1975’lerin yükselen başarısı çeneler esinlenilmiş bir soygun filosuve daha az korkunç olanlardan biri – 1977’ler orca– aniden kendini çok çağdaş hissediyor, ne var ki katil balinalarla ilgili manşetler toplu ve tehditkar yatlar toplamak. Sırasında orca su dramasını bilimden çok vurgular, yakaladığı ruh hali hala ürkütücü bir şekilde öngörülü hissettiriyor.
Ancak 1977’de, izleyicilerin neden déjà vu ile dolu hissettiklerini kesinlikle görebilirsiniz. orca Dev bir deniz yırtıcısının (köpekbalığı yerine katil balina) kıyıya yakın bir yerde belirmesiyle yaşam biçimleri (turizmden çok balıkçılık) zarar gören bir sahil topluluğunda geçiyor; bu, eksantrik bir denizcinin uzmanlığını gerektiren acil bir durum (Richard). Harris, Nolan rolünde, Robert Shaw’ın Quint’ine çok benziyor). orca‘ nin açılış sekansı, büyük ölçüde katil balinaların görkemli doğa görüntülerine dayanıyor ve ardından çeneler Takdire şayan bir cesaretle bize bir scuba dalgıcının büyük bir beyaz tarafından neredeyse yutulduğunu gösteriyor – büyük Ennio Morricone bile John Williams’a saygısını küçük bir saygı duruşuna kaydırmaktan kendini alamaz. orca Tam bu anda skor yapın – ta ki aniden çerçeveye giren ve onu yoldan çekene kadar.
Bu biraz sahne ayarının bunu açık hale getirmemesi durumunda, orca Charlotte Rampling’in canlandırdığı, dikkat dağıtacak kadar yakışıklı bir deniz biyoloğu olan Rachel’ı 15 ton açıklama bırakması için tanıştırıyor. Nolan’a “O, meydan okumasız, dünyadaki en güçlü hayvandır” diyor; orca sonra, Rachel’ın bizim (ve öğrencilerinin) katil balinaların gerçekte ne kadar belalı olduğunu anladığımızdan emin olduğu bir amfiye geçer. Hızlılar, kocamanlar, güçlü aile bağları var, kendi sofistike “dillerini” kullanarak iletişim kuruyorlar, iyi gelişmiş beyinleri ve endişe verici miktarda dişleri var, isimleri “” anlamına geliyor.ölümü getiren,” ve oh evet: “İnsanlar gibi, derin bir intikam içgüdüsü var.” Bu yeni bilgiyle, Kaptan Nolan’ın bir tanesini yakalayıp büyük paralara bir akvaryuma satma planının muhtemelen birinin aklına gelen en kötü fikir olduğu konusunda hepimiz hemfikir olabiliriz.
Yine de, Nolan bir şans verir ve sonunda ekibiyle birlikte ağlayan bir dişi orkayı yakalar (“Kulağa neredeyse insan gibi geliyor,” diye şaşırır Nolan), yaratığı kuyruğunu önce teknesinin üzerine çeker ve sonra geri tepir. Doğmamış bir cenini güverteye atarken… öfkeli eşi dalgalardan seyrederken. Sanki bu trajedinin o “derin intikam içgüdüsünü” tetikleyeceğine dair herhangi bir şüphe varmış gibi yönetmen Michael Anderson (diğer çalışmaları şunlardır: 1976’lar Logan’ın Koşusu) erkek orkanın devasa gözünü yakınlaştırır ve Nolan’ın yansımasıyla, sanki öldürme listesi karalama defteri için tüm ailesini katleden adamın bir fotoğrafını çekermiş gibi.
Gerçekten, Baba Orca’yı suçlayamazsın – ve hiç kimse orca Yaratığın, diğer tüm balıkları korkutup yerel ekonomiyi potansiyel olarak mahvetme, limandaki birden fazla tekneye çarpma, ayaklı bir evin demirlemesini çözme, Bo Derek tarafından canlandırılan yardımcı bir karakterin bacağını kesmeyi içeren müteakip sabotaj kampanyasından sonra bile yapar ve yakıt patlamasına neden olan zincirleme reaksiyonlu bir yangını başlatmak. Bunun yerine, herkes haklı olarak Nolan’ı suçluyor ve yerel balıkçılar, denize açılıp sorununu kafa kafaya çözmezse, ondan intikam almak isteyen iki yaralı tarafı olacağını ima ediyorlar.
Beklenmedik bir savunmasızlık anında Nolan, Rachel’a kendi karısını ve doğmamış çocuğunu sarhoş bir sürücüye kaptırdığını ve bu nedenle balinanın ne hissettiği konusunda duygulu bir anlayışa sahip olduğunu açıklar. Ama aynı zamanda kıyıda durup “İntikam mı istiyorsun? Pekala, alacaksın!” Rachel ve diğer birkaç cesur ve/veya aptal ruhla (duruşmaya belli belirsiz ruhani bir bakış açısı getirmek için eklenen Will Sampson’ın First Nations karakteri Umilak dahil) yola çıkmadan önce orca’nın genel yönüne bakın. Moby DickBuzlu sulara -tarzı ölüm yolculuğu. Orca sonunda hak eden bir Nolan’a nihai bedeli ödettikten sonra ayakta kalan tek insan haline gelen Rachel’ın bilimsel anlatımıyla dolu bir hayatta kalma mücadelesi.
Yani büyük beyaz aşağı inerken çenelerkatil balina zaferle yüzüyor orca. Ama gerçekten, köpekbalığı yine de kazanıyor; film olarak, orca çok daha az eğlenceli, daha becerikli ve şaşırtıcı bir şekilde çok fazla gerilim veya gerilimden yoksun. Anderson, Steven Spielberg değil ve filmin bizi korkutmayı başarması için çok fazla orca çekimi (açıkça başka yerlerden aksiyona göre düzenlenmiş) ve açıkçası onlar hakkında çok fazla bilgi alıyoruz. Köpekbalığının içinde olduğunu hayal edin çenelersürekli açlıktan başka hiçbir kafiye veya sebep takip etmeyen şık bir ölüm makinesi, açıkça tanımlanmış sebep?
Bununla birlikte, sebep sarkıyordu orca Gerçek dünyadaki katil balinaların, aralarındaki gösterişli teknelere karşı benzeri görülmemiş bir saldırganlık göstermeye başladıklarını şimdi düşünmek cazip geliyor. Kendimize sormamız gereken şey şu: Yakın zamanda Nolan’ın yaptığı gibi belirli bir insan onları geçti mi? orcaYoksa balinalar, yüzyıllardır Dünya’yı mahveden tüm insan ırkının, orca’nın bir numaralı düşmanı olduğunu nihayet mi anlıyor? İkincisi ise, sonumuz mühürlendi.
Daha fazla io9 haberi ister misiniz? En son ne zaman bekleyeceğinizi kontrol edin hayret, Yıldız SavaşlarıVe Yıldız Savaşları yayınlar, sırada ne var? Film ve TV’de DC Universeve geleceği hakkında bilmeniz gereken her şey Doktor Kim.