Avrupa Uzay Ajansı’nın (ESA) ötegezegen görevi Cheops, şimdiye kadarki en parlak gezegeni buldu. Toprak.
Gezegen ilk olarak 2020’de keşfedilmiş olmasına rağmen, Cheops uzay aracından yapılan yeni ayrıntılı ölçümler, gezegenin, ev sahibi yıldızından gelen ışığı, güneş sistemimizdeki en parlak gezegen olan Venüs’ten daha fazla yansıttığını ortaya çıkardı. Güneş.
Venüs, Dünya’nın yüzde 30’una kıyasla Güneş ışığının yaklaşık yüzde 75’ini yansıtır. Astronomi ve Astrofizik dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre, dış gezegen LTT9779 b, atmosferini dolduran metalik bulutlar sayesinde ev sahibi yıldızından gelen ışığın yaklaşık yüzde 80’ini yansıtıyor.
Keops nedir?
Cheops, ESA’nın Aralık 2019’da ESA tarafından başlatılan türünün ilk örneği bir ötegezegen görevi olan ExOPlanet Uydusunu karakterize ediyor. Bir ötegezegen, Güneşimizden farklı bir yıldızın etrafında dönen bir gezegendir.
ESA’nın web sitesine göre, misyon “gezegenlerin toplu yoğunluğunun elde edilmesini sağlayan verileriyle süper Dünya ile Neptün boyut aralığındaki gezegenlere odaklanıyor – bu yabancı dünyaları anlamaya yönelik ilk adım karakterizasyonu.”
Olmaması gereken “ayna gezegen”
Araştırmacılara göre, LTT9779 b gibi bir gezegen, Neptün’e benzer boyutlara sahip olmasına rağmen sadece ev sahibi yıldızına çok yakın olduğu için değil, aynı zamanda yüzeyi 2.000 santigrat derece kadar sıcak olduğu için de var olmalıdır. Ayrıca, sıcaklığı 100 santigrat derecenin üzerinde olan bir gezegenin metalik bulutlara sahip olamayacak kadar sıcak olduğu daha önce anlaşılmıştı.
Ancak “Astronomi ve Astrofizik” dergisinde yayınlanan çalışma, LTT9779b’nin var olma ve metalik bulutlara sahip olma nedenlerini ortaya koyuyor. LTT9779 b, silikatlar ve metal buharlarıyla dolu bir atmosfere sahiptir. 2000 santigrat dereceye varan sıcaklıklarda, bu silikatlar ve metal buharları yükselerek metalik bulutlar oluşturur.
Kendi güneş sistemimizin dördüncü en büyük gezegenine benzer boyutta bir gezegenin, bir gaz gezegeni olmadan ve atmosferi kelimenin tam anlamıyla “uçup gitmeden, 19 saatlik uzun günlere sahip olacak kadar kendi yıldızına neden bu kadar yakın olabileceğine gelince, Bilim adamları, LTT9779 b’nin metalik bulutlarının, ev sahibi yıldızdan gelen ışığı yansıtan aynalar gibi davrandığına ve böylece gezegeni aşırı ısınmaktan ve buharlaşarak çıplak bir kayaya dönüşmekten koruduğuna inanıyor.
FacebooktwitterLinkedin
makalenin sonu