İşte bundan ne çıkarılacağı

ABD’deki Harvard Üniversitesi’nden bir fizikçi olan Avi Loeb, iyileşti Pasifik Okyanusu’nun dibinden, yıldızlararası uzaylı bir uzay gemisinin malzemesi olabileceğini iddia ettiği 50 küçük küresel demir parçası.

Loeb bulgusunu Ocak 2014’te bir ateş topunun geçişiyle ilişkilendiriyor. Meteor, Dünya atmosferine giren tüm nesneleri izleyen ABD Savunma Bakanlığı sensörleri tarafından gözlemlendi. Çoğu meteordan daha hızlı hareket ettiği kaydedildi ve sonunda Güney Pasifik Okyanusu üzerinde Papua Yeni Gine yakınlarında parçalandı.

Nesneyle ilgili veriler Nasa’nın elinde bulunuyor. Yakın Dünya Nesne Çalışmaları Merkezi (CNEOS). Meteorun resmi adı CNEOS 20140108’dir ve IM1 (yıldızlararası meteor) olarak da anılır.

Bir ateş topunu gözlemlemekten, onun uzaylı bir uzay gemisi olduğunu iddia etmeye kadar çok büyük bir bilimsel sıçrama var. Loeb’in iddiasını dayandırdığı kanıt nedir? Ve bunun doğru olma olasılığı ne kadar?

‘Oumuamua, yıldızlararası bir kuyruklu yıldız

Yıldızlararası uzaydan en az bir ziyaretçimiz oldu – ‘Oumuamua’ kuyruklu yıldızı. ‘Oumuamua’nın resmi adı olan 1I/2017U1’in ortaya çıkışı kesinlikle sıra dışı bir olaydı. Cisim 2017 yılında güneş sisteminden çıkarken gözlemlendi. Onun Yörünge gezegenlerin dairesele yakın yörüngelerinden ve kuyruklu yıldızların eliptik yörüngelerinden farklıdır.

Kuyruklu yıldızın yolu, bilim adamlarının güneş sisteminin en dış saçaklarının çok ötesinden geldiğini keşfetmesiyle birlikte izlendi. Bilim adamları heyecanlandı ama aynı zamanda ilgilerini çekti – şekli kameraya kaydedilmemiş olsa da, dönerken ondan yansıyan ışığın şekli, yandan bakıldığında bir puro veya üstten bakıldığında bir tabak gibi tuhaf bir şekle sahip olduğunu gösterdi.

düşünceli bir şekilde 2018’de yazılmış makale, Loeb, ‘Oumuamua’nın doğal kökenli olmaktan çok yapay olabileceğini – uzaylı bir medeniyetin ürünü olabileceğini tahmin etti. Güneş sisteminde yıldızlararası enkaz aramaya devam etmemizi önerdi.

Bu tür enkazların peşinde olan Loeb’in ekibi, olağandışı yörünge özelliklerine sahip nesneler arayarak CNEOS veri tabanını sorguladı. İşte o zaman CNEOS 20140108’i buldular ve yüksek hızına dayanarak bunun bir yıldızlararası meteor– IM1’in daha yönetilebilir adını veriyor.

Ateş topunun yolunu modelleyen Loeb, Güney Pasifik’te IM1’den gelen enkazın birikeceğine inandığı belirli bir alanı belirledi. Bölgede güçlü bir mıknatısla yapılan tarama çalışmasının ardından şimdi bulduğunu iddia ediyor. IM1’den malzeme.

Ama bir uzay gemisini boşver, gerçek yıldızlararası enkaz bulmuş olma şansı nedir?

Kozmik küreler mi?

Geri kazanılan metalik kürelerin her birinin çapı yaklaşık yarım milimetredir. Dünya dışı kökenli olmaları imkansız değil: önceki birkaç sefer, deniz tabanından uzaydan küreler çıkardı.

Bu tür örnekleri bulmak için ilk sefer 1872-76’da HMS Challenger’dı. Okyanus tabanından çıkarılan malzeme içerdiği o zamanlar oldukça doğru bir şekilde “kozmik küreler” olarak tanımlanan birçok metalik damlacık. Uzaydan gelen damlacıklar küreseldir çünkü meteoritlerin atmosferi geçerken yüzeyinden kopan erimiş malzemeden katılaşırlar.

20. yüzyıl boyunca yapılan müteakip seferler de okyanusun dibinde kozmik küreler buldu, ancak onları tanımlamak zorlaştı. Bunun nedeni, Challenger seferinden bu yana geçen 150 yılda Dünya’daki kirlilik miktarının artmasıdır.

1872’de, sanayi devrimi Avrupa’da emekleme aşamasındaydı ve güney yarımkürede neredeyse hiç yoktu. Dolayısıyla “uçucu kül” (yanan kömürden kaynaklanan atık) ve araçlardan kaynaklanan parçacıklar gibi kirlilik minimum düzeydeydi. Bu kirleticilerin çoğu aynı zamanda küresel görünümde ve bileşimde metaliktir.

Günümüzde endüstriyel proseslerden ve araçlardan elde edilen ürünler her yerdedir. Bu nedenle, kürelerin bileşiminin gerçek bir analizi ve göktaşlarının (ve yaygın karasal kirleticilerin) analizleriyle bir karşılaştırma yapılmadan, herhangi birinin dünya dışı olduğunu belirlemek mümkün değildir.

yıldızlararası?

Ancak Loeb, malzemenin sadece uzaydan değil, yıldızlararası uzaydan geldiğini de düşünüyor. “Bu, insanların yıldızlararası malzemeye ilk kez el koyması olabilir”.

Bu doğru değil. Dünya’da bol miktarda yıldızlararası malzemeye sahibiz. Bir kısmı neredeyse kesinlikle okyanus tabanında, ancak Loeb tarafından toplanan biçimde değil.

Bahsettiğim yıldızlararası malzemenin birkaç farklı çeşidi vardır. Gökbilimciler, yıldızlararası ortamın -yıldızlar arasındaki boşluk- boş olmadığını, çoğu organik olan (karbon zincirlerinden veya halkalarından oluşan) birkaç farklı molekül içerdiğini iyi bilirler. Bu moleküllerin bir kısmı, güneş sisteminin oluşmaya başladığı uzay bölgesine karıştı.

Yıldızların kendileri de süpernova olarak geliştikçe veya patlarken yıldızlararası ortama malzeme katmışlardır. Bu malzemenin bir kısmı küçük elmaslar veya safirler olarak gelir – güneş doğmadan önce yaşayan ve ölen yıldızların ender hatıraları. Bu taneler, güneş sistemini oluşturmak için çöken toz bulutunun bir parçası haline geldi ve sonunda meteorlarla Dünya’ya taşındı.

Uzaylı uzay aracı mı?

Loeb’in materyal için dünya dışı bir kaynağa dair kanıtı – yıldızlararası bir kökene boş verin – oldukça sallantıda. Metalik küreler buldu. Benim (ve diğerlerinin) bu kürelerin dünya dışı olduğunu kabul etmesi için sağlam analitik kanıtlara ihtiyacım var. Bileşimleri nedir? Yaşları kaç? Karasal kirleticileri ekarte edebilir miyiz? Güneş sistemi içindeki dünya dışı materyallerden gelen kalıntıları ekarte edebilir miyiz?

Kompozisyonla ilgili ilk soru yanıtlandı: Kürelerin analizi, kürelerin esas olarak birkaç eser metal içeren demir.

Güneş sistemimizden gelen göktaşlarının, güneşteki bu metallerin göreceli bolluğunu yansıtan demir ve nikel içerdiğini biliyoruz. Ancak küreler görünüşe göre “ihmal edilebilir” miktarlarda nikel içeriyor – bu da bunların güneş sistemindeki göktaşlarından olmamalarının neredeyse kesin olduğunu gösteriyor. Ancak bu, yıldızlararası olduklarını kanıtlamaz – yalnızca karasal kirleticiler olma ihtimalini artırır.

En inandırıcı kanıt, kürelerin yaşını güneşten daha büyük ölçmek olacaktır – bu da onları yıldızlararası olarak tanımlayacaktır.

Ve bu harika olurdu, ancak onları doğal değil yapay bir kökene sahip olarak tanımlamayabilir. Bunun için hangi kanıtın yeterince ikna edici olacağından emin değilim – uzay gemisini inşa eden uzaylı mühendisinin imzası olabilir mi?

Bu makale şu adresten yeniden yayınlanmıştır: Konuşma Creative Commons lisansı altında. Okumak orijinal makale.