Pegasus takımyıldızında Dünya’dan yaklaşık 44 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan galaksi NGC 7292’nin NASA/ESA Hubble Uzay Teleskobu görüntüsü. Kredi: ESA/Hubble & NASA, C. Kilpatrick
Hubble uzay teleskobu Pegasus takımyıldızındaki düzensiz, sönük gökada NGC 7292’yi görüntüledi, uzamış çekirdeği ve düşük yüzey parlaklığına sahip bir gökada olarak sınıflandırılmasıyla dikkat çekti. Çalışma, Tip II süpernovaları ve hayatta kalan potansiyel yıldız yoldaşlarını daha iyi anlamak için onun süpernovası SN 1964H’nin sonrasına odaklanıyor.
Hubble Uzay Teleskobu’ndan alınan bu görüntüde NGC 7292 gökadası, arka planda bir avuç parlak yıldız ve son derece uzak gökadaların belirsiz lekeleriyle birlikte dalgalanıyor. Pegasus takımyıldızında Dünya’dan yaklaşık 44 milyon ışıkyılı uzaklıkta yer almaktadır.
Bu hafif dağınık gökada düzensizdir, yani Girdap Gökadası gibi gökadaların belirgin sarmal kollarından (aşağıdaki resme bakın) veya Messier 59 gibi gökadaların pürüzsüz eliptik şeklinden yoksundur. birçok sarmal gökadada görülen özellik. Puslu şeklinin yanı sıra, NGC 7292 oldukça soluktur. Sonuç olarak, gökbilimciler NGC 7292’yi düşük yüzey parlaklığına sahip bir gökada olarak sınıflandırıyor ve gece gökyüzünün arka planında zar zor ayırt edilebiliyor. Bu tür galaksilere tipik olarak yıldızlardan ziyade gaz ve karanlık madde hakimdir.
Görkemli sarmal gökada M51’in (NGC 5194) zarif, kıvrımlı kolları, uzayda hızla ilerleyen büyük bir sarmal merdiven gibi görünür. Bunlar aslında uzun yıldız şeritleri ve tozla bağlanmış gazlardır. Kredi: NASA, ESA, S. Beckwith (STScI) ve Hubble Miras Ekibi (STScI/AURA)
Gökbilimciler, Hubble’ı, Tip II süpernovaların sonrasını inceleyen bir gözlem kampanyası sırasında NGC 7292’yi incelemesi için yönlendirdi. Bu muazzam patlamalar, devasa bir yıldız çöktüğünde ve ardından yıldızı parçalayan feci bir patlamayla şiddetli bir şekilde geri sıçradığında meydana gelir. Gökbilimciler, büyük bir tarihi Tip II süpernova örneğinin sonuçlarını ve yakınlarda kalan yıldızları inceleyerek gözlemledikleri Tip II süpernovaların çeşitliliği hakkında daha fazla şey öğrenmeyi umuyorlar.
NGC 7292’nin süpernovası 1964’te gözlemlendi ve buna göre SN 1964H tanımlayıcısı verildi. SN 1964H’nin yıldız komşuluğunu incelemek, gökbilimcilerin süpernovaya dönüşen yıldızın ilk kütlesini tahmin etmelerine yardımcı olur ve bir zamanlar SN 1964H olacak yıldızla bir sistemi paylaşan, hayatta kalan yıldız yoldaşlarını ortaya çıkarabilir.