Bu konuda tamamen Marie Kondo olmak istemem ama Mac Studio’m bende her gün neşe uyandırıyor ve bunun nedeni sahip olduğum en hızlı bilgisayar olması değil. Ayrıca, Apple’ın ona verdiği öne bakan bağlantı noktalarıyla da ilgili değil, arkada yaşayan bağlantı noktaları köyü de değil.
Bak, bu bıyık çıkartmasını evimdeki bir çekmecenin arkasında buldum. Nereden geldiğini bilmiyorum, sadece oradaydı ve bulduğum an, onu nereye koyacağımı hemen biliyordum: Mac Studio’mun tam ortasına. Bir süredir Stüdyo’nun ön tarafında bu şapşal surat olduğunu ve üzerine kıvırcık bir bıyık vurmanın onu eve götürdüğünü düşünüyordum. Bu beni çok mutlu ediyor ve son zamanlarda bilgisayarıma yapılan bu saçma sapan twee eklemenin beni neden bu kadar mutlu ettiğini düşünüyorum.
Ortağım ve ben birkaç yıl önce eski evimizi başka bir eyalete taşınmak için sattığımızda, onu olduğu gibi satmak istedik. Pembeye boyamıştık ve içeride bazı duvarları duvar resimleriyle kaplamıştık – yemek odasında çizdiğim bir çöl manzarası ve partnerimin yatak odamızın duvarını özenle kapladığı geometrik bir desen, örneğin. . Emlakçımızın meslektaşlarından biri bize tavsiyelerde bulunmak için bir inceleme yaptığında, her şeyi gri veya beyaz gibi nötr bir şeyle boyamamız gerektiğini söyledi.
İnsanlar kendilerini uzayda tasavvur etmek istiyor, dedi ve her zaman zaten renkli olan bir duvarın ötesini görecek kadar yaratıcı değiller.
Bize, olası bir alıcının eve aşık olabileceğini, sonra yatak odasına girebileceğini, duvardaki karmaşık çizgileri görebileceğini ve “Ohhhh hayır” diyebileceğini ve sırf bu yüzden satın almamaya karar verebileceğini söyledi. İnsanlar kendilerini uzayda tasavvur etmek istiyor, dedi ve her zaman zaten renkli olan bir duvarın ötesini görecek kadar yaratıcı değiller. Boş bir tuvale ihtiyaçları var.
O zamandan beri, aynı fikrin, en azından bazı insanlar için (ben dahil), Apple’ın ürün tasarımında ve buna bağlı olarak, aynı notları alan şirketlerden pek çok diğer teknoloji ürününün tasarımında oyunda olduğu aklıma geldi.
Apple’ın pek çok cihazı – dizüstü bilgisayarları, masaüstü bilgisayarları, telefonları vb. – bu düz hiçlik genişlikleriyle karakterize edilir. Özelliksiz düzlemleri genellikle yalnızca olması gerektiğinde bozulur; örneğin bir klavye veya bir USB-C bağlantı noktası ile. Bu günlerde şirket artık ekranın altına “MacBook” yazdırmıyor. Buna sıkıcı demek kolay ama katılmıyorum.
Sadeliğin ona, örneğin temelde her oyun yönlendiricisinin kullandığı tek notalı görünümlerden çok daha fazla kişilik kazandırdığını iddia ediyorum; şey, ne olursa olsun.
Bazı insanlar bu tür şeylerden hoşlanır – ve sorun değil! Ben de yaptım. Ama söylendiği gibi, bir dünya yaratmak için her türlü şey gerekir ve benim sıradan bakış açıma göre tasarım her zaman orada olanla değil, bazen orada olmayanla ilgilidir. Bir kişi MacBook Air’in ekranının arkasında büyük, yaratıcı olmayan düz bir alan görürken, başka bir kişi çıkartmalar, bir Sharpie ve hatta boya kullanarak kim olduklarını gerçekten yansıtmak için doldurabilecekleri bir tuval görebilir.
Ya da bilirsin, bıyık.