Webb Uzay Teleskobu, evren boyunca yıldız oluşum bölgelerini görüntüleyen bir gözyaşı üzerinde. Son hedefi mi? Çubuklu sarmal gökada NGC 5068—Dünya’dan 17 milyon ışıkyılı uzaklıkta göz kamaştırıcı bir gaz ve yıldız yığını.
Aralık 2021’de piyasaya sürülen Webb, Temmuz 2022’den beri bilimsel gözlemler yapıyor. Kızılötesi dalga boylarında yaptığı en eski, en uzak ışıklardan bazılarını benzersiz bir şekilde görme yeteneğine sahip. Bu eski ışık hakkında veri almak, astronomlara bildiğimiz şekliyle evrenin oluşumu ve evrimi hakkında ipuçları veriyor.
Ancak bu eski ışığın yanı sıra Webb, uzak süpernovalardan kendi güneş sistemimizdeki gezegenlere kadar çok sayıda kozmik nesneyi inceliyor. Algılayıcı görüşü, Hubble Uzay Teleskobu gibi daha deneyimli teleskoplardan yıldız oluşum bölgelerini gizleyen gaz ve toz bulutlarını kesebilir.
Teleskop, yavaş yavaş, görüntüden görüntüye, evrenin nasıl çalıştığına dair yeni veriler sağlıyor. Webb’in bugüne kadarki en havalı ve en dikkat çekici görüntülerinden bazıları görülebilir Burada.
NGC 5068’e girin. Başak takımyıldızında yer alan çubuklu sarmal gökada, Webb’in görüşünde daha sarı toz ve ateşli gaz bölgeleriyle doludur. Görüntü, galaksinin çekirdeğini ve kollarından birinin bir kısmını gösteren bir yakın çekimdir. Yıldızlar görüntünün ön planını renklendirir.
Bu görüntü, Webb’deki iki görüntüleyici, Yakın Kızılötesi Kamera (NIRCam) ve Orta Kızılötesi Enstrüman (MIRI) ile çekilmiş görüntülerin bir bileşimidir. İki aracın güçlerini birleştirmek, bölgenin bütünsel bir görünümünü sunar. bu NIRCam tarafından görüntü ön plandaki yıldızları vurgularken, MIRI’nin resmi Galaksinin daha büyük yapısını ve birkaç tanesini ortaya çıkarır. asteroit izleri (mavi-yeşil-kırmızı noktalar olarak görünür).
Webb görüntülemede hangi filtrelerin uygulandığının ve gözlemevinin aldığı kızılötesi dalga boylarına görünür ışık renkleri atandığında her görüntünün hangi yönlerinin vurgulanacağının arkasında kapsamlı bir düşünce süreci vardır. Geçen yıl Gizmodo, Webb’in görüntü işlemcileriyle konuştu bir görüntünün hangi kısımlarını vurgulayacaklarını nasıl ve nasıl seçtiklerini öğrenmek.
NGC 5068 görüntüsü, gökbilimcilerin Hubble, Çok Büyük Teleskop ve Atacama Büyük Milimetre/ tarafından alınan 40.000’den fazla yıldız kümesi, bulutsu ve moleküler bulut hakkındaki mevcut verilerle birleştirdiği diğer 18 yıldız oluşturan gökadanın görüntüleri ile birlikte toplandı. milimetre altı dizi.
Hep birlikte ele alındığında, bu kataloglar gökbilimcilerin uzayın farklı girintilerinde yıldızların (ve hangi türlerin) nasıl şekillendiğine dair bilgilerini derinleştiriyor. Bilim adamları, Webb’in anlayışlı bakışlarıyla geçmişte anlayışları kelimenin tam anlamıyla bulandıran gaz ve tozu yarıp geçiyor.
Devamı: 2022’nin En Harika Uzay Görüntüleri